Olympus E-620 - test aparatu
8. Zakres tonalny
Całkowity zakres tonalny jest natomiast bardzo wysoki i sięga nawet 9
EV. Jak pamiętamy w E-30 mieliśmy do czynienia z mniejszą ostrością
zdjęć na niższych czułościach w stosunku do E-620. Można więc
przypuszczać, że jeśli w E-620 wzrosło wyostrzenie, to urósł też zakres
tonalny, ale jednocześnie mogło to spowodować pewien wzrost szumu, a
tym samym spadek dynamiki. Nasze proste rozumowanie potwierdzają
wyniki pomiarów szumu na 48-bitowych zdjęciach (dynamika tonalna także
jest mierzona na 48-bitowych fotografiach) z poprzedniego rozdziału.
Zauważyliśmy wtedy, że szum w E-620 jest odrobinę wyższy niż w E-30.
Poniżej natomiast można wizualnie ocenić całkowity zakres tonalny dla JPEG-ów. Sąsiednie pola tablicy różnią się o 0.3 EV, można więc szybko policzyć, że na plikach JPEG całkowity zakres tonalny jest równy około 7.0 EV.
ISO | Granica bieli | |||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 | ||||
ISO | Granica czerni | |||
100 | ||||
200 | ||||
400 | ||||
800 | ||||
1600 | ||||
3200 |
Wykonaliśmy nocne zdjęcia, by sprawdzić dynamikę tonalną. Na
czułościach ISO 100 i 1600, przysłonie f/11 i czasach odpowiednio
30 i 2 s. Pliki RAW zostały przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów
programem dcraw, a następnie w programie Adobe Lightroom zostały
maksymalnie doświetlone o +4 EV i przyciemnione o -4 EV.
100 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
1600 ISO | |||
|
|||
|
Matryce Canona 500D i Olympusa E-620 charakteryzują się podobną gęstością pikseli. Stąd nasze porównanie tych dwóch lustrzanek. Rozjaśnianie zdjęcia na ISO 100 daje podobne rezultaty w przypadku obu aparatów. Aczkolwiek małą przewagę można dostrzec na zdjęciach z 500D. Na wysokich czułościach ta przewaga znacznie wzrasta. Próby odzyskiwania szczegółów z jasnych partii dają w obu aparatach podobne efekty, choć E-620 radzi sobie z tym chyba lepiej.
100 ISO | |||
|
|
|
|
|
|||
|
|||
1600 ISO | |||
|
|||
|