A900 daje nam możliwość korzystania z formatu APS-C. Uaktywnienie odpowiedniej opcji w menu sprawia, że aparat wycina odpowiedni obszar na matrycy. Zamiast 24-megapikselowych obrazów, mamy generowane 11-megapikselowe, tak jakbyśmy korzystali z lustrzanki APS-C. Co ważne, oprócz takich JPEG-ów o rozdzielczości 3984x2656 pikseli, taką samą rozdzielczość mają pliki RAW.

Style obrazów w menu umożliwiają zapis takich JPEG-ów, na jakie mamy ochotę. W zdjęciach możemy zmieniać kontrast, nasycenie, ostrość i jasność. Możliwa jest też reprodukcja tonów w obszarach prześwietlonych. Ustawienia te mogą być zapisywane w następujących stylach: Standard, Vivid, Neutral, Clear, Deep, Light, Portrait, Landscape, Sunset, Night view, Autumn, Leaves, B/W, Sepia.

Zakres czułości w A900 zaczyna się od ISO 200, a kończy na ISO 3200. ISO 100 i 6400 są wartościami uzyskiwanymi programowo w aparacie. Brak niskich czułości zdecydowanie boli, bo taka ilość pikseli nadaje się z powodzeniem do fotografii studyjnej. W Canonie 1Ds Mark III zakres czułości jest obniżony o 1 EV. Mamy do dyspozycji prawdziwe ISO 100 i sztucznie generowane ISO 50. Koniec zakresu czułości w jego przypadku, to ISO 1600 z możliwością rozszerzenia do 3200. Jeśli teraz spojrzymy z tej perspektywy na naszego przedstawiciela średniego formatu - aparat Mamiya ZD z 21-megapikselową przystawką cyfrową - to może nas spotkać niemiłe zaskoczenie, że najwyższa dostępna czułość to ISO 400. Średni format służy jednak profesjonalistom. Nawet jeśli zdjęcia odbywają się terenie, to i tak z zewnętrznym oświetleniem. Najniższa czułość ISO 50 jest w takim aparacie raczej niezmieniana. Mamy więc porównanie trzech aparatów. Dwóch małoobrazkowych z różnych półek cenowych i przykład średniego formatu. Czas na wyniki.

Poniżej przedstawiamy porównanie jakości zdjęć JPEG, przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu.

50 ISO
1Ds MkIII
ZD
100 ISO
A900
1Ds MkIII
ZD
200 ISO
A900
1Ds MkIII
ZD
400 ISO
A900
1Ds MkIII
ZD
800 ISO
A900
1Ds MkIII
1600 ISO
A900
1Ds MkIII
3200 ISO
A900
1Ds MkIII
6400 ISO
A900

Na zdjęciach wykonanych przy czułościach sztucznych nie widać spadku jakości. Tu problem zawsze tkwi w odpowiednim wyregulowaniu tak, aby przestawiając z ISO 200 na 100, otrzymać taką samą zmianę czułości równą 1 EV, jak po przejściu z ISO 200 do 400. Canon z ISO 50 wypada trochę gorzej niż Sony ze swoim ISO 100. Rzeczywista czułość jest na pewno nieco większa niż ISO 50.

Wystarczy spojrzeć na ISO 100 i 200 by zobaczyć, jak szybko generowany jest szum na zdjęciach z Mamiyi. Średni format ma jednak inne zalety, dlatego nie należy od razu skazywać tego aparatu na porażkę.

Zajmijmy się teraz przedmiotem naszego testu.

W początkowym zakresie czułości nie widać większych różnic w ilości szumu pomiędzy Sony a Canonem. Ciągle jednak należy pamiętać o przesunięciu zakresu czułości tych dwóch aparatów. Przy ISO 800 zaczynamy dostrzegać szum na zdjęciach z 1Ds, a przy 1600 także na A900. Ponieważ analizujemy JPEG-i, które poddawane są różnym operacjom w aparacie, aby dać w końcowym efekcie najlepsze zdjęcie, nie będziemy się zbytnio rozwodzić nad odszumianiem, które jak widać na zdjęciach Sony istnieje. Ciekawe jest natomiast bardzo nagłe a nie wolne, stopniowe, jak u Canona, pojawienie się szumu przy czułości ISO 1600. Przy tej czułości i przy ISO 3200 nie sposób nie zauważyć w Sony, jak placki szumu obniżają jakość zdjęcia. Drobnoziarnisty szum w 1Ds nie degraduje aż tak szczegółów. Jak widać skrajne ISO 6400 w A900 należy używać tylko w ostateczności z pełną odpowiedzialnością za to co się robi.

Jak wiemy wizualna jakość zdjęć jest uwarunkowana stopniem ich wyostrzenia. Sony A900 gwarantuje nam 10-stopniową skalę wyostrzania plików JPEG. Wpływ tego procesu na fotografię przedstawiamy poniżej.

Sony A900, ISO 100
wyostrzenie 0
wyostrzenie 4
wyostrzenie 9

Na początku tego rozdziału wspominaliśmy o możliwości ograniczenia pełnoklatkowej matrycy do rozmiaru APS-C. Zdjęcia mają wtedy maksymalną rozdzielczość 3984 x 2656 pikseli, co odpowiada około 10.6 milionom pikseli. Przedstawiamy poniżej serię zdjęć dla każdej czułości, ale właśnie przy włączonym w A900 trybie APS-C.

100 ISO
A900
A700
200 ISO
A900
A700
400 ISO
A900
A700
800 ISO
A900
A700
1600 ISO
A900
A700
3200 ISO
A900
A700
6400 ISO
A900
A700

Różnica w jakość JPEG-ów w porównaniu do A700 jest bardzo duża. Należałoby zmienić poziom ostrości, kontrastu i nasycenia, aby doprowadzić te zdjęcia do akceptowalnego poziomu. Nie widać natomiast wielkich różnic w ilości szumu. Na wysokich czułościach oba aparaty prezentują się podobnie. Ponieważ w trybie APS-C tworzone są także pełnoprawne RAW-y, to analogicznego porównania (aczkolwiek dużo więcej mówiącego) dokonamy też w następnym rozdziale.