Balans bieli

W Nikonie P6000 mamy do dyspozycji następujące tryby balansu bieli:

• Automatyczny,
• Pomiar manualny,
• Światło dzienne,
• Światło żarowe,
• Świetlówka,
• Dzień pochmurny,
• Lampa błyskowa.

Przedstawione wyniki pokazują, że aparat radzi sobie dobrze z odwzorowaniem kolorów. Zmierzony błąd koloru jest w większości przypadków na satysfakcjonującym poziomie. Wyjątkiem jest jak zwykle automatyczny balans bieli przy świetle żarowym. Jednak dedykowany mu balans bieli radzi sobie dobrze w takiej sytuacji. Również balans bieli dla świetlówki nie wypadł najlepiej. Trzeba jednak pamiętać, że rodzajów świetlówek jest całe mnóstwo i trudno oczekiwać, by jedno ustawienie sprawowało się zadowalająco we wszystkich sytuacjach. Trzeba przyznać, że w tym przypadku automatyczny balans bieli wypadł bardzo przyzwoicie. Zawsze też możemy skorzystać w takiej sytuacji z manualnego balansu bieli. Wyniki wskazują również, że aparat ma tendencję do przesycania barwy, aczkolwiek w większości przypadków jest to na akceptowalnym poziomie.

Poniżej przedstawiamy szczegółowe wyniki naszych pomiarów

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: auto
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: słoneczny dzień
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: Auto
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: chmury
Światło: żarówki Balans bieli: Auto
Światło: żarówki Balans bieli: żarówka
Światło: lampa błyskowa Balans bieli: Auto
Światło: lampa błyskowa Balans bieli: lampa błyskowa
Światło: świetlówka Balans bieli: Auto
Światło: świetlówka Balans bieli: świetlówka

Szumy

Pomiar szumów matrycy wykonaliśmy na zdjęciach tablicy Kodak Q-13, korzystając z programu Imatest. Obliczenia przeprowadziliśmy zarówno na plikach JPEG jak i RAW. W pierwszej kolejności prezentujemy wyniki dla JPEG-ów.

Porównywanie wyników otrzymanych dla plików JPEG nie ma większej wartości. Ze względu jednak na fakt, że model P5100 nie miał możliwości zapisywania plików RAW, możemy się odnieść jedynie do jego wyników dla plików JPEG. Mając świadomość, że w Nikonie P6000 mamy matrycę o rozdzielczości aż 13.5 Mpix oraz ze względu na fakt, że notowane wyniki są nieco niższe niż dla P5100, można podejrzewać znaczną ingerencję oprogramowania w pliki JPEG. Dodatkowo, szum powinien gładko wzrastać w miarę zwiększania czułości. W tym przypadku jednak, dla ISO 400 i 800 całkowity szum i w kanale czerwonym oraz zielonym, jest praktycznie na tym samym poziomie jak dla ISO 200. W kanale niebieskim natomiast widać załamanie przy czułości ISO 800. W tym miejscu należy również wspomnieć, że czułości ISO 3200 oraz ISO 6400 są dostępne wyłącznie dla plików zapisywanych jako JPEG o maksymalnej rozdzielczości 2048 x 1536 pikseli.

Na szczęście format RAW pozwala na obiektywne porównanie wyników dla różnych aparatów. Poziom szumów zmierzony na zdjęciach zapisanych w tym formacie przedstawia poniższy wykres.

Zdecydowaliśmy się porównać te wyniki do przetestowanego niedawno Canona G10, posiadającego matrycę o rozdzielczości 14.7 Mpix. W przypadku tego ostatniego narzekaliśmy na wysoki poziom szumów na wyższych czułościach ISO. W przypadku Nikona, mimo mniejszej liczby pikseli, sytuacja jest jeszcze gorsza. Dla ISO 2000 w składowej niebieskiej poziom szumów osiąga wartość niemal 20%. Po raz kolejny daje o sobie znać absurdalna liczba pikseli upakowanych gęsto w niewielkim detektorze, które siłą rzeczy będą szumieć.

