Pomimo małych rozmiarów, E-620 trzyma się wygodnie i pewnie. Uchwyt jest nieduży, ale odpowiednio wyprofilowany, by zapewnić wygodne użytkowanie. Producent zadbał o jeszcze lepszą funkcjonalność E-620 wprowadzając do sprzedaży opcjonalny pionowy uchwyt z dodatkowym spustem migawki i pokrętłem sterującym.

Dobrą obsługę aparatu zapewnia, wspomniana we wcześniejszym rozdziale, aktywna tablica ustawień. Do tego należy dołączyć funkcjonalne przyciski. Dzięki temu szybko i sprawnie można sterować aparatem.

Korpus E-620 jest wykonany z podobnych materiałów co modele z serii E-4xx i E-5xx. Nie są to wysokiej jakości tworzywa sztuczne. Przy pokrywach karty pamięci i baterii nie ma uszczelnień.

Obiektywy

E-620 współpracuje z obiektywami systemu 4/3. Ich głównym producentem jest firma Olympus, która firmuje je jako Zuiko Digital. Obecnie dostępne są 22 modele pokrywające zakres od 7 do 300 mm zaspokajające rynek amatorski i profesjonalny. Jedyne czego może brakować, to szerszej gamy stałoogniskowych obiektywów. Oprócz oryginalnej optyki Zuiko dostępne są obiektywy firm Leica (choć w tym przypadku mamy mały wybór), a także Sigma.

Szybkość

Nie mamy zastrzeżeń do szybkości pracy nowego Olympusa. Po włączeniu aparatu niemal od razu można wykonać zdjęcie, a minimalne opóźnienie wynika ewentualnie z włączającego się systemu usuwania kurzu. Powiększanie i oglądanie zdjęć w trybie podglądu obrazu odbywa się w czasie rzeczywistym.

Zdjęcia seryjne

Test szybkości wykonaliśmy z kartą SanDisk Extreme IV 2.0 GB przy czułości ustawionej na 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 14 MB, a pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 4032 x 3024 pikseli około 5 MB. Otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 79 zdjęć JPEG LARGE FINE (2.63 kl./s),
• 32 zdjęcia RAW (1.07 kl./s),
• 21 zdjęć JPEG + RAW (0.70 kl./s).

Stabilizacja obrazu

Stabilizację obrazu oceniamy wykonując serię kilkudziesięciu zdjęć przy zadanym czasie. W ten sam sposób porównujemy zdjęcia z włączoną i wyłączoną stabilizacją. Następnie na wykresie umieszczamy procentową ilość nieudanych zdjęć. Odległość pomiędzy liniami dopasowanymi do punktów pomiarowych jest efektywną miarą stabilizacji.

Test wykonaliśmy z obiektywem Zuiko Digital 25 mm f/2.8 przy czym punkt 0 EV na wykresie odpowiada czasowi 1/50 s. Maksymalna skuteczność działania IS sięga 2 EV, a więc nie jest to tak dużo jak w modelach E-3 i E-30. Jest to jednak wynik bardzo dobry jak na amatorską lustrzankę i zbliżony do tego co widzieliśmy w teście E-520.

Czyszczenie matrycy

Automatyczne czyszczenie matrycy może następować po każdym włączeniu i wyłączeniu aparatu. W menu jest także opcja wymuszenia czyszczenia i możliwość ręcznego usunięcia kurzu z matrycy. W trakcie przeprowadzania testu nie musieliśmy czyścić matrycy ręcznie. Automatyczny proces usuwania kurzu wystarczająco zabezpieczał przed zabrudzeniami.

Lampa błyskowa

Wbudowaną lampę błyskową w E-620 charakteryzuje liczba przewodnia 12. Minimalny czas synchronizacji wynosi 1/180 s. Kompensacja błysku może odbywać się w zakresie -/+3 EV ze skokiem 1/3 EV, a dostępne tryby pracy lampy błyskowej są następujące:

• błysk automatyczny,
• redukcja czerwonych oczu,
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z pierwszą kurtyną),
• synchronizacja z długim czasem ekspozycji (synchronizacja z pierwszą kurtyną),
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z pierwszą kurtyną) + redukcja czerwonych oczu,
• błysk dopełniający,
• lampa wyłączona,
• ręczne ustawienie mocy błysku (1/1, 1/4, 1/16, 1/64).

Porównajmy teraz lampy błyskowe E-620 z Canonem 500D. Zdjęcia wykonaliśmy przy czułości ISO 100 w trybach P i M. W przypadku trybu ręcznego: migawka 1/100 sekundy i przysłona f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej.

E-620 (M)		500D (M)
E-620 (P)		500D (P)

W tym pojedynku zdecydowanie wygrywa Canon. Zarówno w trybie manualnym, jak i automatycznym zdjęcie zostało lepiej doświetlone.

Autofokus

Olympus E-620 ma 7-punktowy autofokus (5 punktów krzyżowych) o zakresie działania od -1 do 19 EV (ISO 100). Wspomaganie autofokusu działa na zasadzie błysków wbudowanej lampy. Autofokus może pracować aż w trzech głównych trybach: pojedynczym S-AF, ciągłym C-AF, ręcznym M, a także w ustawieniu S-AF+M lub C-AF+M, gdzie po automatycznym ustawieniu ostrości można dostroić ją ręcznie. Oprócz tego, autofokus pracuje w następujących trybach:

• dynamiczny AF - aktywna jest grupa kilku punktów i jeśli na jednym z nich nie może być ustawiona ostrość, wtedy automatycznie brany jest pod uwagę sąsiedni,
• pojedynczy AF - ostrość ustawiana jest za pomocą jednego wskazanego, przez użytkownika punktu AF,
• tryb wszystkich pól AF - aparat ustawia ostrość automatycznie na obiekcie przed aparatem.

Skuteczność nowego systemu ostrości w E-620 na tle konkurencji jest bardzo dobra. W porównaniu do E-3 i E-30 jest gorzej, ale wyraźnie lepiej od autofokusu w E-5xx i E-4xx.

Pomiar światła

Pomiar światła oparty jest na 49 strefach i działa w zakresie od 1 do 20 EV (50 mm, f/2.0, 100 ISO). Zakres kompensacji ekspozycji wynosi od -5 do +5 EV, a dostępne kroki: 1/3, 1/2, lub 1 EV. E-620 może mierzyć światło na trzy sposoby:

• cyfrowy pomiar ESP - ekspozycja jest automatycznie dobierana na podstawie pomiarów z 49 stref rozmieszczonych w kadrze,
• punktowy - pomiar jest wykonywany wokół punktu AF (około 2% powierzchni kadru),
• centralnie ważony - pomiar dokonywany jest w całym kadrze ale uśredniany z większą wagą dla obszaru centralnego.