Korpus K20D odziedziczony został w całości po poprzedniku. Aparat wykonany jest z solidnych materiałów. Nie widać w nim jakiejkolwiek tandety. Dobrze przylegająca zaślepka zakrywająca wejścia USB/PC/DC i uszczelki przy klapie gniazda karty pamięci gwarantują w miarę dobrą ochronę przed wilgocią i kurzem. Uchwyt pokryty jest materiałem imitującym skórę, dzięki czemu dłoń dobrze przylega i nie ześlizguje się.

Zasilanie i gniazda

Pentax K10D, mimo pretendowania do miana zaawansowanej lustrzanki nie posiadał złącza synchronizacji z zewnętrznymi lampami błyskowymi. Konstruktorzy K20D nadrobili zaległości i w tym aparacie mamy już komplet gniazd. Są to:

• wejście synchro,
• gniazdo USB/Video,
• złącze DC do ciągłego zasilania,
• gniazdo na wężyk spustowy.

Wśród wejść brakuje złącza HDMI umożliwiającego bezpośrednie wyświetlanie zdjęć na telewizorach wysokiej rozdzielczości (HDTV). Takie złącze pojawiło się już takich aparatach jak Sony A700, czy Nikon D300.

Większość lustrzanek współpracuje z kartami pamięci Compact Flash. Cała seria lustrzanek firmy Pentax współpracuje jednak z kartami SD/SDHC. K20D wyjątkiem od tej reguły nie jest.

Przyciski

Układ przycisków w K20D jest taki sam jak w K10D. Wygodę obsługi zapewniają dwa pokrętła sterujące usytuowane na korpusie w miejscu kciuka i palca wskazującego. Obok spustu migawki znajduje się zielony przycisk, który resetuje w trybie manualnym ustawienia czasu i przysłony i ustawiając je tak jak w trybie P. Po drugiej stronie jest koło nastaw, pod którym znajduje się bardzo wygodne pokrętło zmiany pomiaru światła. Koło nastaw zawiera następujące tryby:

• X - tryb pracy z zewnętrzną lampą błyskową, blokada czasu synchronizacji 1/180 sek,
• B - Bulb, stosowanie nieograniczonych czasów ekspozycji (z wężykiem),
• M - tryb manualny,
• TAv - preselekcja przysłony i czasu,
• Av - preselekcja przysłony,
• Tv - preselekcja czasu,
• Sv - preselekcja czułości ISO,
• P - tryb półautomatyczny,
• Auto - tryb automatyczny,
• User - ustawienia własne.

Po lewej stronie bagnetu obiektywowego znajdziemy przełącznik odpowiadający za zmianę trybu pracy ustawiania ostrości. Pokrętłem przechodzi się w tryb pojedynczego AF (AF.S), ciągłego (AF.C) lub ręcznego (MF). Powyżej znajduje się przycisk RAW, który włącza jednoczesne zapisywanie RAW+JPEG, a idąc dalej przycisk podnoszący lampę błyskową.

Z tyłu, po lewej stronie, odnaleźć można przycisk bracketingu, a poniżej ustawione w rzędzie przyciski: MENU, usuwanie zdjęć, INFO i podgląd zdjęć. Po drugiej stronie LCD, zaczynając od góry: włączenie ochrony zdjęć, kompensacja ekspozycji w połączeniu z włączeniem podświetlania monochromatycznego panelu, przycisk AF. Ciągle nie ma możliwości wyłączenia podświetlania panelu. Na jego zgaśnięcie trzeba po prostu chwilę zaczekać i czasami jest to denerwujące. Za poruszanie się po menu odpowiada czterokierunkowy przycisk, w środku którego znajduje się przycisk OK, a wokół którego znajduje się pierścień do ustawienia pola autofokusu (centralny, wybór, auto). OK jest także przyciskiem do zmiany ISO. Na samym dole natomiast odnaleźć można przycisk Fn włączający na ekranie LCD opcję zmiany trybu pracy lampy błyskowej, ISO, trybu wykonywania zdjęć lub balansu bieli. Obok jest także włącznik stabilizacji obrazu i pokrętło otwierające klapę gniazda karty pamięci.

Do szczęścia brakuje w tym aparacie bezpośredniego przycisku umożliwiającego zmianę balansu bieli. Przydał by się też przełącznik trybu pracy (pojedynczy, seryjny, samowyzwalacz, zdalne sterowanie). Nie ma także możliwości szybkiej zmiany ustawień lampy błyskowej, a szczególnie kompensacja jej błysku przydałaby się w jakimś użyteczniejszym miejscu.

Menu

Struktura menu jest taka sama jak w K10D, lecz w końcu doczekaliśmy się wersji polskojęzycznej. Doszło kilka opcji, kilka uległo zmianie. Mamy między innymi funkcję podglądu obrazu na żywo, cztery gwiazdki, czyli mniejszą kompresję zdjęć JPEG, ustawienie rozszerzonej czułości 6400 ISO, automatyczny tryb odszumiania przy długich ekspozycjach. Ta ostatnia opcja zastąpiła jednak opcję wyłączenia tej redukcji. Więcej o tym piszemy w rozdziale 7. Zobaczmy teraz poszczególne pozycje w menu K20D.

Tryb rejestracji:

• rozdzielczość JPEG,
• jakość plików JPEG,
• format plików,
• format plików RAW,
• rozszerzenie braketingu,
• wielokrotna ekspozycja,
• zdjęcia z przedziałem czasu,
• przestrzeń barw (sRGB, AdobeRGB),
• przycisk RAW,
• pamięć,
• podaj ogniskową (aktywne przy obiektywach nie podających informacji o ogniskowej)

• ekran odtwarzania,
• natychmiastowy podgląd,
• podgląd na żywo (włączenie wyświetlania siatki i ramki AF)
• podgląd cyfrowy,
• pokaz slajdów.

