Nikon Nikkor Z 28 mm f/2.8 (SE) - test obiektywu
8. Winietowanie
Z7, DX, JPEG, f/2.8 | Z7, DX, RAW, f/2.8 |
Z7, DX, JPEG, f/4.0 | Z7, DX, RAW, f/4.0 |
Z7, DX, JPEG, f/5.6 | Z7, DX, RAW, f/5.6 |
W przypadku skorygowanych na dystorsję (ale nie na winietowanie) plików JPEG, spadek jasności w rogach kadru na maksymalnym otworze względnym wynosi 26% (−0.88 EV) i można nazwać go umiarkowanym. Wartość ta zmniejsza się do 16% (−0.51 EV) po przymknięciu przysłony do f/4.0 i do 15% (−0.47 EV) po przymknięciu do f/5.6.
Na neutralnych RAW-ach wartości są troszkę większe. W przypadku maksymalnego otworu względnego musimy liczyć się z winietowaniem sięgającym 30% (−1.03 EV), które spada do 20% (−0.63 EV) po przymknięciu przysłony do f/4.0. Na przysłonie f/5.6 i wyższych omawiana wada sięga 18% (−0.58 EV).
Z7, FX, JPEG, f/2.8 | Z7, FX, RAW, f/2.8 |
Z7, FX, JPEG, f/4.0 | Z7, FX, RAW, f/4.0 |
Z7, FX, JPEG, f/5.6 | Z7, FX, RAW, f/5.6 |
Różnice pomiędzy JPEG-ami i RAW-ami widać też na pełnej klatce. Nie są jednak one duże, bo korpus aparatu nie koryguje automatycznie winietowania na JPEG-ach, lecz koryguje tylko niewielką dystorsję i potem lekko przycina obraz.
W przypadku JPEG-ów i maksymalnego otworu względnego spadek jasności w rogach kadru wynosi 57% (−2.47 EV) i zmniejsza się do 41% (−1.54 EV) po przymknięciu przysłony do f/4.0. Na f/5.6 winietowanie zmniejsza się do 35% (−1.23 EV) i pozostaje na tym poziomie niezależnie od dalszego przymykania przysłony.
W przypadku RAW-ów, na f/2.8 uzyskany wynik to 58% (−2.53 EV). To dużo, ale patrząc na rozmiary testowanego obiektywu, trudno było spodziewać się innych osiągów w tej kategorii. Na f/4.0 winietowanie zmniejsza się do 46% (−1.79 EV), natomiast na f/5.6 do 40% (−1.47 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie daje już zauważalnych efektów.
Nikon Z7, FX, RAW, f/2.8 |