Sigma S 500 mm f/5.6 DG DN OS - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Naszpikowanie Sigmy aż pięcioma soczewkami, które wykonano ze szkła o niskiej dyspersji niewątpliwie dało efekty, bo testowany obiektyw nie pokazuje praktycznie żadnych problemów z podłużną aberracją chromatyczną.
Uzyskane wyniki, niezależnie od użytej przysłony i miejsca w kadrze, trzymają się wartości poniżej 0.04%, a więc wszędzie możemy uznać je jako bardzo małe. Świetna robota!
A7R IIIa, RAW, f/5.6 | A7R IIIa, RAW, f/16.0 |
Aberracja sferyczna
Testowany obiektyw nie pokazuje zauważalnego efektu „pływania” ogniska oraz delikatnego zamglenia obrazu na maksymalnym otworze względnym, co jest charakterystyczne dla źle skorygowanej aberracji sferycznej. Jednocześnie, wada ta nie daje się we znaki w wyglądzie rozogniskowanych krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem. Jedyne co jesteśmy w stanie zauważyć, to minimalna różnica w jasności brzegów obu krążków. Wszystko to powoduje, że nie mamy poważniejszych zastrzeżeń do tego jak Sigma S 500 mm f/5.6 DG DN OS koryguje aberrację sferyczną.
A7R IIIa, f/5.6, przed | A7R IIIa, f/5.6, za |