• USER - zapis bieżących ustawień,
• format,
• sygnał dźwiękowy,
• ustawienie daty,
• czas na świecie,
• język,
• rozmiar tekstu,
• podpowiedzi,
• poziom jasności,
• dostrajanie koloru monitora LCD,
• wyjście wideo (NTSC, PAL),
• połączenie USB (PC, PictBridge),
• automatyczne wyłączenie,
• nazwa folderu,
• nazwa pliku,
• wybierz baterie,
• odwzorowanie pikseli,
• ostrzeżenie kurzu,
• usuwanie kurzu (aktywne przy włączeniu aparatu),
• czyszczenia czujnika (podniesienie lustra).
• reset.

• linia programu (ustawienie priorytetu parametru ekspozycji w trybach zielonym i P),
• krok ekspozycji (1/2 lub 1/3 EV),
• krok ustawienia czułości (1, 1/2, 1/3 EV),
• włączenie czułości 6400 ISO,
• czas pomiaru,
• blokada ekspozycji przy zablokowanej ostrości,
• powiązanie punktu AF i ekspozycji,
• braketing jednym naciśnięciem,
• kolejność braketingu,
• automatyczna kompensacja ekspozycji,
• balans bieli podczas korzystania z lampy błyskowej,
• zakres regulacji balansu bieli,
• funkcja przycisku AF,
• automatyka ostrości po naciśnięciu do połowy spustu migawki,
• nakładanie obszaru AF,
• automatyka ostrości przy zdalnym sterowaniu,
• redukcja ziarna przy długich czasie migawki,
• redukcja ziarna przy wysokich czułościach,
• krok temperatury barwowej,
• przypisanie funkcji e-pokrętłu w trybach P, Sv, Tv, Av, TAv, B i X,
• zielony przycisk w trybie TAv i M,
• włącznie podświetlania panelu monochromatycznego,
• zwolnienie migawki podczas ładowania lampy błyskowej,
• błysk w trybie bezprzewodowym,
• metoda podglądu głębi ostrości,
• wyświetlanie czułości,
• zapis informacji o ostrości,
• automatyczny obrót zdjęć,
• przechwytywanie ostrości - przy stosowaniu manualnych obiektywów ekspozycja jest wykonywana automatycznie w momencie potwierdzania ostrości.
• regulacja automatyki ostrości - możliwość regulacji ustawiania ostrości,
• użycie pierścienia przysłony,
• reset ustawień.

Wyświetlacze

K20D posiada 2.7-calowy ekran LCD o rozdzielczości 230000 punktów. To zaledwie 0.2 cala więcej od poprzednika. Jakość obrazu nie należy do najlepszych. Trzeba się nauczyć tego czy po powiększeniu zdjęcia, widać obraz ostry, bowiem wyświetlacz nie pokazuje go w najlepszej jakości i zdjęcie na komputerze wygląda przeważnie znacznie lepiej. Możliwe jest przeglądanie zdjęć przy powiększeniu, co ułatwia wybieranie poprawnej ekspozycji.

W trybie przeglądania zdjęć wyświetlane są wszystkie najważniejsze informacje: numery plików, histogramy RGBY i skrócony EXIF. Może brakować jedynie podawanej liczby zapisanych na karcie zdjęć. Dodatkowo, można także zobaczyć zdjęcie bez jakichkolwiek ikonek wyświetlanych na jego tle.

W K20D pojawia się zalążek funkcji podglądu obrazu na żywo. Zalążek, ponieważ podgląd może trwać maksymalnie do trzech minut. Producent w folderach reklamowych nawet nie wspomina o takiej opcji. Funkcja jest włączana pokrętłem podglądu głębi ostrości przy spuście migawki. W ostatniej zakładce menu, opcja 'Metoda podglądu'' pozwala na wybranie podglądu: na żywo, optycznego (przymknięcie przysłony), albo cyfrowego (wykonanie symulacji zdjęcia). Nie można mieć zatem w tym samym czasie na przykład podglądu głębi ostrości i trybu live view. W trakcie podglądu na żywo na ekranie LCD może być wyświetlana siatka i ramka AF. Nie można w tym czasie zmienić przysłony ani ekspozycji. Działa jednak ustawianie ostrości. Lustro opada po przytrzymaniu przycisku AF i w tym czasie ustawiana jest ostrość. Można także ustawić ją ręcznie. Pomocne jest w tym powiększenie obrazu.

W lustrzankach Pentax, nawet tych z najniższej półki (K100D) instalowane są monochromatyczne ekrany LCD. Są one bardzo pomocne i użyteczne w trakcie obsługi aparatu. Ich obecność w korpusie jest obecnie domeną półprofesjonalnych i profesjonalnych lustrzanek. K20D ma panel odziedziczony po K10D. Nie ma on bogactwa ikonek (jak w przypadku Nikona D200/D300 czy Olympusa E-3), ale najważniejsze informacje są na nim wyświetlane. Schemat panelu monochromatycznego przedstawiamy poniżej.

Wizjer także nie został zmieniony i jest taki sam jak w K10D. To pentapryzmat o powiększeniu 0.95x, 95-procentowym kryciu i zakresie regulacji dioptrii od -2.5 do +1.5 1/m. Wyświetlane są najważniejsze informacje: pomiar światła, przysłona, czas, wskaźniki AF/MF, format zapisu zdjęć, czy ISO - po naciśnięciu OK. Szczegółowy wygląd wizjera przedstawiamy poniżej.