W kwestii budowy i jakości wykonania w zasadzie nie zauważymy wyraźnych zmian. Specyfikacja mówi jednak, że bryła aparatu została wykonana ze stopu aluminium oraz żywicy poliwęglanowej z włóknem szklanym, co wydaje się o tyle dziwne, że w przypadku 80D zrezygnowano z aluminium. Mimo to aparat, zachowując te same rozmiary, waży mniej od swojego poprzednika o około 30 gramów. Być może różnice dałyby o sobie znać w perspektywie dłuższej eksploatacji – podczas kilku tygodni, jakie spędziliśmy z aparatem, nie zauważyliśmy pod względem budowy zmian ani na plus, ani na minus. Aparat jest po prostu solidny i wykonany z należytą starannością. Warto wspomnieć o obecności uszczelnień przed działaniem pyłu i wilgoci. 90D pozwoli na fotografowanie w warunkach 0–40 stopni Celsjusza.

----- R E K L A M A -----

Zasilanie i gniazda

Canon 90D, podobnie jak wszystkie ostatnio pokazywane lustrzanki producenta, zasilany jest akumulatorem LP-E6N o pojemności 1865 mAh (opcjonalnie można także korzystać ze starszej wersji akumulatora LP-E6). Komora akumulatora znajduje się na spodzie korpusu, a jego ładowanie dołączoną do zestawu ładowarką LC-E6 trwa około 2.5 godziny. Wydajność w pełni naładowanego akumulatora, według specyfikacji aparatu, wynosi 1300 zdjęć (w temperaturze pokojowej). Jeśli do aparatu podłączymy dedykowany pionowy uchwyt BG-E14 (kompatybilny również z 80D), wówczas będziemy mieli możliwość zasilania aparatu dwoma akumulatorami LP-E6N (zamiennie LP-E6) lub sześcioma bateriami/akumulatorami typu AA, czyli popularnymi paluszkami. Stałe zasilanie aparatu zapewnia opcjonalny zasilacz sieciowy ACK-E6.

Aparat współpracuje z kartami pamięci typu SD (SD, SDHC lub SDXC; kompatybilność – co jest nowością – z UHS-II). Slot znajduje się na prawej ściance korpusu, zamykany plastikową klapką.

W Canonie 90D mamy do dyspozycji następujące złącza:

• uniwersalne złącze USB z funkcją A/V,
• złącze mini HDMI typu C,
• wejście stereofonicznego mikrofonu zewnętrznego (typu mini-jack),
• wyjście słuchawkowe,
• gniazdo opcjonalnego wężyka spustowego RS-60E3.

Podobnie jak w przypadku 80D otrzymujemy złącze mikrofonu, co jest dobrą informacją dla osób pragnących wykorzystać 90D jako aparat do filmowania. Złącza znajdują się po lewej stronie aparatu i zabezpieczone są trzema dobrze przylegającymi gumowymi zaślepkami.

Przyciski

Układ elementów sterujących 90D został usprawniony względem poprzednika. Przede wszystkim, na pokładzie znalazł się dżojstik, co wymusiło niewielkie zmiany na tylnej ściance. Dodatkowo, „obcięto” dwie pozycje z pokrętła trybów – CA – twórcze auto oraz błysk wyłączony. Reszta kontrolerów pozostała taka sama.

Po lewej stronie odnajdziemy pokrętło trybów pracy aparatu, na którym mamy następujące pozycje:

• tryb w pełni automatyczny,
• P – tryb półautomatyczny,
• Tv – preselekcja czasu,
• Av – preselekcja przysłony,
• M – tryb ustawień manualnych,
• B – tryb Bulb,
• C1, C2 – nastawy własne,
• filtry twórcze,
• SCN – specjalne ujęcia (Portrety, Krajobrazy, Makro, Sport, Nocne portrety, Zdjęcia nocne z ręki, Kontrola podświetlenia HDR),
• inteligentna scena auto.

