Obiektyw Tamron 70-180 mm f/2.8 Di III VC VXD G2 Sony FE

Cena: 4499 zł

Sprawdź

Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX body

Cena: 10095 zł 9199 zł

Sprawdź

Test aparatu

Fujifilm X-S10 - test aparatu

4 stycznia 2021

Drukuj

Maciej Latałło Komentarze: 37

7. Szumy i jakość obrazu w RAW

Na początku tego rozdziału pokazujemy tradycyjnie wykres prezentujący wyniki pomiaru szumu zarejestrowanego na zdjęciach JPEG. Na jego podstawie widzimy, że odszumianie na zdjęciach JPEG jest obecne. Mimo, że krzywa z grubsza przypomina wykładniczą, to poszczególne składowe przyjmują podobne wartości.

Fujifilm X-S10 - Szumy i jakość obrazu w RAW

----- R E K L A M A -----

Fujifilm X-S10 posiada 9-stopniową skalę odszumiania JPEG-ów. W poniższej tabelce prezentujemy wycinki zdjęć obrazujące intensywność odszumiania na minimalnym (−4), średnim (0) oraz maksymalnym (+4) poziomie, na zdjęciach wykonanych przy czułości ISO 6400 i 12800.

ISO 6400
Odszumianie −4
Odszumianie 0
Odszumianie +4
ISO 12800
Odszumianie −4
Odszumianie 0
Odszumianie +4

Naszym zdaniem nie ma potrzeby ustawiać odszumiania na poziomie wyższym niż „0”. Dla niższych ustawień uzyskujemy sensowny kompromis pomiędzy redukcją szumu i utratą detali, natomiast dla wyższych – obraz zaczyna przypominać przysłowiową „akwarelę”.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z X-S10 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z aparatów Olympus OM-D E-M5 Mark III i Sony A6400. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

26-megapikselowy sensor w aparacie Fujifilm generuje obraz o dużym stopniu szczegółowości. Trzeba jednak przyznać, że różnica pomiędzy X-S10 i A6400 w tej kategorii jest naprawdę niewielka. Dopiero względem matrycy Olympusa widać większą różnicę. Warto również dodać, że obrazowanie X-S10 i np. X-T30 jest praktycznie identyczne – nic dziwnego, bowiem oba dzielą ten sam układ X-Trans CMOS czwartej generacji.

Jeśli chodzi o poziom generowanego szumu, to najlepiej wypada aparat Fujifilm. W niewielkim stopniu ustępuje mu A6400, a dalej plasuje się E-M5 Mark III. Niemniej różnice pomiędzy wybranymi modelami nie są drastyczne, a ISO 6400 jest granicą wspólną dla trzech wybranych aparatów, której nie należy przekraczać.

Sprawdźmy teraz, jak nasza wizualna ocena przekłada się na konkretne liczby. Wyniki naszych pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów, prezentujemy na poniższym wykresie.

Do ISO 25600 krzywa ma prawidłowy, wykładniczy przebieg. Niewielkie załamanie da się zauważyć przy ISO 51200. Pamiętajmy jednak, że jest to wartość rozszerzona, nie należy zatem do tego przykładać specjalnej wagi.

Spójrzmy jeszcze na porównanie poziomu szumu pomiędzy testowanym modelem a aparatami konkurencji. W tym celu zestawiamy ze sobą na wykresie wartości składowej luminancji.

Na podstawie powyższego wykresu widzimy, że do ISO 12800 najlepiej wypada aparat Fujifilm. Różnice pomiędzy poszczególnymi modelami nie są jednak duże. Przykładowo, dla ISO 6400 przewaga X-S10 nad E-M5 Mark III i A6400 to ok. 1/3 EV, a nad M6 Mark II – niespełna 2/3 EV.

Prezentujemy również wykres wykonany na postawie 48-bitowych TIFF-ów.

Darki

Poziom prądu ciemnego testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG, jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Natomiast surowe pliki wywołujemy programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób TIFF-y konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku X-S10 zakres ten wynosi od 800 do 1200. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 1 000 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
80
100
160
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200

Na początek warto zauważyć, że matryca X-Tran CMOS czwartej generacji posiada bias na tym samym, dość wysokim poziomie około 1024, co jej trzecia implementacja.

Jeżeli chodzi o wygląd histogramów, to w zakresie czułości natywnych nie mamy większych zastrzeżeń do ich kształtu, choć poissonowski rozkład jest zaburzony w maksimum sygnału. Dopiero dla nastaw rozszerzonych obserwujemy grzebieniowy charakter histogramu. Same darki natomiast wyglądają dobrze, a niejednorodności, jakie obserwujemy, mają niewielką intensywność. Zastanawiające są natomiast wartości odchylenia stardardowego, które aż do ISO 1600 rosną bardzo powoli. To może świadczyć o odszumianiu dłuższych ekspozycji.

X-S10 to kolejny model w którym zauważyliśmy błąd wskazań czasu naświetlania. Do 120 sekund, wszystko jest w porządku. Gdy naświetlamy 150 sekund, w EXIF-ie zdjęcia pojawia się informacja o ekspozycji o 10 sekund dłuższej. Z kolei w przypadku naszych darków, zamiast 180 sekund widzimy 200 sekund. Co ciekawe, zegar w aparacie odliczający czas przy dłuższych ekspozycjach działa bez zarzutu, co potwierdza równoległy pomiar zewnętrznym stoperem.

ISO	średni poziom sygnału	odchylenie standardowe
80	1021	38.8
100	1021	38.8
160	1021	38.8
200	1021	38.8
400	1022	39.1
800	1021	39.8
1600	1020	41.7
3200	1016	49
6400	999	69
12800	996	135
25600	989	212
51200	983	206