Bogata funkcjonalność Pentaksa K-7 została w pełni przekazana następcy, modelowi K-5. Przede wszystkim wymienić tu trzeba wspomniane wcześniej uszczelnienie korpusu. Docenią to z pewnością osoby, które nie oszczędzają aparatu w trudnych warunkach. Zaletą aparatu jest także cicha praca migawki i lustra. W K-5 jest także funkcja „Dostosowanie kompozycji”. Zadebiutowała ona w modelu K-7. Jest to nowatorskie zastosowanie możliwości jakie daje stabilizowana (ruchoma) matryca. Konstruktorzy Pentaksa wpadli na pomysł, aby sterować jej położeniem za pomocą przycisków kierunkowych. Można więc ją nieznacznie przesuwać w górę lub w dół, oraz obracać pod niewielkim kątem. Ta funkcja może się przydać, kiedy nie mamy statywu z głowicą z mikroruchami, a chcemy dokładnie wykadrować nasze zdjęcie. Należy jednak pamiętać, że przy skrajnych ustawieniach matrycy może dać o sobie znać winietowanie obiektywu.

W K-5 obecna jest także funkcja poziomicy. Na żywo w wizjerze i na obu wyświetlaczach obserwować można elektroniczny wskaźnik, podobny do wskaźnika pomiaru światła, który pokazuje położenie aparatu w poziomie lub pionie. Funkcja jest użyteczna dla osób, które mają tendencje do przechylania aparatu w czasie zdjęć lub korzystają z głowicy nie wyposażonej w tradycyjną poziomicę.

Producent nadal nie rozwiązał dobrze systemu podświetlania ekranu monochromatycznego. W menu można całkowicie wyłączyć podświetlanie tego ekranu lub ustawić wysokie albo niskie podświetlanie. W nocy zatem nie będziemy mieć podświetlania, albo ekran będzie nas cały czas oślepiał. A wystarczyłby jeden malutki przycisk na korpusie…

Bogate menu w K-5 skrywa wiele ciekawych funkcji obrazowania. Są wśród nich filtry kolorystyczne, funkcje HDR, funkcje poprawiające zakres tonalny na zdjęciach itd. Spróbujmy je przybliżyć.

Krosowanie
Jest to rodzaj filtru cyfrowego, który pozwala uzyskać zdjęcie o odmiennych kolorach i kontraście, podobne do zdjęcia analogowego wywołanego w niewłaściwym typie odczynników. Do dyspozycji jest 7 ustawień kolorystycznych, z czego trzy, oznaczone symbolem „My” (moje). Można pod nimi zapisać własne ustawienia krosowania na podstawie wykonanego już zdjęcia. Efekt krosowania można obejrzeć na poniższych miniaturach.

Ustawienia neutralne

Krosowanie

Filtr cyfrowy
Dużą ilość kreatywnej zabawy umożliwiają filtry cyfrowe. Do dyspozycji są następujące tryby:

• aparat dziecinny – możliwość trzystopniowego ustawienia cieni, rozmycia i przełamania odcienia dla kolorów czerwonego, zielonego, niebieskiego lub żółtego,
• retro – 7-stopniowa regulacja tonowania i wybór 5 ramek,
• wysoki kontrast – regulacja pięciostopniowa kontrastu,
• ekstrakcja kolorów – wybór jednego lub dwóch z 6 kolorów i pięciostopniowy zakres kolorów ekstrakcji,
• miękki – trzy stopnie ostrości i możliwość włączenia rozmycia cienia,
• błysk gwiazd – w miejscu w miarę punktowego prześwietlenia może zostać naniesiony kształt przypominający błysk; edycja pozwala na zmianę kształtu (5 rodzajów), oraz zawiera 3 stopnie gęstości efektu, 3 stopnie wielkości i 4 kąty wyświetlania,
• rybie oko – zniekształca zdjęcie z trzystopniową mocą,
• filtr niestandardowy – każdy z trybów można dodatkowo regulować pod względem wysokiego kontrastu, miękkiej ostrości, przełamania odcienia, typu cienia, poziomu cienia, typu zniekształcenia, poziomu zniekształcenia, odwrócenia kolorów.

Ustawienia neutralne

Aparat dziecinny

Retro

Wysoki kontrast

Ekstrakcja koloru

Miękki

Błyski gwiazd

Rybie oko

Ustawienie niestandardowe

Zdjęcia HDR
Zdjęcie HDR powstaje w Pentaksie K-5 po złożeniu 3 zdjęć, które są automatycznie wykonywane po sobie po naciśnięciu spustu migawki. W menu można wybrać, aby moc HDR była dobrana automatycznie, lub ustawić w 4-stopniowej skali. Dodatkowo można odznaczyć opcję Automatyczne wyrównanie.