Pokrętło posiada w środku automatyczny przycisk blokujący i dopiero jego wciśnięcie umożliwia obrócenie pokrętła na wybrany tryb. Bezpośrednio przy pokrętle znajduje się włącznik aparatu. Przechodząc na prawą stronę wizjera widzimy monochromatyczny ekran LCD, bezpośrednio nad którym znajduje się pięć przycisków. Są one w zasadzie identyczne jak w modelu 90D i obejmują kolejno: tryb pracy AF, tryb pracy migawki (DRIVE), ISO, tryb pomiaru światła oraz podświetlanie monochromatycznego panelu LCD. Bezpośrednio przy rękojeści aparatu mamy oczywiście tradycyjny spust migawki i pokrętło sterujące. W sąsiedztwie pokrętła sterującego mamy dodatkowy przycisk, który odpowiada za zmianę trybu wyboru obszaru AF. Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.

Tak samo jak w 80D, w lewym górnym narożniku znajdziemy przyciski MENU oraz INFO. Ten drugi służy głównie do zmiany wyświetlania informacji widocznych na głównym ekranie LCD oraz do włączania przewodnika funkcji podczas przeglądania menu aparatu. Dżojstik oraz przycisk Q umieszczono bezpośrednio przy prawym górnym rogu wyświetlacza. Ten pierwszy element pozwala na wygodną zmianę punktów AF czy poruszanie się po menu, drugi natomiast uruchamia na wyświetlaczu ekran szybkich nastaw lub podręczne menu w trybie Live View. Nad nim widzimy przełącznik pomiędzy trybem Live View a trybem filmowania. W jego środku umieszczono przycisk uruchamiający tryb wybrany wspomnianym przełącznikiem.

Bez zmian w stosunku do poprzednika pozostały także przyciski: wyboru punktu AF (powiększanie zdjęcia), blokada AE/FE (zmniejszanie zdjęcia) i przycisk autofokusu AF-ON. Tak samo jak w 80D mamy również pierścień sterujący z wewnętrznym 8-kierunkowym wybierakiem. Pierścień sterujący wykorzystywany jest między innymi do zmiany parametrów ekspozycji, nawigowania w menu aparatu, czy dokonywania ustawień. Na dole znalazło się miejsce dla przycisku odtwarzania, kosza oraz dźwigni blokującej ustawienia aparatu.

Do omówienia pozostała nam przednia część obudowy aparatu, na której znajduje się przycisk blokady bagnetu oraz guzik otwierający lampę błyskową. Przycisk podglądu głębi ostrości znajdziemy po prawej stronie mocowania obiektywu.

W 90D funkcje obsługiwane przez część elementów sterujących możemy ustawić. Wybór w tym zakresie jest całkiem spory, ułatwiając skonfigurowanie aparatu do własnych potrzeb.

Menu

Menu w Canonie 90D ma ten sam układ, co w poprzedniku. Podobnie jak w jego przypadku, zabrakło niestety dodatkowej zakładki regulującej ustawienia autofokusa, która znalazła swoje miejsce chociażby w EOS-ie R – nastawy, składające się z aż 16 ekranów znajdziemy dopiero w menu ustawień własnych. Pomiędzy kolejnymi stronami możemy przechodzić za pomocą przedniego pokrętła sterującego. Pomiędzy samymi zakładkami możemy przełączać się natomiast przyciskiem Q. Tylnego pokrętła używamy do poruszania się w zakresie elementów danej strony. Oczywiście możliwe jest poruszanie się po menu za pomocą dotyku.

Poniżej przedstawiamy filmy prezentujące zawartości poszczególnych kategorii menu.

Menu fotografowania

Menu nagrywania

Menu odtwarzania

Menu łączności

Menu ustawień

Menu ustawień własnych

Moje Menu

Ostatnia, zielona zakładka w menu 90D, to tradycyjne Moje menu, służące do gromadzenia ustawień, po które najczęściej sięgamy. Spośród wszystkich opcji w menu możemy wybrać dowolne i wstawić je w tym miejscu. Co więcej, możemy stworzyć maksymalnie 5 kart mojego menu i dodatkowo nadać im własne nazwy. To pozwoli na posegregowanie najczęściej używanych ustawień, w zależności od konkretnych potrzeb użytkownika. Samo kasowanie, bądź dodawanie kolejnych opcji jest przy tym bardzo łatwe. To bardzo praktyczne rozwiązanie, zwłaszcza przy bogatym menu. Dodatkowo mamy opcję, która powoduje, że Moje menu jest domyślną zakładką, która pojawia się po wciśnięciu przycisku MENU. A jeśli w Moim Menu uda nam się zawrzeć wszystkie potrzebne nam ustawienia, możemy wybrać, że tylko ono będzie wyświetlane.

