Sigma C 100-400 mm f/5-6.3 DG OS HSM - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Testowany obiektyw nie ma prawie żadnych problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Poniższe zdjęcia wyraźnie pokazują, że wada ta jest korygowana dobrze zarówno na 200 jak i na 400 mm.
Jak widać, tutaj też nie doświadczymy problemów. Największy poziom tej wady notujemy na ogniskowej 300 mm po mocnym przymknięciu przysłony, ale nawet tam jest ona tylko średnia. W przypadku pozostałych kombinacji przysłon i ogniskowych aberracja chromatyczna jest mała lub bardzo mała.
Sigma nie odbiega tutaj od swoich droższych i firmowych konkurentów. Cała trójka omawianych obiektywów prezentuje tutaj bardzo podobny, wysoki poziom.
Canon 5D III, RAW, 200 mm, f/11 | Canon 5D III, RAW, 400 mm, f/16 |
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują efektu „pływania” ogniska. Krążki światła uzyskane przed i za ogniskiem nie są identyczne, ale różnice między nimi trudno nazwać dużymi, bo dotyczą w zasadzie tylko intensywności obwódki krążka. Można więc uznać, że testowana Sigma nie ma zauważalnych problemów z aberracją sferyczną.
Canon 5D III, 200 mm, f/5.6, przed | Canon 5D III, 200 mm, f/5.6, za |
Canon 5D III, 400 mm, f/6.3, przed | Canon 5D III, 400 mm, f/6.3, za |