Niniejsza tabela przedstawia podstawowe parametry testowanego obiektywu oraz innych modeli bezlusterkowych o podobnej ogniskowej oraz świetle. Widać, że największym, najcięższym i najbardziej skomplikowanym instrumentem w stawce jest Canon, ale on gra w swojej lidze, ze względu na krycie większego detektora. Nawet jednak gdy ograniczymy się do matryc APS-C, Kamlan wciąż jest tutaj obiektywem najmniejszym i najlżejszym, a na tle konkurentów wyróżnia się jeszcze 11-listkową przysłoną.

Na poniższym zdjęciu Kamlan 1.1/50 stoi pomiędzy Fujinonami 1.4/35 i 1.2/56. Widać wyraźnie, o ile jest mniejszy od tego drugiego, który ma przecież odrobinę gorsze światło.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który sam w sobie jest wyczerniony. Tylna soczewka ma średnicę 21 mm i jest umieszczona w czarnym, dobrze wyczernionym tubusie wewnętrznym, który rusza się razem z nią wraz z ustawianiem ostrości. Układ ten jest schowany najpłycej dla ostrości ustawionej na nieskończoność i chowa się niespełna 1 cm wgłąb także wyczernionej i dodatkowo karbowanej obudowy, gdy przechodzimy z ostrością do minimalnego dystansu. Pomiędzy tubusem otaczającym soczewkę, a karbowaną od wewnątrz obudową obiektywu mamy bardzo niewielką szparę. Jeśli chodzi o wyczernienie i szczelność, nie mamy więc powodów do narzekań.
----- R E K L A M A -----

Kamlan 1.1/50 nie został wyposażony w żadne styki. Aparat nie dostaje więc żadnych informacji o ogniskowej i zastosowanej wartości przysłony, przez co nie zapisuje ich do EXIF-u zdjęcia.

Czarna obudowa obiektywu jest metalowa i rozpoczyna się nieruchomym pierścieniem, na którym znajdziemy pomarańczową kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, napis Kamlan oraz numer seryjny.

Kolejny element to pierścień do zmiany przysłony. Ma on szerokość 10 mm i jego większą część zajmuje karbowanie. Nad nim znajdziemy znaczniki przysłon dla wartości f/1.1, f/2, f/2.8, f/4, f/5.6, f/8, f/16. O ile można zrozumieć brak wartości f/11, bo odległość od f/8 do f/16 jest bardzo mała, to dziwi rezygnacja ze znacznika dla f/1.4. Pierścień pracuje płynnie i z równym oporem. Nie ma tutaj możliwości wyboru pracy stopniowej z zadanym krokiem w wartości przysłony. To ukłon w stronę filmowania, ale rzecz średnio funkcjonalna podczas robienia zdjęć. Chcąc panować dokładnie nad wartością przysłony, zawsze musimy spojrzeć na obiektyw i ustawić ją tam gdzie oczekujemy. Praca z aparatem przyłożonym do oka jest w takiej sytuacji niemożliwa, bo ani nie widzimy, jaką wartość ustawiamy, ani nie możemy tego odczytać w wizjerze.

Nad pierścieniem do zmiany przysłony znajduje się skala głębi ostrości, która ma znaczniki dla wartości przysłony f/16, f/8 i f/4.

Idąc dalej natrafiamy na pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który ma szerokość 19 mm. Jego część zajmuje metalowe karbowanie, pod którym umieszczono skalę odległości wyrażoną w stopach i metrach. Pierścień pracuje równo i z należytym oporem. Przebieg całego zakresu odległości wymaga obrotu nim o kąt 180 stopni.

Na końcu obiektywu znajdziemy żółty pasek oraz bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej. Przednia soczewka ma średnicę 44 mm, jest otoczona przez napis z nazwą i parametrami obiektywu oraz o nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 52 mm. Soczewka ta jest ruchoma i rusza się wraz z całym układem optycznym. Obiektyw nie zmienia więc swojej ogniskowej wraz ze zmianą odległości do fotografowanego obiektu.

Konstrukcja optyczna testowanego obiektywu, jak na jego parametry, jest bardzo prosta, bo składa się z 5 soczewek ustawionych w 5 grupach. Producent nie chwali się przy tym zastosowaniem nietypowych rodzajów szkła. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o aż 11 listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/16 (a przynajmniej taka wartość widnieje na pierścieniu przysłon i jak przekonamy się za chwilę, niewiele ma wspólnego z rzeczywistością).

Należy zwrócić uwagę, z jak prostą konstrukcją optyczną mamy do czynienia. Przy tak dobrym świetle mamy tylko 5 soczewek. Warto odnotować, że pięćdziesiątki o świetle f/1.4–1.8 – nawet te przeznaczone na mniejsze matryce – potrafią mieć 6–7 elementów. Bezpośredni konkurenci Kamlana o dobrym świetle, czyli wspominany już Samyang i Fujinon mają dwa razy więcej elementów optycznych.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki i osłonę przeciwsłoneczną.