Dla zobrazowania tego, jak powyższe wyniki z wykresów przekładają się na obserwowalny szum na zdjęciach, poniżej prezentujemy tabelkę zawierającą w skali 1:1 fragmenty zdjęć z polami nr 3 oraz nr 11 tablicy Kodak Q-13 dla różnych czułości ISO. W pierwszej kolejności pokazujemy fragmenty ze zdjęć zapisanych w formacie JPEG.

ISO 64	ISO 100	ISO 200	ISO 400	ISO 800	ISO 1600	ISO 2000	ISO 3200	ISO 6400

Kolejna tabelka prezentuje wycinki ze zdjęć w formacie RAW.

ISO 64	ISO 100	ISO 200	ISO 400	ISO 800	ISO 1600	ISO 2000

Standardowo w naszych testach porównujemy również fragmenty zdjęć naszej scenki testowej. Poniższe zestawienie zawiera porównanie dla plików JPEG z poprzednim modelem Nikona P5100 oraz z Canonem G10.

ISO 64
P6000
P5100
ISO 100
P6000
P5100
G10
ISO 200
P6000
P5100
G10
ISO 400
P6000
P5100
G10
ISO 800
P6000
P5100
G10
ISO 1600
P6000
P5100
G10
ISO 2000
P6000
P5100
ISO 3200
P6000
ISO 6400
P6000

Poniżej pokazujemy wycinki zdjęć naszej scenki zapisanych w formacie RAW. Dla porównania prezentujemy również wycinki dla Canona G10.

ISO 64
P6000
ISO 100
P6000
G10
ISO 200
P6000
G10
ISO 400
P6000
G10
ISO 800
P6000
G10
ISO 1600
P6000
G10
ISO 2000
P6000

Porównując wycinki dla JPEG-ów niewiele da się powiedzieć. Różne stopnie wyostrzania powodują, że Nikon P6000, dla którego scenka fotografowana była z zerowym wyostrzaniem wypada najgorzej. Rozmycie obrazu w tym przypadku jest wyraźne. Jednak porównanie wycinków z surowych plików jest dużo bardziej wiarygodne. Trudno się tutaj dopatrywać znaczących różnic pomiędzy Nikonem a Canonem, aczkolwiek należy pamiętać, że dokładne pomiary pokazane na wcześniejszym wykresie wskazują na wyższy szum u Nikona.

Zakres tonalny

Spójrzmy teraz na zakres tonalny Nikona P6000. Ten parametr matrycy wyznaczamy w oparciu o zdjęcia tablicy Stouffer 4110. Obliczenia wykonujemy programem Imatest, na obu rodzajach plików. Standardowo wyniki podajemy dla najlepszej jakości zdjęcia (stosunek szumu do sygnału SNR=0.1) i dla dobrej jakości (stosunek szumu do sygnału SNR=0.25). Pokazujemy również całkowity zakres tonalny. W pierwszej kolejności prezentujemy wyniki dla plików JPEG.

Przebieg zakresu tonalnego dla plików JPEG w funkcji czułości jest dość nierówny. Zastanawiać może w szczególności wypłaszczenie pojawiające się dla środkowego zakresu czułości. Fakt że dla ISO 200, 400 i 800 zakres tonalny dla wysokiej jakości zdjęcia jest na porównywalnym poziomie sugeruje jakąś podejrzaną ingerencję oprogramowania w pliki JPEG. Przejdźmy zatem do wyników uzyskanych na plikach RAW przekonwertowanych wcześniej do 48-bitowych TIFFów.

W tym przypadku wykres wygląda już zdecydowanie lepiej. Obserwujemy stały spadek zakresu tonalnego (dla dobrej i wysokiej jakości zdjęcia) wraz ze wzrostem czułości. W porównaniu z przetestowanym ostatnio Canonem G10, Nikon P6000 utrzymuje podobny poziom.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer 4410. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
64
100
200
400
800
1600
2000
3200
6400
ISO	Granica czerni
64
100
200
400
800
1600
2000
3200
6400

Wyostrzanie

Nikon P6000 pozwala na zapis plików JPEG z regulowanym stopniem wyostrzenia. Parametr ten możemy regulować w 7-stopniowej skali. Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki zrobionych z wyostrzeniem zerowym, pośrednim i maksymalnym.

Wyostrzanie na poziomie 0
Wyostrzanie na poziomie 3
Wyostrzanie na poziomie 6