Autofokus

Autofokus testowanego Tamrona jest oparty o liniowy silnik VXD. W połączeniu z aparatem Sony A7R IIIa mechanizm ten pracuje praktycznie bezgłośnie i szybko. Przebieg całego zakresu odległości i potwierdzenie ostrości zajmuje typowo około 0.4-0.6 sekundy. To dobry wynik. Warto przy tym nadmienić, że tempo pracy zależy lekko od ogniskowej. Najkrótsze czasy notowaliśmy na ogniskowej 70 mm, natomiast najdłuższe dla 180 mm. Różnice nie są jednak bardzo duże i najczęściej nie wychodzą poza wspomniany przed chwilą przedział.

Jeśli chodzi o celność, nie mieliśmy istotnych problemów ani w studio, ani w plenerze. Liczba zauważalnych pomyłek mechanizmu nie przekraczała 4%. Choć warto zaznaczyć, że droższy model Sony pokazywał troszkę lepsze osiągi i większą kulturę pracy autofokusa.

Poniższe zdjęcia pokazują, że testowany Tamron miał minimalną tendencję do ustawiania ostrości tuż przed właściwym obiektem. Efekt nie był jednak duży i dawał się we znaki tylko, gdy fotografowaliśmy z bardzo bliska. Nawet wtedy głębia ostrości obejmowała właściwy obiekt, więc nie zawsze była potrzeba stosowania korekty autofokusa z poziomu korpusu aparatu.

A7R IIIa, 125 mm, f/2.8

A7R IIIa, 180 mm, f/2.8

Oddychanie

Testy oddychania obiektywu, czyli zmiany zawartości filmowanego kadru przy przeostrzaniu, przeprowadzamy przeostrzając manualnie przy domkniętej przysłonie od minimalnej odległości ogniskowania do nieskończoności i sprawdzając, na ile zmieniło się wskutek tego procesu pole widzenia obiektywu.

Po przeprowadzeniu szeregu testów możemy też pokusić się o skalę odniesienia. Zmianę kadru w zakresie od 0 do 5% uważamy za małą. Między 5 a 10% mówimy o poziomie średnim. Zazwyczaj są to też maksymalne wartości, z jakimi są w stanie poradzić sobie algorytmy kompensacji oddychania obecne w niektórych korpusach. Między 10 a 15% będziemy mówić o poziomie dużym, a powyżej 15% o bardzo dużym.

Tak prezentuje się nagranie testowe dla omawianego instrumentu:

W oparciu o powyższe nagranie, porównując stopklatki przed i po przeostrzeniu, możemy oszacować, że dla obu zbadanych ogniskowych oddychanie testowanego obiektywu wynosi około 1%, co jest absolutnie pomijalną wartością. W zakresie oddychania możemy zatem pogratulować optykom Tamrona świetnie wykonanej pracy. Tak trzymać!