Olympus E-3 - test aparatu
9. Podsumowanie
Jakość wykonania i ergonomia: 5.6 / 6.0
E-3 wygląda bardzo profesjonalnie. To duży, solidny korpus, który na
każdym zrobi wrażenie. Jest w pełni uszczelniony. Pod względem
funkcjonalności blisko mu do lustrzanek takich jak Nikon D200, czy D300.
Duża gama przycisków, monochromatyczny ekran i panel sterowania
pozwalają na łatwe i szybkie sterowanie aparatem. Posiada bardzo funkcjonalny
wizjer, choć mały, to z niezwykle czytelny i z bardzo dużą ilością
ikonek. Jednym z atutów tego aparatu jest ruchomy ekran LCD,
który w połączeniu z funkcją podglądu obrazu na żywo przyda się
w trudnych ujęciach.
Użytkowanie: 5.2 / 6.0
Duże rozmiary aparatu i wygodny uchwyt gwarantują stabilne i pewne trzymanie go w ręku. Sterowanie E-3 odbywa się płynnie i szybko. Również tryb zdjęć seryjnych ze względnie pojemnym buforem i prędkością 5 kl/s zadowoli większość reporterów. Do tego dochodzi bardzo szybki i celny autofokus oraz prawidłowy pomiar światła. W aparacie zamontowano skuteczną stabilizację drgań (efektywność 3 EV), mechanizm czyszczenia matrycy i funkcję bezprzewodowego sterowania lampami błyskowymi.
Rozdzielczość: 5.2 / 6.0
Rozdzielczość matrycy jest na bardzo dobrym poziomie i E-3 nie odstaje pod tym względem od konkurencji. W aparatach systemu E wyostrzenie plików JPEG jest na dużym poziomie. Chciało by się, aby w aparacie klasy E-3 zdjęcia JPEG były wyostrzone jak najmniej, choć i tak mamy tu sytuację znacznie lepszą niż w E-410 i E-510.
Balans bieli: 4.3 / 6.0
Bardzo dobrym odwzorowaniem kolorów charakteryzują się zdjęcia wykonywane przy świetle wbudowanej lampy błyskowej, albo kiedy zdefiniujemy dokładnie temperaturę barwną światła. Na akceptowalnym poziomie są błędy kolorów przy świetle słonecznym. Piętą achillesową aparatów, w tym Olympusa E-3, jest automatyczny balans bieli przy świetle żółtym (żarówki, świetlówki).
Jakość obrazu w JPEG: 5.0 / 6.0
Wyraźnie zauważalny szum na zdjęciach JPEG pojawia się już od 400-800 ISO. Jego zaletą, jeśli można w ten sposób to ująć, jest drobnoziarnistość, przez co nie wpływa destruktywnie na ilość szczegółów. Zdjęcia ulegają znacznemu pogorszeniu przy czułości 1600 i 3200 ISO.
Jakość obrazu i szumy w RAW: 3.7 / 6.0
Zdjęcia wywołane z plików RAW są wyraźnie lepszej jakości niż zapisane przez aparat jako JPEG. Minimalnie spada na nich ilość szumu, co jest zachowaniem odwrotnym do tego co widzimy w większości lustrzanek na rynku. Zachęca to do posługiwania się właśnie tym formatem przy zapisie zdjęć. Zauważalny szum pojawia się przy 800 ISO i do tej czułości nie widać, aby E-3 odstawał od konkurencji. Czułości 1600 i 3200 ISO są o wiele bardziej zaszumione, co widać nawet na białych, jasnych obszarach. Cały czas jednak aparat stara się zachowywać wszystkie szczegóły ze zdjęcia.
Zakres tonalny: 3.8 / 6.0
Całkowity zakres tonalny w granicy błędu nie odstaje od konkurencji. Jeśli jednak uzależnimy go od szumu, to okazuje się, że powinien być co najmniej o 1 EV większy. Spowodowane jest to względnie dużym szumem na zdjęciach. Jest on niewidoczny przy dobrze naświetlonych zdjęciach ale szybko wyłania się przy ich rozjaśnianiu.
Ocena końcowa
Jakość wykonania i ergonomia | 5.6 |
Użytkowanie | 5.2 |
Rozdzielczość | 5.2 |
Balans bieli | 4.3 |
Jakość obrazu w JPG | 5.0 |
Jakość obrazu i szumy w RAW | 3.7 |
Zakres tonalny | 3.8 |
Średnia | 4.7 / 6.0 |
W zasadzie jedynym minusem w tym aparacie jest jego matryca. Po raz
kolejny można zadać konstruktorom, a może osobom od marketingu pytanie:
po co w E-3 10 milionów pikseli? Zawodowcy, do których jest ten
aparat skierowany z reguły zdają sobie sprawę co tracą, a co zyskują
przy gęstym upakowaniu pikseli. Zmniejszenie ich ilości bardziej
przysłużyłoby się E-3, zwiększając przez to użyteczny zakres czułości
i polepszając dynamikę tonalną. Olympus musi zmienić politykę, bo przy
obecnej technice nie wygra wyścigu na megapiksele. Wprowadzając na rynek
E-3 udowodnił, że potrafi zrobić świetnej jakości aparat, którego nie
powinien wstydzić się żaden profesjonalista. Przy obecnym rozmiarze
matryc 4/3, E-3 jest jednak wyżyłowany do granic możliwości. Nie odstaje
mocno od konkurencji w jakości zdjęć, a ewentualne braki nadrabia
solidnością wykonania, ergonomią i funkcjonalnością. Dla obecnych
użytkowników E-Systemu jest to niewątpliwie jedyny i najlepszy korpus
dostępny na rynku. Osoby dopiero wybierające system powinny zastanowić
się i przeanalizować dokładnie wszystkie wady i zalety E-3.
Zalety:
- uszczelniany korpus,
- proste ale czytelne i funkcjonalne menu,
- obrotowy wyświetlacz i Live View,
- szybka zmiana parametrów ekspozycji przy pomocy tablicy z ustawieniami na wyświetlaczu,
- duża ilość przycisków,
- mały ale czytelny wizjer z bardzo dużą ilością wyświetlanych w nim informacji,
- bezprzewodowe sterowanie lampami błyskowymi,
- bardzo szybki i skuteczny autofokus,
- najskuteczniej działająca stabilizacja obrazu w korpusie,
- Auto ISO,
- funkcja czyszczenia matrycy,
- dobry pomiar światła,
- dobra jakość zdjęć do czułości 800 ISO,
Wady:
- słabej jakości wyświetlacz LCD,
- szumy większe od konkurencji w całym zakresie ISO, wyraźnie widoczne przy czułościach 1600 i 3200 ISO,
- mały zakres tonalny przy najlepszej jakości obrazu,
- duży szum przy długich ekspozycjach,
- małe problemy z automatycznym balansem bieli w świetle słonecznym i dużo większe w żółtym (żarówka).
Przykładowe zdjęcia