Olympus E-620 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
Jakość i styl zdjęć ustawiamy poprzez regulację kontrastu, ostrości i nasycenia. Dostępnych jest sześć trybów obrazu (Vivid, Natural, Muted, Portrait, Monotone, Własne), które można w powyższy sposób regulować w skali +/-2 ze skokiem jednostkowym. Dodatkowym efektem jaki można zastosować jest Gradacja, która odpowiada za rozjaśnianie, lub przyciemnianie obrazu. Producent zaleca używanie odpowiedniego jej ustawienia przy fotografii portretowej.
E-620 poza automatycznymi trybami nastaw, tzw. scenami, posiada bardzo ciekawe filtry artystyczne. W szybki sposób można stworzyć ciekawą wersję kolorystyczną zdjęcia. Jest to przydatna alternatywa dla osób nie zajmujących się komputerowym przetwarzaniem zdjęć, a chcących mieć oryginalne fotografie. Olympus stworzył 6 filtrów:
- Pop art,
- Delikatna ostrość,
- Delikatne i jasne kolory,
- Delikatne odcienie,
- Ziarnistość,
- Fotografia otworkowa.
Pop art | |||
|
|
|
|
Zmiękczenie ostrości | |||
|
|
|
|
Jasny i lekki kolor | |||
|
|
|
|
Tonowanie światła | |||
|
|
|
|
Ziarnisty film | |||
|
|
|
|
Fotografia otworkowa | |||
|
|
|
Szkoda tylko, że producent nie dał więcej swobody przy fotografowaniu w tych trybach. W trakcie używania filtrów blokowany jest przycisk OK, który służy wtedy do przechodzenia od filtrów do scen. Nie można zatem posługiwać się tablicą kontrolną na wyświetlaczu. Można jedynie zmieniać ustawienia przyciskami, a więc: balans bieli, czułość, pomiar światła, wybór punktu i trybu AF, tryb migawki, błysku oraz kompensację ekspozycji. Niestety nie można sterować ani czasem, ani przysłoną. Dla kreatywnych fotografów jest to niewątpliwie duży minus, głównie z powodu braku zmiany przysłony.
Poniżej przedstawiamy porównanie jakości zdjęć JPEG przy ustawieniach
neutralnych i minimalnym wyostrzeniu.
100 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
200 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
400 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
800 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
1600 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
3200 ISO | |||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
||
6400 ISO | |||
|
|
Pierwsze co rzuca się oczy, kiedy dokonujemy bezpośredniego porównania
wycinków z E-620 do E-30, to ostrość zdjęć. JPEG-i z E-620, mimo że
wyostrzone w stopniu minimalnym, wcale nie wyglądają tak jak z E-30.
Często mocniejsze wyostrzenie zdjęć jest wprowadzane w amatorskich
lustrzankach. Być może na takie właśnie posunięcie zdecydowali się
konstruktorzy Olympusa. Ważne, że na zdjęciach z E-620 w całym
przedziale czułości ostrość utrzymuje się na stałym poziomie.
Nie widać już zmian poniżej ISO 800 tak jak w E-30.
A co z poziomem szumu? Jego ilość na zdjęciach z E-620 i E-30 utrzymuje się na podobnym poziomie. Niestety z powodu bardzo gęstego upakowania pikseli na 12-megapikselowej matrycy Olympusa szum na zdjęciach z E-620 i E-30 pojawia się już na czułościach ISO 200 i szybko rośnie wraz ze wzrostem ISO.
Porównanie E-620 do E-3 i innych modeli lustrzanek prowadzi do takich samych wniosków jak w teście E-30. Zastosowanie matrycy 12-megapikselowej i wykonanej w tej samej technologii co 10-megapikselowej w E-3, musiało doprowadzić do wzrostu szumu. W skutek tego, praktycznie w całym zakresie czułości, szum na zdjęciach E-620 jest większy w stosunku do E-3.
W E-620, tak jak w innych lustrzankach E-Systemu, skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy -2 a +2, ze skokiem jednostkowym. Poniżej przedstawiamy działanie tego procesu na przykładzie zdjęć wykonanych na czułości ISO 100.
Olympus E-620, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|