Autofokus

Autofokus testowanego Viltroksa, w połączeniu z aparatem Fujifilm X-T2, pracuje bezgłośnie i w większości przypadków dość szybko. Zwykle, przebieg całego zakresu odległości i potwierdzenie ostrości zajmuje około 0.5 sekundy, co jest czasem uznawanym przez nas za dobry. W sytuacjach gorszych warunków oświetleniowych i mniej kontrastowych powierzchni, autofokus potrafi pokazywać jednak zawahania i oscylacje, które wydłużają czas pracy do nawet okolic 1 sekundy.

W ogólności mechanizm ustawiania ostrości nie stwarza zauważalnych problemów z celnością. Zarówno podczas pracy w studio, jak i w plenerze, około 95% ujęć było udanych. Biorąc pod uwagę małą głębię ostrości jaka wynika z oferowanych parametrów, jest to rezultat w pełni akceptowalny.

Autofokus testowanego obiektywu pokazywał minimalną tendencję do ustawiania ostrości przed właściwym obiektem, co widać na poniższym ujęciu. Efekt był istotny jednak tylko i wyłącznie na przysłonie f/1.2 i w momencie fotografowania na minimalnym dystansie. W przypadku naszych tablic testowych, które znajdowały się dalej, problem minimalizował się zupełnie, bo nie zauważyliśmy istotnych różnic w uzyskiwanych rozdzielczościach pomiędzy zdjęciami z autofokusem, a tymi, w których ostrość była ustawiana ręcznie.

Fujifilm X-T2, f/1.2

Oddychanie

Testy oddychania obiektywu, czyli zmiany zawartości filmowanego kadru przy przeostrzaniu, przeprowadzamy przeostrzając manualnie przy domkniętej przysłonie od nieskończoności do minimalnej odległości ogniskowania i sprawdzając, na ile zmieniło się wskutek tego procesu pole widzenia obiektywu.

Zmianę kadru w zakresie od 0 do 5% uważamy za małą. Między 5 a 10% mówimy o poziomie średnim. Zazwyczaj są to też maksymalne wartości, z jakimi są w stanie poradzić sobie algorytmy kompensacji oddychania obecne w niektórych korpusach. Między 10 a 15% będziemy mówić o poziomie dużym, a powyżej 15% o bardzo dużym.

Tak prezentuje się nagranie testowe dla omawianego instrumentu:

W oparciu o powyższe nagranie, porównując stopklatki przed i po przeostrzeniu, możemy oszacować, że oddychanie testowanego obiektywu wynosi około 14%, czyli mamy do czynienia z dużym poziomem tej wady zbliżającym się do granicy wartości uznawanych przez nas za bardzo duże. Projektanci Viltroxa AF 27 mm f/1.2 Pro nie poświęcili zatem korekcji tej wady należytej uwagi.