Zobaczmy, jak na tym tle wyglądają osiągi obiektywu Sigma C 45 mm f/2.8 DG DN. Wyniki, jakie uzyskał on w centrum kadru oraz na brzegach matryc APS-C i pełnej klatki, są zaprezentowane poniżej.

Omawianie wyników można zacząć od ciekawego zachowania na maksymalnym otworze względnym, gdzie wyniki niezależnie od miejsca w kadrze są do siebie bardzo podobne i leżą na granicy poziomu przyzwoitości. Na szczęście, w centrum kadru, jakość obrazu bardzo szybko poprawia się wraz z przymykaniem przysłony i na f/4.0 osiąga już ponad 60 lpmm, a na f/5.6 prawie 65 lpmm. Jesteśmy tutaj daleko od rekordów, ale raczej nikt ich nie oczekiwał od prostego obiektywu o świetle f/2.8.

Zdecydowanie bardziej miarodajne będzie porównanie do konstrukcji typu 2.8/35, które mieliśmy okazję testować na tym samym korpusie. Na tle drogiego Sony Zeissa Sonnara 2.8/35 Sigma wypada bardzo dobrze, bo jego maksymalny wynik to tylko 62 lpmm. Samyang AF 35 mm f/2.8 FE był trochę lepszy, bo sięgał ponad 63 lpmm, ale pojedynku z Sigmą też nie wygrał.

Jak wygląda ten pojedynek na brzegu matrycy APS-C? Tutaj Sigma też dystansuje konkurentów. Jej maksymalne wyniki przekraczają 56 lpmm, podczas gdy Samyang nie docierał 53 lpmm, a Zeiss miał problemy z przekroczeniem 40 lpmm.

Na brzegu pełnej klatki kolejność znów jest taka sama. Sigma lekko wygrywa pojedynek z Samyangiem i jednocześnie deklasuje drogiego Zeissa.

Całościowy obraz jest tutaj jak najbardziej pozytywny. Sigma C 45 mm f/2.8 DG DN nie dość, że potrafi dać swojemu użytkownikowi ostry obraz w całym kadrze prawie od maksymalnego otworu względnego, to jednocześnie wypada zauważalnie lepiej od podobnych bezlusterkowych konstrukcji konkurencji.

Na końcu tego rozdziału tradycyjnie przedstawiamy wycinki zdjęć naszej tablicy do pomiarów rozdzielczości pobrane z plików JPEG, zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.

A7R II, JPEG, 45 mm, f/2.8

A7R II, JPEG, 45 mm, f/5.6