Wyświetlacze

W Canonie 90D znajdziemy identyczny jak u poprzednika odchylany i obrotowy 3-calowy wyświetlacz LCD o rozdzielczości 1 040 000 punktów i kącie widzenia do 170 stopni. Zmian nie ma, ale nie były też specjalnie potrzebne – obraz na wyświetlaczu cechuje się bardzo dobrą jakością i pod tym względem trudno mieć do niego jakiekolwiek zastrzeżenia. Jasność ekranu można kontrolować w 7-stopniowej skali, a przy ustawieniu stopnia 5 obraz jest wystarczająco jasny, by zapewnić wygodną pracę w większości sytuacji. Przy ostrym słońcu dobrze sprawuje się powłoka antyodblaskowa, bowiem odbicia otoczenia, które w takim przypadku mogą przeszkadzać, w 90D nie są uciążliwe. Warto jednak w takiej sytuacji rozjaśnić wyświetlacz maksymalnie, aby zapewnić sobie większy komfort obsługi.

Tak samo jak w ostatnich, bardziej zaawansowanych lustrzankach producenta, wyświetlacz umieszczono na obrotowym przegubie, umożliwiającym zmianę jego położenia (odchylenie o 180 stopni w bok oraz obracanie o 270 stopni). Ów przegub zlokalizowano po lewej stronie monitora, co nie powoduje problemów z manewrowaniem wyświetlaczem nawet po zamocowaniu aparatu na statywie.

Podczas fotografowania z użyciem wizjera główny wyświetlacz LCD można użyć do wyświetlania różnych informacji lub zmiany parametrów pracy. Kolejne wciśnięcia przycisku INFO. powodują wyświetlenie ekranu z ustawieniami aparatu, elektronicznej poziomicy oraz panelu kontrolnego z ustawieniami fotografowania. W przypadku tego ostatniego, wciśnięcie któregoś z przycisków odpowiadających za ustawianie konkretnych parametrów powoduje wyświetlenie odpowiedniego ekranu i umożliwia dokonywanie ustawień na głównym wyświetlaczu. Warto wspomnieć, że w menu ustawień można wybrać, które z ekranów informacyjnych mają być dostępne pod przyciskiem INFO.

Ponadto, podczas fotografowania z użyciem wizjera, wciśnięcie przycisku Q wyświetla aktywny panel sterowania, który pozwala na dokonywanie ustawień parametrów fotografowania.

W trybie odtwarzania zdjęć przycisk INFO. również odpowiada za wyświetlanie różnych informacji. Aktualne zdjęcie można przeglądać w trzech trybach:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogram (Y lub RGB do wyboru).

W ostatnim z trybów mamy także możliwość wyświetlenia dodatkowych informacji zawartych w EXIF-ie. Używając dżojstika możemy przełączać się pomiędzy kolejnymi zestawami informacji, które widoczne są w dolnej połowie wyświetlacza. W tym zakresie wybór obejmuje następujące możliwości:

• informacje szczegółowe,
• informacje o obiektywie + histogram (Y lub RGB w zależności od tego, który został ustawiony w widoku głównym),
• informacje o balansie bieli,
• informacje o stylu obrazów,
• informacje o przestrzeni kolorów i redukcji szumów,
• informacje o korekcji aberracji, winietowania i dystorsji obiektywu,
• informacje GPS.

Ponadto w trybie odtwarzania osobno możemy włączyć oznaczanie przepalonych obszarów na zdjęciach, siatkę kadrowania (3 rodzaje) oraz wyświetlanie punktów AF, w oparciu o które została ustawiona ostrość podczas fotografowania. Zdjęcia można oczywiście także powiększać, lub oglądać z poziomu indeksu (4, 9, 36 lub 100 miniaturek).

