Powyższy wykres jednoznacznie wskazuje na obecność wyraźnego odszumiania JPEG-ów. Widzimy kilka załamań, a poszczególne składowe przyjmują podobne wartości. Maksymalny poziom szumu osiąga ledwie 3% – nawet dla ISO 25600. Należy zatem mieć świadomość, że odszumiania JPEG-ów w OM-5 nie da się zupełnie wyłączyć, mimo iż dostępna w menu opcja właśnie na to wskazuje. Takiego działania nie popieramy, szczególnie w przypadku aparatów skierowanych do zaawansowanych i świadomych użytkowników.

W OM-5 intensywność procesu odszumiania na wyższych czułościach można kontrolować w 3-stopniowej skali. W poniższej tabelce prezentujemy zdjęcia wykonane przy teoretycznie wyłączonej redukcji oraz na poszczególnych ustawieniach stopnia intensywności tego procesu dla czułości ISO 6400 i 12800.

ISO 3200
Odszumianie wyłączone
Odszumianie słabe
Odszumianie standardowe
Odszumianie mocne
ISO 6400
Odszumianie wyłączone
Odszumianie słabe
Odszumianie standardowe
Odszumianie mocne

Przyjrzyjmy się teraz surowym zdjęciom z OM-5. Wywołaliśmy je programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, dla porównania prezentujemy wycinki zdjęć z EOS-a R7 oraz Fujifilm X-S20.

Porównanie zdjęć w formacie RAW z OM-5 i poprzednika, czyli E-M5 Mark III, także nie przynosi zaskakujących wniosków, bowiem jakość zdjęć jest praktycznie taka sama. Odwzorowanie szczegółów jest dobre, choć nieco ustępuje temu, co oferują wybrane aparaty konkurencji.

Oceniając wizualnie, poziom zakłóceń w OM-5 szybciej rośnie niż w X-S20, a najwyższą użyteczną nastawą będzie naszym zdaniem ISO 3200. Z drugiej strony nieco więcej szumu widać na zdjęciach z R7.

Przyjrzyjmy się teraz wynikom pomiarów. Te uzyskaliśmy programem Imatest na podstawie surowych zdjęć tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów.

Przykładowo, dla nastawy ISO 6400 OM-5 plasuje się pomiędzy aparatami konkurencji. X-S20 wypada korzystniej o ok. 1/2 EV, natomiast R7 ustępuje OM-5 o ok. 2/3 EV.

Tradycyjnie na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów.

Darki

Sprawdźmy teraz, jak OM-5 zachowuje się w kategorii prądu ciemnego. Jego poziom oceniamy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Surowe pliki natomiast wywołujemy programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku testowanego OM-5 zakres ten wynosi od 0 do 511. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 100 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
64
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

W tej kategorii nie mamy szczególnych zastrzeżeń do testowanego aparatu. Co prawda histogramy odbiegają nieznacznie kształtem od rozkładu Poissona, ale niemal w całym zakresie czułości są dobrze odseparowane od zera i stosunkowo wąskie. Do ISO 6400 średnia wartość sygnału utrzymuje się na stałym poziomie w okolicy 250 (patrz tabelka poniżej). Jedynie dla dwóch najwyższych czułość wartość ta wyraźnie maleje, a maksimum histogramów przesuwa się nieco w lewo.

Na wygląd samych darków trudno narzekać. Nie dostrzegamy oznak bandingu, ani większych niejednorodności.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
64
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600