Zobaczmy, jak na tym tle wyglądają osiągi testowanego instrumentu. Zachowanie w centrum kadru dla ogniskowych 100, 200, 300 i 400 mm prezentuje poniższy wykres.

Widząc premierę nowej Sigmy i poznając jej cenę, która jest niższa niż cena starej wersji Canona 100–400 mm w momencie, w którym był najtańszy, uznałem, że na sukces rynkowy wystarczy Sigmie osiągnięcie MTF-ów minimalnie lepszych od starych wersji firmowych obiektywów. Trochę jednak Sigmy nie doceniłem, choć po ostatnich rekordach rozdzielczości notorycznie bitych przez stałki z serii Art, powinienem się przyzwyczaić do niesamowitych osiągów obiektywów tego producenta.

Mówiąc krótko, Sigma C 100–400 mm f/5–6.3 DG OS HSM będąc ciemniejsza, nie miała najmniejszych problemów, aby uzyskać wyniki wyraźnie lepsze od starszych modeli 80–400 mm Nikona i 100–400 mm Canona. Co więcej, Sigma nie miała także problemów, aby uzyskać MTF-y zauważalnie lepsze od nowego Nikkora 80–400 mm VR i minimalnie lepsze od nowego Canona EF 100–400 mm II. Czy trzeba pisać coś więcej?

Zobaczmy teraz, jak wygląda sytuacja na brzegu matrycy APS-C/DX. Odpowiedni wykres znajduje się poniżej.

Rewelacyjne wręcz wyniki mamy dla ogniskowej 200 mm, gdzie MTF-y zauważalnie przekraczają 40 lpmm. Niewiele gorzej prezentuje się ogniskowa 100 mm. Najdłuższe ogniskowe pokazują bardzo podobny poziom z wynikami docierającymi do okolic 37 lpmm. W porównaniu do Nikkora AF-S 80–400 mm VR Sigma na każdej ogniskowej wypada lepiej. Pojedynek z Canonem 100–400 mm II jest już bardziej wyrównany. Na dłuższych ogniskowych jest w zasadzie remis, na krótszych przewagę ma Sigma.

Zobaczmy teraz, jak sytuacja wygląda na wymagającym brzegu pełnej klatki.

Dopiero tutaj możemy znaleźć pierwszy słaby punkt. Kombinacja maksymalnego otworu względnego i najkrótszej ogniskowej daje wynik w okolicy 30 lpmm, a więc na granicy poziomu przyzwoitości. Testowany obiektyw znów najlepiej sprawuje się na ogniskowej 200 mm, gdzie maksymalne MTF-y potrafią docierać do prawie 40 lpmm. Sigma znów wygrywa tutaj z Nikkorem, ale w wielu kombinacjach przysłon i ogniskowych musi uznać lekką wyższość Canona 100–400 mm II.

Na zakończenie tego rozdziału, tradycyjnie prezentujemy wycinki zdjęć naszej tablicy do testowania rozdzielczości pobrane z plików JPEG.

Canon 5D MkIII, JPEG, 100 mm, f/5.6

Canon 5D MkIII, JPEG, 400 mm, f/6.3