Z wyglądu X-S10 najbardziej przypomina amatorski model X-T200. Stylistyka retro jest co prawda wciąż zauważalna (nadbudówka wizjera), ale nie znajdziemy w nim charakterystycznych np. dla serii X-Pro pokręteł wartości czasów naświetlania, czułości ISO, czy kompensacji ekspozycji. Podobnie sprawa wygląda z uchwytem – ten element pozostawał zazwyczaj skromny w bezlusterkowcach Fufujilm (wyjątek stanowił X-H1). Rękojeść w X-S10 jest znacznie większa, co zresztą łatwo rzuca się w oczy, a aparat sprawia przez to wrażenie dość dużego. W rzeczywistości jednak korpus ma całkiem kompaktowe rozmiary, co natychmiast odczujemy po wzięciu aparatu w dłoń. Uchwyt jest co prawda głęboki, ale skromna wysokość nie pozwala oprzeć na nim małego palca prawej dłoni. Na pochwałę zasługuje natomiast gumowe tworzywo ułatwiające chwyt.

----- R E K L A M A -----

Jakość wykonania aparatu stoi na dobrym poziomie. Warto również wspomnieć, że zarówno uchwyt, jak i przedni oraz górny panel wykonano z wytrzymałych stopów magnezu. Niestety, w X-S10 nie zdecydowano się na uszczelnienie konstrukcji.

Na poniższych zdjeciach można zobaczyć wizualne porównanie modeli X-T2 i X-S10. Mimo że ten pierwszy nie należy do szczególnie dużych aparatów, X-S10 jest od niego wyraźnie mniejszy, głównie na wysokość. Uchwyt natomiast jest zdecydowanie większy w nowym modelu.

Zasilanie i złącza

X-S10 zasilany jest dedykowanym akumulatorem o oznaczeniu NP-W126 i parametrach 7.2 V oraz 1260 mAh. Ładowanie odbywa się w odpowiedniej ładowarce BC-W126 i trwa około 2 godzin. Według producenta pojemność tego akumulatora wystarcza na wykonanie ok. 325 zdjęć przy korzystaniu z ekranu i 300 zdjęć kadrując przez wizjer. Podczas testów nie stwierdziliśmy znaczących odchyłek od tej deklaracji i w trybie mieszanym udawało nam się wykonawać 330–340 zdjęć. Gniazdo baterii jest zabezpieczone przed przypadkową próbą włożenia akumulatora w nieprawidłowy sposób.

Zdjęcia i filmy zapisywane są na kartach SD/SDHC/SDXC. W przeciwieństwie do modelu X-T30, X-S10 nie wykorzystuje niestety potencjału nośników UHS-II. Gniazdo karty pamięci i komora baterii znajdują się na spodzie korpusu.

Zestaw złącz komunikacyjnych znajduje się na lewej ściance i obejmuje:

• wejście mikrofonu 3.5 mm (z możliwością podłączenia wężyka spustowego innych producentów),
• gniazdo USB typu C (USB 3.1 Gen 1), z możliwością podłączenia elektronicznego wężyka spustowego oraz zestawu słuchawkowego (poprzez dołączoną przejściówkę USB-C – mini jack 3.5 mm),
• wyjście mikro HDMI (typ D).

Do aparatu nie przewidziano możliwości podłączenia żadnego dodatkowego uchwytu.

Uniwersalna gorąca stopka umożliwia zainstalowanie lampy błyskowej, a także mikrofonu MIC-ST1.

Przyciski

Układ elementów sterujących przypomina ten zastosowany w modelu X-T200. Ich omawianie zaczniemy jak zwykle od górnej ściany urządzenia.

