Autofokus

Autofokus testowanego Tamrona jest oparty o liniowy silnik VXD. W połączeniu z aparatem Sony A7R IIIa mechanizm ten pracuje praktycznie bezgłośnie i szybko. Przebieg całego zakresu odległości i potwierdzenie ostrości zajmuje typowo około 0.3–0.4 sekundy. Sporadycznie autofokus pokazuje zawahania i małe oscylacje wokół właściwego celu, co może trochę wydłużyć wspomniany czas, przez co dojdzie on do około 0.5–0.6 sekundy.

Jeśli chodzi o celność, nie mamy tutaj żadnych poważniejszych zastrzeżeń. Liczba pomyłek, jaką odnotowaliśmy w studio, nie przekraczała wartości 2%. Co więcej, podczas pracy w plenerze obiektyw też nie stwarzał zauważalnych problemów.

Tamron 28–75 mm f/2.8 Di III VXD G2 nie pokazywał wyraźniejszych tendencji do ustawiania ostrości przed lub za właściwym obiektem. Na krótszych ogniskowych fotografowany obiekt prawie zawsze znajdował się blisko centrum głębi ostrości. Na ogniskowej 75 mm owa głębia wydawała się być przesuwana w kierunku fotografującego, ale efekt był niewielki, przez to nawet podczas fotografowania z bliska i na przysłonie f/2.8 owa głębia wciąż obejmowała właściwy obiekt.

A7R IIIa, 50 mm, f/2.8

A7R IIIa, 75 mm, f/2.8

Oddychanie

Testy oddychania obiektywu, czyli zmiany zawartości filmowanego kadru przy przeostrzaniu, przeprowadzamy przeostrzając manualnie przy domkniętej przysłonie od minimalnej odległości ogniskowania do nieskończoności i sprawdzając, na ile zmieniło się wskutek tego procesu pole widzenia obiektywu.

Po przeprowadzeniu szeregu testów możemy też pokusić się o skalę odniesienia. Zmianę kadru w zakresie od 0 do 5% uważamy za małą. Między 5 a 10% mówimy o poziomie średnim. Zazwyczaj są to też maksymalne wartości, z jakimi są w stanie poradzić sobie algorytmy kompensacji oddychania obecne w niektórych korpusach. Między 10 a 15% będziemy mówić o poziomie dużym, a powyżej 15% o bardzo dużym.

Tak prezentuje się nagranie testowe dla omawianego instrumentu:

W oparciu o powyższe nagranie, porównując stopklatki przed i po przeostrzeniu, możemy oszacować, że oddychanie testowanego obiektywu wynosi około 2.5% na ogniskowej 28 mm oraz ok. 6% dla 75 mm. Do ideału nieco zatem zabrakło, ale wyniki na poziomie małym i średnim blisko granicy z małym możemy w przypadku kompaktowego i rozsądnie wycenionego uniwersalnego zooma uznać za w pełni akceptowalne.