Przy omawianiu wyświetlacza należy również poświęcić trochę miejsca na opis funkcji dotykowej obsługi aparatu. Dotykowo możemy obsługiwać w zasadzie wszystkie opcje aparatu, takie jak menu główne, ekran szybkich nastaw oraz w trybie LV menu podręczne, które uruchamiamy albo przyciskiem Q, albo dotykając odpowiedniego symbolu na ekranie. Dodatkowo podczas fotografowania w LV, dotykowo możemy regulować wszystkie te parametry, których symbole wyświetlane są w ramkach. Mamy zatem możliwość ustawiania czasu migawki i/lub wartości przysłony, czułości ISO, czy kompensacji ekspozycji. Możemy także powiększać widok kadru w wybranym miejscu (5- lub 10-krotnie) za pomocą ikony lupy. Oczywiście dotykowy interfejs umożliwia również wskazywanie obszaru ustawiania ostrości, które można połączyć z jednoczesnym wyzwalaniem migawki. W trybie odtwarzania natomiast można nie tylko przewijać zdjęcia palcem, ale również powiększać je i pomniejszać, a także włączać widok miniatur. Dokonujemy tego przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie).

W 90D podobnie jak w innych zaawansowanych EOS-ach znalazł się dodatkowy, monochromatyczny wyświetlacz LCD, pokazujący najważniejsze informacje o ustawieniach aparatu. Schemat monochromatycznego ekranu LCD z opisem wyświetlanych informacji prezentujemy poniżej.

Tryb Live View

W Canonie 90D tryb Live View uruchamiamy tak samo jak w poprzednim modelu, czyli przyciskiem START/STOP, znajdującym się po prawej stronie wizjera. Opcje związane z pracą w trybie podglądu na żywo znajdują się dwóch ostatnich zakładkach menu fotografowania. Znajdziemy tam między innymi włączanie wyświetlania siatki kadrowania (3 rodzaje) oraz symulacji ekspozycji, czyli zmienianie jasności obrazu na wyświetlaczu LCD wraz ze zmianą parametrów ekspozycji. W tym ostatnim przypadku możemy wybrać, by symulacja była aktywna cały czas lub uruchamiała się tylko po wciśnięciu przycisku podglądu głębi ostrości. Trzeba jednak pamiętać, że jest to tylko symulacja, więc raczej nie należy się nią kierować w ocenie wyglądu wynikowego zdjęcia.

W trybie Live View przyciskiem INFO. możemy wyświetlać na ekranie dodatkowe informacje: podstawowe parametry fotografowania, informacje o wybranych ustawieniach aparatu, histogram oraz poziomicę. Co więcej, aparat pozwala w szerokim stopniu kontrolować widoczne na ekranie informacje. Niezależnie możemy ustalać widoczność takich elementów jak: podstawowe informacje fotografowania, szczegółowe informacje, przyciski dotykowe, histogram (luminancji lub RGB) i elektroniczna poziomica.

Przycisk Q natomiast uruchamia podręczne menu, w którym można ustawić: tryb AF w LV, tryb pracy migawki, pomiar światła, format i wielkość zapisywanych zdjęć, balans bieli, styl obrazu oraz automatyczny optymalizator jasności. Pomiędzy kolejnymi elementami przechodzimy za pomocą wybieraka, a zmian dokonujemy jednym bądź drugim pokrętłem sterującym.

Filmowanie

Canon EOS 90D jest pierwszą lustrzanką APS-C umożliwiającą nagrywanie w jakości 4K. Do dyspozycji mamy tutaj dwa tryby – bez przycięcia obrazu oraz z cropem 1.2x. W tej pierwszej opcji mamy jednak najprawdopodobniej do czynienia z line-skippingiem. Z kolei uruchomienie opcji z przycięciem obrazu może skutkować, jak informuje producent, przegrzaniem sensora oraz wzmocnionym efektem rolling shutter (czyli zniekształceniami wynikającymi z sekwencyjnego sczytywania danych z matrycy). Pierwszej wady nie stwierdziliśmy, natomiast rolling shutter występuje w stopniu znacznym. Wciąż zatem, pod względem filmowania, Canon jest kilka kroków za konkurencją.

