Test aparatu

Fujifilm X-E4 - test aparatu

30 sierpnia 2021

Drukuj

Maciej Latałło Komentarze: 66

7. Szumy i jakość obrazu w RAW

Na początku tego rozdziału pokazujemy tradycyjnie wykres prezentujący wyniki pomiaru szumu zarejestrowanego na zdjęciach JPEG. Na jego podstawie widzimy, że odszumianie na zdjęciach JPEG jest obecne. Mimo, że krzywa z grubsza przypomina wykładniczą, to poszczególne składowe przyjmują podobne wartości – szczególnie od ISO 1600.

Fujifilm X-E4 - Szumy i jakość obrazu w RAW

----- R E K L A M A -----

Fujifilm X-E4 posiada 9-stopniową skalę odszumiania JPEG-ów. W poniższej tabelce prezentujemy wycinki zdjęć obrazujące intensywność odszumiania na minimalnym (−4), średnim (0) oraz maksymalnym (+4) poziomie, na zdjęciach wykonanych przy czułości ISO 6400 i 12800.

ISO 6400
Odszumianie −4
Odszumianie 0
Odszumianie +4
ISO 12800
Odszumianie −4
Odszumianie 0
Odszumianie +4

Naszym zdaniem nie ma potrzeby ustawiać odszumiania na poziomie wyższym niż „0”. Dla niższych ustawień uzyskujemy sensowny kompromis pomiędzy redukcją szumu i utratą detali, natomiast dla wyższych – obraz zaczyna przypominać przysłowiową „akwarelę”.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z X-E4 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z aparatów Nikon Z50 i Sony A6400. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

Podobnie jak przy porównaniu JPEG-ów, w RAW-ach także nie widać zaskoczeń – obrazowanie matrycy X-Trans CMOS czwartej generacji jest takie samo jak w innych modelach w nią wyposażonych. Na niskich nastawach ISO zdjęcia są wyraziste i pełne szczegółów. Podobnie wygląda to zresztą u konkurencji, mimo różnic w liczbie megapikseli. Jeśli chodzi o szum przy wysokich czułościach, to nieco lepiej radzi sobie aparat Nikona. Niemniej, nastawa ISO 6400 jest maksymalną jaką naszym zdaniem można wykorzystywać zarówno w X-E4, Z50, jak i A6400.

Sprawdźmy teraz, jak nasza wizualna ocena przekłada się na konkretne liczby. Wyniki naszych pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów, prezentujemy na poniższym wykresie.

Do ISO 25600 krzywa ma prawidłowy, wykładniczy przebieg. Niewielkie załamanie da się zauważyć przy ISO 51200. Pamiętajmy jednak, że jest to wartość rozszerzona, zatem nie należy przykładać do tego faktu specjalnej wagi.

Spójrzmy jeszcze na porównanie poziomu szumu pomiędzy testowanym modelem a aparatami konkurencji. W tym celu zestawiamy ze sobą na wykresie wartości składowej luminancji.

Na podstawie powyższego wykresu widzimy, że w całym zakresie najlepiej wypada aparat Nikona. Dla ISO 6400 jego przewaga nad X-E4 to niecałe 1/2 EV. Podobna różnica występuje pomiędzy A6400 i X-E4, tyle, że na korzyść bezlusterkowca Fujifilm.

Prezentujemy również wykres wykonany na postawie 48-bitowych TIFF-ów.

Darki

Poziom prądu ciemnego testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG, jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Natomiast surowe pliki wywołujemy programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób TIFF-y konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku X-E4 zakres ten wynosi od 800 do 1200. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 1 000 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
80
100
160
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200

Na początek warto zauważyć, że matryca X-Tran CMOS czwartej generacji posiada bias na tym samym, dość wysokim poziomie około 1024, co jej trzecia implementacja.

Jeżeli chodzi o wygląd histogramów, to w zakresie czułości natywnych nie mamy większych zastrzeżeń do ich kształtu, choć poissonowski rozkład jest zaburzony w maksimum sygnału. Dopiero dla nastaw rozszerzonych obserwujemy grzebieniowy charakter histogramu. Same darki natomiast wyglądają dobrze, a niejednorodności, jakie obserwujemy, mają niewielką intensywność.

X-E4 to kolejny model, w którym zauważyliśmy błąd wskazań czasu naświetlania. Do 120 sekund, wszystko jest w porządku. Gdy naświetlamy 150 sekund, w EXIF-ie zdjęcia pojawia się informacja o ekspozycji o 10 sekund dłuższej. Z kolei w przypadku naszych darków, zamiast 180 sekund widzimy 200 sekund. Co ciekawe, zegar w aparacie odliczający czas przy dłuższych ekspozycjach działa bez zarzutu, co potwierdza równoległy pomiar zewnętrznym stoperem.

ISO	średni poziom sygnału	odchylenie standardowe
80	1023	3.2
100	1022	4
160	1023	3.4
200	1023	3.6
400	1022	6.8
800	1022	8.8
1600	1017	17.9
3200	1018	29
6400	993	58
12800	1004	98
25600	987	169
51200	978	191