Po lewej stronie gorącej stopki znajdziemy pokrętło sterujące oraz przełącznik umożliwiający podniesienie lampy błyskowej. Po prawej stronie natomiast mamy pokrętło wyboru trybu pracy aparatu. Poszczególne pozycje na kółku przedstawiają się następująco:

• AUTO – tryb pełnej automatyki z rozpoznawaniem fotografowanej sceny,
• P – tryb automatycznego doboru ekspozycji,
• S – tryb preselekcji migawki,
• A – tryb preselekcji przysłony,
• M – tryb manualny,
• C1, C2, C3, C4 – tryby użytkownika,
• Tryb Filmowania,
• FILTER – filtry cyfrowe,
• SP – tryby tematyczne.

Dalej na prawo mamy drugie pokrętło sterujące oraz guziki nastawy czułości ISO oraz menu podręcznego Q. Nad nimi umieszczono przycisk spustu migawki otoczony włącznikiem aparatu oraz czerwony guzik nagrywania REC. Na samej górze zobaczymy jeszcze kolejne (trzecie już) pokrętło nastawcze.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Z lewej strony widzimy przycisk trybów migawki, dający dostęp do zdjęć seryjnych, trybu panoramicznego czy wielokrotnej ekspozycji. W trybie odtwarzania pozwala natomiast na kasowanie zdjęć lub filmów. Obok niego znajduje się guzik wejścia do trybu odtwarzania.

Symetrycznie po obu stronach okienka wizjera umieszczono pokrętło regulacji dioptrii oraz guzik funkcyjny. Dalej na prawo umieszczono przycisk AE-L oraz AF ON. Po prawej stronie ekranu LCD odnajdziemy wciskany dżojstik, który pozwala bezpośrednio zmieniać położenie punktu AF. Na dole znajdziemy jeszcze guziki MENU/OK oraz DISP/BACK.

Z przodu korpusu mamy jedynie przycisk zwalniający blokadę bagnetu.

W Fujifilm X-S10 znajdziemy 6 programowalnych przycisków. Dodatkowo, konfigurować możemy gesty wykonywane na dotykowym ekranie. Możliwości aparatu w tym zakresie przedstawia poniższy film.

Menu

Menu aparatu jest bardzo podobne do tego, które znaleźć możemy w większości aktualnych bezlusterkowców Fujifilm. Opcje zgromadzono w siedmiu zakładkach: ustawienia jakości obrazu, AF/MF, zdjęć, lampy, filmu, konfiguracji oraz odtwarzania zdjęć (aktywne w trybie odtwarzania), dodatkowo mamy także sekcję „My menu”. Zawartość tej ostatniej ustalamy dodając odpowiednie pozycje (maksymalnie 16) z pierwszych pięciu zakładek.

Menu jakości obrazu:

Menu ustawień AF/MF:

Menu ustawień zdjęć:

Menu lampy błyskowej:

Menu filmowania:

Menu konfiguracji:

Menu odtwarzania:

Ważnym elementem obsługi jest menu podręczne aktywowane klawiszem Q. Jego wciśnięcie powoduje wyświetlenie na ekranie siatki, za pomocą której możemy podglądać i zmieniać wiele parametrów aparatu. Istotną jego zaletą jest możliwość samodzielnego określenia ilości używanych slotów (4, 8, 12 lub 16) oraz wyboru poszczególnych, znajdujących się w nich funkcji. Co więcej, konfigurujemy je osobno dla trybu fotografowania oraz filmowania. Możliwości w tym zakresie przedstawia poniższy film.

Wyświetlacz

Fujifilm X-S10 został wyposażony w dotykowy, 3-calowy wyświetlacz LCD, o rozdzielczości 1 040 000 punktów i proporcjach boków 3:2. Ekran zamontowano na obrotowym przegubie, co pozwala na swobodne obracanie i odchylanie. Wykonywanie selfie, czy zdjęć z niskiej bądź wysokiej perspektywy nie stanowi zatem żadnego problemu.

Wyświetlany obraz jest dobrej jakości, a jego wyrazistość i kolorystyka stoją na zadowalającym poziomie. Również w pełnym słońcu nie odnotowaliśmy większych problemów. W menu aparatu możliwa jest regulacja jasności ekranu oraz nasycenia kolorów w skali ±5 jednostek.