Ustawienia neutralne

HDR Auto

HDR

HDR 1

HDR 2

HDR 3

Wielokrotna ekspozycja
Wielokrotna ekspozycja w K-5 to złożenie jednego zdjęcia z maksymalnie 9 ujęć. Dostępna jest także opcja automatycznego dostosowania ekspozycji.

Wielokrotna ekspozycja – złożenie z trzech zdjęć

Zdjęcia z przedziałem czasu
Ta funkcja oferuje nam możliwość zaprogramowania aparatu tak, aby automatycznie wykonał daną ilość zdjęć w zadanym przedziale czasu. W menu ustawiamy: przedział czasu, liczbę zdjęć i określamy czas początku rozpoczęcia serii. Jest to idealne rozwiązanie do fotografowania poklatkowego w dużej skali czasu, bo aparat automatycznie robi nam zdjęcia bez naszej obecności. Wykonując taką serię zdjęć i składając ją w animację możemy na przykład stworzyć film pokazujący ruch chmur, zachód słońca, nocne życie w mieście, czy użyć do fotografowania spadających gwiazd.

Ustawienie zakresu dynamicznego
Ta funkcja automatycznie koryguje nam prześwietlenia i cienie na zdjęciu. W menu można włączyć kompensację prześwietlenia i ustawić 3-stopniową kompensację cienia. Efekt działania powyższej funkcji ilustrują poniższe zdjęcia.

Ustawienia neutralne

Kompensacja prześwietlenia (ON), kompensacja cienia (1)

Kompensacja prześwietlenia (ON), kompensacja cienia (2)

Kompensacja prześwietlenia (ON), kompensacja cienia (3)

Obiektywy

Pentax K-5 jest w pełni kompatybilny z obiektywami z bagnetem KAF3 (z silnikiem SDM), KAF2 (obiektywami posiadającymi styki ustawiania ostrości, styki informacyjne i zasilające), a także z KAF i KA. Korzystając z obiektywów z ręczną regulacją ostrości aparat potwierdza ostrość i mierzy przez obiektyw światło. Przy włączonej stabilizacji drgań można też podać wartość ogniskowej obiektywu, aby mechanizm ten działał prawidłowo nawet z obcą optyką.

Szybkość

Szybkość działania aparatu jest zadowalająca. Usuwanie zdjęć z karty lub jej formatowanie nie trwa długo, a powiększanie fotografii i przeglądanie ich odbywa się bez irytujących opóźnień. Nieco szybciej mogło by jedynie działać przeglądanie kolejnych zdjęć przy stałym powiększeniu. W przypadku korzystania z filtrów cyfrowych trzeba się liczyć z tym, że zapis zdjęcia może trwać kilka sekund w zależności od rodzaju filtra. Ponadto kiedy wykonujemy zdjęcia w szybkim tempie, po zapełnieniu bufora aparat na kilka sekund blokuje się do momentu zapisu zdjęć na kartę pamięci.

Zdjęcia seryjne

Test szybkości wykonaliśmy z kartą SanDisk Extreme SDHC 30 MB/s 4GB przy ustawionej czułości wynoszącej 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 28 MB, a pliki JPEG 16M **** o rozdzielczości 4928×3264 pikseli około 11 MB. Otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 72 zdjęć JPEG LARGE FINE (2.20 kl/s),
• 42 zdjęć RAW (1.23 kl/s),
• 34 zdjęć JPEG + RAW (0.83 kl/s).

Stabilizacja obrazu

Stabilizację obrazu oceniamy wykonując serię kilkudziesięciu zdjęć przy zadanym czasie. W ten sam sposób porównujemy zdjęcia z włączoną i wyłączoną stabilizacją. Następnie na wykresie umieszczamy procentową ilość nieudanych zdjęć. Odległość pomiędzy liniami dopasowanymi do punktów pomiarowych jest efektywną miarą stabilizacji.

Test wykonaliśmy z obiektywem smc PENTAX DA* 1.4/55 mm SDM przy czym punkt 0 EV na wykresie odpowiada czasowi 1/100 s. Maksymalna skuteczność działania SR to około 2 EV. Nie jest to tak dużo jak w aparatach Olympus E-3 i E-30. Wynik jest jednak podobny do tego co oferował poprzednik, model K-7.

Czyszczenie matrycy

Automatyczne czyszczenie matrycy może następować po każdym włączeniu i wyłączeniu aparatu. W menu jest także opcja wymuszenia czyszczenia i możliwość ręcznego usunięcia kurzu z matrycy. W trakcie przeprowadzania testu nie musieliśmy czyścić matrycy ręcznie. Automatyczny proces usuwania kurzu wystarczająco zabezpieczał przed zabrudzeniami.

