Fujifilm GFX 100 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- 3:2,
- 16:9,
- 1:1,
- 65:24,
- 5:4,
- 7:6.
- jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
- kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.
Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:
- Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
- Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
- Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
- Classic chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
- PRO Neg Hi – profil kontrastowy, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
- PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
- Eterna – łagodny kolor i bogate tony ciemne pasujące do filmowego wyglądu nagrania,
- Acros – zapewnia głębszą czerń i lepsze uwydatnienie szczegółów,
- Acros z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
- Acros z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
- Acros z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały,
- Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
- Sepia.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 100 do 25600 z możliwością rozszerzenia o wartość L – 50 ISO, a także H – 51200 i 102400. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Panasonic S1R oraz Sony A7R III.
Aby porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
100-megapikselowa matryca nowego GFX-a generuje na tyle duże obrazy, że wycinki zdjęć z przeszło 40-milionowych układów w Panasoniku i Sony obejmują wyraźnie większy obszar. Nie możemy też narzekać na szczegółowość wyostrzonych JPEG-ów, bowiem widać na nich mnóstwo detali, łącznie ze strukturą druku rastrowego etykiety widoczną na prawym wycinku.
Na wysokich ISO szum jest dobrze kontrolowany. Przy ISO 25600 detale są nadal dobrze widoczne, a dzięki całkiem ładnej strukturze zakłóceń, nie mamy wrażenia kolorowej „papki”. Naszym zdaniem GFX 100 wypada dzięki temu nieco lepiej od konkurentów.
Wyostrzanie
Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.
Ostrość −4 |
||
Ostrość 0 |
||
Ostrość +4 |
Naszym zdaniem nie warto przekraczać zerowego stopnia wyostrzania, bowiem już przy tym ustawieniu obraz jest trochę przeostrzony. Najlepszy efekt powinniśmy uzyskać dla parametru pomiędzy −4 a 0.
Efekt ziarnistości
GFX 100 wyposażono również w funkcję dodawania zakłóceń imitujących ziarno analogowej kliszy fotograficznej. Do dyspozycji mamy dwie opcji intensywności (słaby oraz silny). Przykładowe zdjęcia można zobaczyć np. w teście GFX-a 50R.
Efekt koloru chrom
GFX 100 wyposażono w funkcję znaną już np. z modelu 50R, mianowicie Efekt koloru chrom. Polega ona na zwiększeniu głębi kolorów w obszarach zacienionych. Do dyspozycji mamy dwie opcji intensywności (słaby oraz silny). Przykładowe zdjęcia można zobaczyć np. w teście GFX-a 50R.