_968856305.jpg)
Nikon Nikkor Z MC 50 mm f/2.8 - test obiektywu
8. Winietowanie
| Z7, APS-C/DX, f/2.8 | Z7, APS-C/DX, f/4.0 |
|
|
Na maksymalnym otworze względnym winietowanie daje się zauważyć, bo sięga tam ono 26% (−0.87 EV), ale nie jest to efekt duży. Na f/4.0 omawiana wada zmniejsza się do niezauważalnego poziomu 9% (−0.27 EV).
Po przejściu na większą matrycę pełnoklatkową winietowanie trochę bardziej daje się we znaki i wyraźnie widać to na poniższych zdjęciach.
| Z7, FF, f/2.8 | Z7, FF, f/4.0 |
|
|
| Z7, FF, f/5.6 | Z7, FF, f/8.0 |
|
|
Ubytek światła w rogach kadru na maksymalnym otworze względnym sięga 50% (−1.99 EV) i choć jest spory, nie wygląda najgorzej na tle tego, co pokazują inne obiektywy zaprojektowane do pełnoklatkowych bezlusterkowców. W przypadku tego typu konstrukcji rzadko zdarza się sytuacja, w której winietowanie na maksymalnym otworze względnym jest mniejsze niż 2 EV.
Po przymknięciu przysłony do f/4.0 winietowanie spada do 31% (−1.07 EV), by na f/5.6 zmniejszyć się dodatkowo do 17% (−0.54 EV). Kolejny minimalny spadek omawianej wady widzimy na f/8.0, gdzie sięga ona 15% (−0.48 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie daje już mierzalnych efektów.
| Nikon Z7, JPEG, f/2.8 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.