Lampa błyskowa

• błysk automatyczny,
• błysk automatyczny + redukcja czerwonych oczu,
• błysk włączony,
• błysk włączony + redukcja czerwonych oczu,
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja z pierwszą kurtyną),
• synchronizacja z długimi czasami migawki (synchronizacja na tylną kurtynę),
• tryb bezprzewodowy – wbudowana lampa może służyć jako sterownik zdalnego wyzwolenia lamp AF540FGZ lub AF360FGZ).

Porównanie błysku w ciemnej sali lamp Pentaksa K-5 i Nikona D7000 przedstawiamy poniżej. Zdjęcia wykonaliśmy przy czułości ISO 100 w trybie manualnym (migawka 1/100 sekundy i przysłona f/8.0). Jak widać z porównania w ciemnej sali w trybie M, Pentax błysnął słabiej niż Nikon, natomiast w trybie P, oba doświetliły kadr podobnie.

D7000 (M)		K-5 (M)
D7000 (P)		K-5 (P)

Autofokus

Za system automatycznego ustawiania ostrości w K-5 odpowiada nowszy niż w K-7 czujnik o oznaczeniach SAFOX IX+ pracujący w zakresie od −1 do 18 EV (przy ISO 100 i 1.4/50 mm). Do dyspozycji jest 11 punktów ustawiania ostrości z których 9 jest podwójnej precyzji. Punkty można wybierać ręcznie, korzystać tylko z centralnego punktu lub pozwolić, by aparat wybierał je za nas spośród grupy 5 lub 11 punktów. Wspomaganie automatyki ostrości może odbywać się za pomocą wbudowanej diody.

Użyteczny przełącznik znajdujący się w zasięgu lewej ręki wyłącza autofokus, lub przestawia go w tryb pracy ciągłej AF-C lub pojedynczej AF-S.

Skuteczność autofokusu sprawdziliśmy wykonując tradycyjnie 40 zdjęć i mierząc na nich rozdzielczość. Procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 zestawiliśmy na histogramie. AF w K-5 sprawdziliśmy z obiektywem smc PENTAX DA* 1.4/55 mm SDM ustawionym jak zwykle w naszych testach na przysłonie f/2.8.

Choć K-5 ma nowy system ustawiania ostrości, nie widać aby był on lepszy od tego który znajdował się w K-7, czy nawet w amatorskim K-r. Może producent przyjął, że wystarczy nadać nową nazwę staremu czujnikowi i problem z głowy. Wynik, jaki prezentujemy z obiektywu 55 milimetrowego jest najlepszym jaki otrzymaliśmy po mikrokorekcji AF. W ten sam sposób sprawdzaliśmy autofokus z użyciem obiektywów smc FA 43 mm f/1.9 Limited i Pentaks-smc DA 35 mm f/2.4 AL ale dla nich wynik był jeszcze bardziej niekorzystny dla K-5. Warto podkreślić, że powyższe testy przeprowadzaliśmy po wgraniu najnowszego oprogramowania 1.03, które ma poprawiać pracę autofokusu.

Sprawdziliśmy także, czy wyniki testu autofokusu zmienią się jeśli zamiast światła dziennego użyjemy światła żarowego o temperaturze 3200 K. Dochodziły bowiem do nas informacje, że fotografując przy żarowym oświetleniu aparat ustawia ostrość za lub przed obiektem (pojawia się zjawisko back- lub front-fokusu). Wyniki okazały się być jeszcze gorsze niż prezentowane na powyższym histogramie, a na dodatek najwyższy pik pojawił się nie w centrum, a przy odchyłce 16.5%.

Pomiar światła

Pomiar światła w K-5, tak jak w K-7, oparty jest na 77 strefach i działa w zakresie od 0 do 22 EV (50 mm, f/1.4, ISO 100). Zakres kompensacji ekspozycji jest szeroki i wynosi od −5 do +5 EV, a dostępne kroki: 1/3, 1/2, lub 1 EV. K-5 może mierzyć światło na trzy sposoby:

• pomiar wielosegmentowy – ekspozycja jest automatycznie dobierana na podstawie pomiarów z 77 stref rozmieszczonych w kadrze,
• punktowy – pomiar odbywa się tylko w centralnym punkcie AF,
• centralnie ważony – pomiar dokonywany jest w całym kadrze ale uśredniany z większą wagą dla obszaru centralnego.

W menu znajduje się możliwość połączenia pomiaru wielosegmentowego z  dowolnym punktem ostrości. Ta opcja znajduje się pod numerem 6 w ustawieniach niestandardowych (C).

Automatyka pomiaru światła w K-5 działa dobrze i nie sprawia problemów.