G7 X III oferuje zapis zdjęć w następujących bazowych rozdzielczościach:

• L, czyli 5472×3648,
• M, czyli 3648×2432,
• S1, czyli 2736×184,
• S2, czyli 2400×1600

• JPEG,
• RAW (CR3) lub Compact RAW,
• RAW+JPEG.

Pliki JPEG możemy modyfikować, używając opcji „styl zdjęcia”:

• automatyczny,
• standard,
• portrety,
• krajobrazy,
• szczegóły,
• barwy neutralne,
• dokładny,
• monochromatyczny,
• 3 zestawy nastaw własnych.

Dostosowywanie stylów obrazu polega na regulacji następujących parametrów:

• ostrość
  • siła, regulujący wygładzanie krawędzi,
  • precyzja, definiujący grubość krawędzi obejmowanych wygładzaniem,
  • próg, określający różnicę kontrastu, jaka ma występować na granicy wygładzanych krawędzi,
• kontrast,
• nasycenie,
• ton koloru.

• efekt filtru
  • żółtego, uwydatniającego niebo,
  • pomarańczowego, przyciemniającego błękit nieba,
  • czerwonego, jeszcze silniej przyciemniającego niebo i uwydatniającego kolorowe liście,
  • zielonego, zmiękczającego odcień skóry i rozjaśniającego liście drzew,
• efekt tonalny
  • sepia,
  • niebieski,
  • purpurowy,
  • zielony.

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla ISO 1600 i 3200.

ISO 1600
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
Odszumianie wysokie
Wieloklatkowa redukcja szumu
ISO 3200
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
Odszumianie wysokie
Wieloklatkowa redukcja szumu

Różnice pomiędzy kolejnymi stopniami odszumiania jest dość subtelna. To w gruncie rzeczy dobrze, bowiem możemy precyzyjnie dobrać odpowiadający nam stopień redukcji zakłóceń. Niemniej nawet przy ustawieniu „wyłączone” odszumianie działa i odpowiada za utratę szczegółów.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość 0
Ostrość 3
Ostrość 7

Najlepiej prezentują się JPEG-i wykonane na środkowym stopniu wyostrzania, choć efekt „halo” już jest nieco widoczny. Zdecydowanie odradzamy maksymalne uwydatnianie, które mocno psuje odbiór obrazu. Warto pamiętać o dodatkowych opcjach wyostrzania (precyzja i próg), których działanie pokazywaliśmy w teście EOS-a 5Ds R. Wyostrzanie plików JPEG na nastawie minimalnej jest nieznaczne, co pokazaliśmy w poprzednim rozdziale. Nastawą środkową, którą jest wartość 3, możemy ten efekt wzmocnić. A jak widać na zaprezentowanych wycinkach, zakres manewru jest stosunkowo duży.

Balans bieli

Aparat G7 X III umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• automatyczny (priorytet atmosfery lub bieli),
• słoneczny dzień,
• cień,
• pochmurny dzień,
• żarówki,
• świetlówki,
• lampa błyskowa,
• według wzorca,
• temperatura barwowa.

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Automatyka bardzo dobrze radzi sobie w świetle naturalnym oraz błyskowym, podobnie zresztą jak odpowiadające im wzorce. W świetle żarowym natomiast tryb auto zapewnia wyraźnie ciepłe zabarwienie zdjęcia. W pewnym stopniu efekt ten niweluje dodatkowa opcja „priorytet bieli”, najlepiej jednak ustawić pozycję „żarówka” lub samodzielnie ustawić wartość temperatury barwowej.

Z wyjątkiem automatyki w świetle żarowym, nasycenie nie wykracza mocno poza wartość wzorcową. Biorąc pod uwagę wszystkie wyniki zgromadzone w powyższej tabeli, średnia odchyłka wyniosła tylko niespełna 7%.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: auto
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: słoneczny dzień
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: Auto
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: chmury
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto (priorytet nastroju)
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto (priorytet bieli)
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: żarówka
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Temp. 3000K
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: 5500K Balans bieli: Temp. 5500K
Światło: Lampa Balans bieli: Auto
Światło: Lampa Balans bieli: Lampa

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:

Krzywa dość równomiernie pnie się ku górze, dla wyższych nastaw ISO nie mamy jednak do czynienia ze wzrostem wykładniczym. Dodatkowo widać wyraźnie, że wartości szumu dla poszczególnych składowych przyjmują bardzo zbliżone wartości. To wszystko niewątpliwie świadczy o odszumianiu JPEG-ów.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.

Na niskich nastawach ISO w oczy rzuca się nam pewna miękkość obrazu względem konkurencji. Jako, że JPEG-i w Panasoniku i Sony są wyostrzane, sytuacja ta nie stanowi zaskoczenia. Na wyższych czułościach szum nie jest mocno widoczny co, jak już wspomnieliśmy, wynika z odszumiania zdjęć. Ogólnie rzecz biorąc na tle konkurentów Canon prezentuje się porównywalnie, oferując akceptowalną jakość obrazu dla ISO 1600.