Zobaczmy, jak na tym tle wyglądają osiągi Nikkora Z 40 mm f/2. Wyniki, jakie uzyskał on w centrum kadru, na brzegu matrycy APS-C/DX i na brzegu pełnej klatki są zaprezentowane na poniższym wykresie.

Nie ukrywam, że patrząc na ten wykres czuję, jakbym cofnął się w czasie o 15 lat. To właśnie wtedy testując obiektywy w układzie podwójnego gaussa i o świetle f/1.8–2.0 widzieliśmy dokładnie takie zachowanie. Na maksymalnym otworze względnym walka o to, żeby w centrum kadru przekroczyć poziom przyzwoitości, potem wspinanie się na coraz wyższe wartości funkcji MTF50, by maksimum swoich możliwości osiągać w okolicach przysłony f/5.6.

Nikkor Z 40 mm f/2 idealnie wpasowuje się w ten scenariusz. Na f/2.0 osiąga 42.8 lpmm, a więc jest dokładnie na granicy poziomu przyzwoitości. Na 2.8 przekraczamy poziom 50 lpmm, na f/4.0 docieramy do 70 lpmm, a na f./5.6 widzimy maksimum możliwości z bardzo dobrą wartością 75.3 lpmm. Warto jednak nadmienić, ze Nikkor Z 35 mm f/1.8S przekraczał 82 lpmm, a Nikkor Z 50 mm f/1.8S docierał do prawie 84 lpmm. Do najlepszych trochę więc zabrakło.

Brzeg kadru też skłania do podróży w czasie. Na maksymalnym otworze względnym obraz jest bowiem nieostry, a z przyzwoitym poziomem mamy do czynienia dopiero po przymknięciu przysłony do okolic f/2.5. MTF-y rosną jednak powoli, swoje maksimum osiągają w okolicach przysłony f/5.6, ale nawet tam tylko nieznacznie przekraczają poziom 50 lpmm i odstają przez to mocno od tego, co widzieliśmy w centrum kadru.

Aż się chce zacytować tutaj przysłowie o ukręcaniu bicza, ale z szacunku do moich Czytelników tego nie zrobię. Mówiąc inaczej, z 6 soczewek ustawionych w 4 grupach dużo więcej nie dało się wyciągnąć i powinniśmy cieszyć się, że w centrum kadru obraz jest ostry dla całego zakresu przysłon, a maksymalne wyniki godne dobrej stałki. A że 10–15 lat temu takie same wyniki dostawało się wydając kwoty 2–3 razy niższe, to już materiał na zupełnie inną opowieść.

Na końcu tego rozdziału tradycyjnie przedstawiamy wycinki zdjęć naszej tablicy do pomiarów rozdzielczości pobrane z plików JPEG, zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.

Nikon Z7, JPEG, f/2.0

Nikon Z7, JPEG, f/5.6