Przycisk DISP/BACK służy między innymi do przełączania pomiędzy różnymi konfiguracjami ekranu w trybie podglądu na żywo oraz przy przeglądaniu zdjęć.

W trybie podglądu na żywo do dyspozycji mamy następujące widoki:

• wyświetlacz INFO (z dokładnym, procentowym wskaźnikiem naładowania akumulatora),
• informacje wybrane przez użytkownika,
• brak informacji.

Tak, jak już zdążyło nas do tego przyzwyczaić Fujifilm, w menu aparatu możemy dość dokładnie określić, jakie elementy będą widoczne na ekranie w trybie użytkownika. Dość długa lista obejmuje m.in. cyfrową poziomicę, histogram, wskaźnik odległości (AF i MF), dane ekspozycji, tryb ostrości i pomiaru światła, czy wskaźnik naładowania akumulatora. Osobno włączamy siatkę kadrowania (3 rodzaje) oraz tryb „astrofotografii” (wyświetlanie informacji w czerwonej tonacji).

W trybie przeglądania zdjęć dostępne widoki to:

• informacje włączone,
• informacje wyłączone,
• szczegółowe informacje,
• ulubione.

Zdjęcia można powiększać (przy pomocy tylnej rolki, jej wciśnięcie uruchamia podgląd 100%) lub przeglądać w postaci miniaturek (3×3 lub 10×10). Istnieje także możliwość przewijania zdjęć w powiększeniu, wykorzystując przednie pokrętło sterujące.

Warto napisać o tym, jakie możliwości oferuje dotykowy interfejs w X-S10. Możliwa jest na przykład, przy korzystaniu z wizjera elektronicznego, zmiana punktu AF wybierając go kciukiem na ekranie LCD. Oprócz tego, standardowo, mamy możliwość wskazania położenie ramki ostrości. Można to połączyć z automatycznym wyzwalaniem migawki. W X-S10, podobnie jak wcześniej w X-T30, znalazły się też gesty, które wykonać możemy na ekranie LCD w trybie fotografowania. Te także są konfigurowalne.

W trybie przeglądania, funkcja dotykowa umożliwia przeglądanie zdjęć, oraz ich powiększanie i zmniejszanie.

Jeśli mamy aktywne przełączanie obrazu z ekranu na wizjer, zbliżenie palca do wyświetlacza często powoduje wzbudzenie czujnika oka i wyłączenie wyświetlacza. Przydałaby się opcja w menu, regulująca czułość tego sensora (tak jak np. w bezlusterkowcach Panasonika).

Filmowanie

Tryb filmowania został przetestowany w  tym materiale.

Wizjer

W modelu X-S10 wykorzystano wizjer elektroniczny o rozmiarze 0.39 cala, wykonany w technologii OLED. Pokrywa on 100% kadru i oferuje powiększenie 0.62x oraz rozdzielczość 2.36 mln punktów. Wizjer wyposażony został także w korekcję dioptrii (od −4 do +2) oraz czujnik zbliżeniowy. Czas przełączenia obrazu pomiędzy ekranem a celownikiem to ok. 0.5 sekundy.

Do dyspozycji mamy dwa ekrany: z informacjami i bez, a przełączamy się między nimi przyciskiem DISP/BACK. W menu aparatu dostępna jest opcja, która powoduje, że po obróceniu X-S10 do pozycji pionowej, opisy również zmieniają położenie.

Obraz wyświetlany w wizjerze charakteryzuje się całkiem dobrą jakością i szczegółowością. Nie zauważyliśmy niekorzystnego efektu tęczy. W dobrych warunkach oświetleniowych sprawdza się zadowalająco i oferuje płynny obraz. Gdy jednak światła zaczyna brakować, szybko pojawia się smużenie. W półmroku płynność mocno spada i łatwo dostrzec powidok przesuwających się obiektów. Poza tym, rozczarowuje nieduże powiększenie obrazu.