Sony DSC-RX100 VI - test aparatu
5. Jakość obrazu JPEG
RX100 VI oferuje zapis zdjęć w następującej rozdzielczości:
- dla formatu 3:2
- L: 20M 5472×3648 pikseli,
- M: 10M 3888×2592 pikseli,
- S: 5.0M 2736×1824 pikseli,
- dla formatu 16:9
- L: 17M 5472×3080 pikseli,
- M: 7.5M 3648×2056 pikseli,
- S: 4.2M 2720×1528 pikseli,
- dla formatu 4:3
- L: 18M 4864×3648 pikseli,
- M: 10M 3648×2736 pikseli,
- S: 5.0M 2592×1944 pikseli,
- VGA 640×480 pikseli,
- dla formatu 1:1
- L: 13M 3648×3648 pikseli,
- M: 6.5M 2544×2544 pikseli,
- S: 3.7M 1920×1920 pikseli
- JPEG (EXIF, DPOF, DCF) w rozdzielczościach podanych powyżej,
- RAW (ARW2.3),
- RAW+JPEG.
- standard,
- intensywny,
- neutralny,
- czysty,
- głęboki,
- pastelowy,
- portret,
- krajobraz,
- zachód słońca,
- nocny widok,
- jesienne liście,
- czerń i biel,
- sepia,
- 6 nastaw użytkownika.
Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wartości ISO 3200 i 6400.
ISO 3200 | |||
|
|||
|
|||
|
|||
redukcja szumu |
|||
ISO 6400 | |||
|
|||
|
|||
|
|||
redukcja szumu |
Różnice w poziomie kolejnych stopni odszumiania można dostrzec bez problemu. Przy wyłączonej redukcji szumu zakłócenia są wyraźne, choć wątpliwe, by taki proces w ogóle nie miał miejsca. Tak czy inaczej całkiem nieźle sprawdzają się oba ustawienia: „niskie” i „normalne”, bowiem ilość detali jest przyzwoita. W przypadku wieloklatkowej redukcji szumów należy pamiętać, że najlepsze efekty uzyskamy fotografując mało dynamiczną scenę.
Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości przy ISO 125.
Ostrość −3 |
||
Ostrość 0 |
||
Ostrość +3 |
Naszym zdaniem, dla neutralnej nastawy obraz wydaje się ciut przeostrzony. Dlatego najlepiej będzie zastosować ustawienie pośrednie między 0 a −3. Przy maksymalnej nastawie obraz nie jest zbyt przyjemny w odbiorze i odradzamy jej stosowanie.
Balans bieli
Aparat RX100 VI umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:
- auto (standardowy, nastrój, biały),
- światło dzienne,
- w cieniu,
- pochmurnie,
- żarówka,
- świetlówka: ciepła biała,
- świetlówka: zimna biała,
- świetlówka: dzienne biała,
- świetlówka: światło dzienne,
- lampa błyskowa,
- temperatura koloru/filtr,
- 3 niestandardowe (według wzorca),
- programowanie wzorca (specjalny tryb do pobierania próbki koloru ze zdjęcia).
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 4.15 | 110.4 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 4.53 | 110.4 |
Pochmurny dzień | Auto | 6.1 | 104.6 |
Pochmurny dzień | Pochmurny dzień | 6.3 | 105.9 |
3000K | Auto (standardowy) | 13.3 | 129.5 |
3000K | Auto (nastrój) | 15.1 | 133.3 |
3000K | Auto (biały) | 13.5 | 129.9 |
3000K | Żarówka | 10.1 | 115.4 |
3000K | 3000K | 7.4 | 113.7 |
5500K | Auto | 7.91 | 120.8 |
5500K | 5500K | 9.2 | 120.6 |
Błysk | Auto | 5.47 | 97.94 |
Błysk | Błysk | 5.55 | 97.95 |
Zachowanie aparatu w tej części testu jest stosunkowo dobre. Błędy dC w świetle dziennym i błyskowym nie należą do wysokich. Przy żarówkach z kolei automatyka zapewnia dość ciepłe zabarwienie i to niezależnie od wybranego jej trybu pracy (standardowy, nastrój, biały). Użycie odpowiedniego wzorca w tym przypadku daje z kolei nieco chłodne obrazy, lepiej zatem wprowadzić samodzielnie wartość temperatury barwowej.
Aparat z reguły mocniej nasyca kolory, co szczególnie się rzuca w oczy w świetle żarówek i lamp 5500 K. Biorąc pod uwagę wszystkie wyniki zgromadzone w powyższej tabeli, średnia odchyłka przekracza lekko 15%.
Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.
Szum
Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:
Poszczególne składowe (poza niebieską) są bardzo do siebie zbliżone. Widać ponadto kilka załamań powyższego przebiegu, co bez wątpienia świadczy o odszumianiu JPEG-ów. Warto jednak zauważyć, że owa redukcja nie jest tak intensywna jak np. w Canonie G9X Mark II czy Panasoniku TZ200.
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.
By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
Wizualnie, zdjęcia z RX100 VI wypadają lepiej niż u konkurencji, zarówno dla niskich, jak i wysokich czułości. Kompromis pomiędzy zachowaniem detali na wyższych czułościach a widocznym szumem jest najkorzystniejszy w wypadku kompaktu Sony. Warto jednak nie przekraczać nastawy ISO 1600, bowiem powyżej niej jakość obrazu ulega dość istotnemu pogorszeniu.