Tamron 150-500 mm f/5-6.7 Di III VC VXD - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
Centrum, 150 mm, f/5.0 | Róg APS-C, 150 mm, f/5.0 | Róg FF, 150 mm, f/5.0 |
Centrum, 300 mm, f/5.6 | Róg APS-C, 300 mm, f/5.6 | Róg FF, 300 mm, f/5.6 |
Centrum, 500 mm, f/6.7 | Róg APS-C, 500 mm, f/6.7 | Róg FF, 500 mm, f/6.7 |
Astygmatyzm rozumiany jako średnia różnica pomiędzy pionowymi i poziomymi wartościami funkcji MTF50 wyniósł 5.6% i jest to wartość leżąca na granicy poziomu bardzo małego i małego. Nie można więc tutaj mieć prawie żadnych zastrzeżeń, tym bardziej że nie odnotowaliśmy tutaj istotniejszych różnic pomiędzy poszczególnymi ogniskowymi.
Rozogniskowane krążki światła wyglądają dobrze, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że mamy do czynienia z obiektywem zmiennoogniskowym. Tutaj naprawdę nie ma się do czego doczepić, bo nawet natężenie zewnętrznej obwódki nie jest duże, a winietowanie mechaniczne znika całkowicie po przymknięciu przysłony o 2 EV.
Centrum, 500 mm, f/6.7 | Róg APS-C, 500 mm, f/6.7 | Róg FF, 500 mm, f/6.7 |
Centrum, 500 mm, f/9.0 | Róg APS-C, 500 mm, f/9.0 | Róg FF, 500 mm, f/9.0 |
Centrum, 500 mm, f/13.0 | Róg APS-C, 500 mm, f/13.0 | Róg FF, 500 mm, f/13.0 |