Jeśli wyrażamy nasze wyniki w lpmm, a tak przecież robimy, to opisywane powyżej osiągi nie zależą od tego, czy wykorzystujemy cały detektor, czy też pracujemy w trybie APS-C.

Zobaczmy więc, jak na tym tle wyglądają osiągi obiektywu Tamron 17–70 mm f/2.8 Di III-A VC RXD. Wyniki, jakie uzyskał on w centrum kadru dla ogniskowych 17, 30, 50 i 70 mm, są zaprezentowane poniżej.

Widać, że osiągi nie są idealnie równe i obiektyw poczyna sobie tym lepiej, im większą ogniskową zastosujemy. Nawet jednak na najkrótszej ogniskowej jego osiągi są dobre. Już na maksymalnym otworze względnym przekroczony jest wysoki poziom 60 lpmm, a po lekkim przymknięciu uzyskujemy MTF-y wynoszące ponad 65 lpmm.

Troszkę lepsza sytuacja panuje na ogniskowej 30 mm. Na maksymalnym otworze względnym mamy wynik prawie 64 lpmm, a po przymknięciu przysłony możemy dojść do prawie 69 lpmm. Dalsza poprawa jest widoczna na 50 mm, gdzie na f/2.8 lekko przekraczamy 64 lpmm, a maksymalne osiągi dochodzą do prawie 74 lpmm.

Najlepsze wyniki, które śmiało możemy określić mianem rewelacyjnych, mamy na maksymalnej ogniskowej. Tutaj już na f/2.8 wartości funkcji MTF50 przekraczają 66 lpmm, a maksymalny poziom, do którego możemy dotrzeć, to 81 lpmm, czyli rezultaty godne najlepszych systemowych stałek. Brawo!

Zobaczmy, czy równie dobrze ocenimy zachowanie na brzegu kadru. Odpowiedni wykres znajduje się poniżej.

Tutaj znów nie mamy idealnie równych osiągów, ale ranking ogniskowych jest zupełnie inny. Tamron zdecydował się na bardzo rozsądne podejście, w którym najlepsze osiągi na brzegu kadru zostały zapewnione dla najkrótszych ogniskowych, czyli dokładnie tam, gdzie jest to najbardziej pożądane.

W przedziale 17–30 mm mamy wyniki wyraźnie powyżej 50 lpmm już od maksymalnego otworu względnego, co zapewnia w pełni użyteczny obraz, a po przymknięciu możemy dotrzeć do wyraźnie ponad 60 lpmm.

Na ogniskowej 50 mm i przysłonie f/2.8 mamy wynik w okolicach 46 lpmm, ale wraz z przymykaniem sytuacja bardzo szybko się poprawia – na f/4.0 mamy już poziom 59 lpmm, a na f/5.6 prawie 64 lpmm. Takiej szybkiej poprawy nie widać na maksymalnej ogniskowej. W jej przypadku, na f/2.8, widzimy MTFy w okolicach 45 lpmm, ale maksymalne osiągi to niespełna 60 lpmm.

Ważne jest jednak to, że tutaj nie ma żadnej wpadki. W całym zakresie ogniskowych i przysłon mamy do czynienia z wynikami co najmniej przyzwoitymi, a w wielu przypadkach z dobrymi lub nawet bardzo dobrymi.

Biorąc pod uwagę parametry testowanego obiektywu i to, że są one w zasadzie unikalne, konstruktorzy Tamrona świetnie wywiązali się z powierzonego im zadania. Brawo!

Na końcu tego rozdziału tradycyjnie przedstawiamy wycinki zdjęć naszej tablicy do pomiarów rozdzielczości pobrane z plików JPEG, zapisywanych równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.

A7R III, APS-C, JPEG, 17 mm, f/2.8

A7R III, APS-C, JPEG, 70 mm, f/4.0