Dostępne jakości obrazu przedstawiamy poniżej:

• 4K – 3840×2160 (29,97, 25 kl/s),
• Full HD – 1920×1080 (119,88, 100, 59,94, 50, 29,97, 25 kl/s),
• HD – 1280×720 (59,94, 50 kl/s),
• HDR – 1920×1080 (29,97, 25 kl/s),
• Poklatkowe filmy 4K – 3840 × 2160 (29,97, 25 kl/s).

Dodatkowo, aktualizacja oprogramowania wewnętrznego wypuszczona już po tym, jak wykonaliśmy test, wprowadza w jakościach 4K oraz Full HD brakujący klatkaż 24p.

Filmy możemy nagrywać w trybie całkowicie automatycznym lub w trybie ręcznym. W przypadku tego pierwszego z parametrów ekspozycji regulować możemy jedynie kompensację, a ISO działa do wartości 12800 (25600 w trybie rozszerzonym). W trybie manualnym natomiast mamy możliwość regulacji zarówno wartości przysłony, czasu naświetlania, jak i czułości ISO (w zakresie od 100 do 12800) w trakcie rejestracji. Co więcej, pomocna w tym przypadku może okazać się dotykowa obsługa z poziomu ekranu, która pozwoli na bezgłośne dokonywanie ustawień parametrów.

Ciągły autofokus podczas filmowania uruchamiamy osobną opcją w menu filmowania (Filmowy Servo AF). Należy pochwalić producenta za bardzo skuteczny system, a także możliwość wykrywania twarzy i oka podczas nagrywania klipów. Szybkość autofokusa ciągłego, a także czułość śledzenia możemy regulować.

Niestety, podobnie jak u poprzednika, długość nagrywanych filmów ograniczona jest do 29 min i 59 sekund. Drugim ograniczeniem jest wielkość pliku, która ze względu na system plików nie może przekroczyć 4 GB. Aparat został wyposażony w mikrofon stereofoniczny. Istnieje jednak możliwość podłączenia do niego dodatkowego mikrofonu zewnętrznego za pomocą gniazda typu mini-jack 3.5 mm. W trakcie filmowania poziom nagrywanego dźwięku może być sterowany automatycznie przez aparat. Istnieje jednak również możliwość ręcznej kontroli w 64-stopniowej skali. W ustawieniach można także znaleźć pozycje filtr wiatru oraz tłumik. Ta pierwsza ogranicza oczywiście specyficzne odgłosy pojawiające się podczas nagrywania filmów przy wietrznej pogodzie, natomiast druga automatycznie blokuje zniekształcenia dźwięku pojawiające się przy jego zbyt dużym natężeniu.

Poniżej przedstawiamy zarejestrowane przez nas klipy:

• 3840×2160 (UHD), 25 kl/s 214 MB,
• 3840×2160 (UHD), 25 kl/s 251 MB,
• 3840×2160 (UHD), 25 kl/s, tryb crop 1.2 176 MB,
• 3840×2160 (UHD), 25 kl/s, tryb crop 1.2 168 MB,
• 1920×1080, 50 kl/s 83 MB,
• 1920×1080, 25 kl/s 31 MB,
• 1920×1080, 25 kl/s 35 MB,
• 1920×1080, 25 kl/s 39 MB.

Wizjer

W kwestii wizjera nic się nie zmieniło. W 90D znajdziemy pentapryzmatyczny celownik, pokrywający około 100% pola widzenia. Jego powiększenie wynosi 0.95x (w ekwiwalencie dla pełnej klatki - 0.59x), a odległość źrenicy wyjściowej 22 mm. Regulacja dioptrażu może odbywać się od −3 do +1 dpt. Warto także dodać, że w 90D mamy możliwość wymiany matówki. Wizjer został oczywiście wyposażony w przepuszczalny ekran LCD, który służy między innymi do wyświetlania punktów AF oraz siatki kadrowania. Widoczność zarówno siatki kadrowania jak i poziomicy możemy określić w menu ustawień, pod pozycją „Ekran wizjera”.

Poniżej prezentujemy drugi schemat, z opisem elementów widocznych na samym dole wizjera.

Wizjer zapewnia obraz dobrej jakości i jest wygodny w użytkowaniu. Jego wielkość oraz jasność są na odpowiednim poziomie.