Niniejsza tabela przedstawia porównanie testowanego obiektywu do innych pełnoklatkowych 50-tek o świetle f/1.7–1.8. Jak już zauważyliśmy we wstępie, większość z nich to proste konstrukcje składające się z 6 soczewek ustawionych w 5 grupach. W większości przypadków obiektywy te ustawiają ostrość od 45 cm, wyjątkiem jest nowy Canon.

Na poniższym zdjęciu Sony FE 50 mm f/1.8 stoi obok Sony 50 mm f/1.4 przeznaczonego na bagnet A oraz Nikkora AF 50 mm f/1.8D.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i prostokątną ramkę. Owa ramka jest początkiem dość długiego, ciemnego i dobrze zmatowionego tubusu, gdzie na głębokości około 2 cm znajduje się tylna soczewka. Soczewka ta ma średnicę około 23 mm i rusza się wraz z całym układem optycznym w momencie, gdy ustawiamy ostrość. Tubus otaczający soczewkę ma luki i przerwy, poprzez które widać niektóre elementy elektroniki.
----- R E K L A M A -----

Właściwy korpus obiektywu jest wykonany z czarnego tworzywa sztucznego i rozpoczyna się nieruchomym, gładkim pierścieniem. Znajdziemy na nim białą kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, oznaczenie producenta, obiektywu i bagnetu, numer seryjny i informację, że wyprodukowano go w Chinach.

Oddalając się od bagnetu pierścień zwiększa swoją średnicę i na tym poszerzonym fragmencie znajdziemy napis FE 1.8/50. Kolejny elementem jest pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który ma szerokość 22 mm. Pracuje on z przełożeniem elektronicznym i jest pozbawiony jakiejkolwiek skali odległości i głębi ostrości.

Idąc dalej natrafiamy na wąski metalowy pierścień, który przechodzi w bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej. Przednia soczewka ma średnicę 27 mm, otacza ją napis z nazwą i parametrami obiektywu oraz nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 49 mm. Przednia soczewka, wraz z całym układem optycznym, wysuwa się wraz z ustawianiem ostrości.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 6 elementami ustawionymi w 5 grupach. Jedna soczewka ma kształt asferyczny. Wewnątrz znajdziemy jeszcze przysłonę o siedmiu listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/22.

Jak widać z powyższego schematu mamy tutaj do czynienia z klasyczną konstrukcją podwójnego gaussa. Układ soczewek: jedna grupa (1+1+1) plus druga (2+1) do złudzenia przypomina to, co widzieliśmy w starszych konstrukcjach lustrzankowych, np. u Minolty AF 50 mm f/1.7, Canona EF 50 mm f/1.8 II czy Nikkora AF 50 mm f/1.8D. Jedyną poważną różnicą jest zastosowanie soczewki asferycznej.

Kupujący dostaje w zestawie tylko dwa dekielki.