Okazuje się, że dynamika tonalna na zdjęciach z Pentaksa K-5 sięga bardzo wysokiego poziomu i to nie tylko w porównaniu do podobnych matryc APS-C/DX . Trzymając się wysokiej jakości obrazu, przy ISO 80 jest to nawet 8 EV, choć pamiętajmy, że jest to czułość programowa. Na ISO 100 jest także wysoko, bo 7.7 EV. Jest to jeden z najlepszych wyników wśród lustrzanek, nawet tych z najwyższej półki. Jeśli obniżymy nasze kryterium do jakości zdjęcia, dla której szum i sygnał mają ten sam poziom (SNR=1), to dynamika tonalna w K-5 sięga aż 12 EV.

Dla Pentaksa K-5 wykonaliśmy także analogiczne pomiary (dla ISO 100) jak w teście Canona 600D, by zobaczyć statystykę sygnału dla poszczególnych pól z tablicy testowej Stouffer 4410. Przypomnijmy, że tych pomiarów dokonujemy na obrazie RAW wywołanym bez interpolacji do pliku FITS. Co więcej, statystykę dla poszczególnych pól liczymy tylko na pikselach odpowiadających zielonemu kolorowi. Otrzymane w ten sposób średnie wartości sygnału wraz z odchyleniami standardowymi odkładamy na wykresie w zależności od kolejnego pola na obszarze którego tę statystykę liczymy. Do danych z K-5 dołączyliśmy prezentowane już w teście 600D pomiary dla 15-megapikselowego Canona 50D.

Na pierwszy rzut oka widać jak niski w stosunku do Canona jest zerowy poziom sygnału (tzw. bias) w Pentaksie K-5. W 50D wykres maleje do wartości 1024, z kolei w K-5 zaledwie do 64. Oba aparaty dysponują natomiast przetwornikami 14-bitowymi, które teoretycznie dają taki sam zakres zliczeń od 0 do 16384. Kiedy spojrzymy na maksymalne wartości sygnału, widać że do prawdziwego maksimum znacznie bliżej Pentaksowi niż Canonowi.

Gdybyśmy chcieli odczytywać z tych wykresów zakres tonalny dla Pentaksa, musielibyśmy – tak jak pisaliśmy w teście 600D – najpierw zdefiniować to, co przez ten zakres rozumiemy. Jeśli interesowało by nas tylko to, gdzie średnia sygnału monotonicznie spada, a więc od pola 2 do 40, to nasz zakres tonalny wynosił by około 12.7 EV. Drugi wykres pokazuje jednak ciągły spadek średniej, a więc gdybyśmy chcieli się uprzeć, to moglibyśmy oponować za tym, że nawet za polem 40 sygnał jeszcze maleje, a więc zakres tonalny jest jeszcze większy!

Uwzględniając jednak błędy pomiarów i przyjmując zasadę, że interesują nas pola, gdzie w jasnych obszarach szum zaczyna maleć, a w ciemnych, gdzie poziom zliczeń różni się bardziej niż średni poziom szumu w nich notowany, nowozdefiniowany zakres jest już mniejszy. Trzymając się powyższych zasad wyznaczamy go z różnicy między polami o numerach 3 i 34. To daje nam zakres tonalny o wartości około 10.3 EV, czyli wielkość odpowiadającą wartości dynamiki tonalnej gdzieś pomiędzy średnią a dobrą jakością obrazu.

W teście 600D podaliśmy jeszcze jedną definicję, która za dolną granicę przyjmuje to z pól, które wystaje ponad zerowy poziom o swój własny szum. Za zerowy poziom w przypadku K-5 przyjmijmy wartość 69, bo jest to wartość dla ostatniego pola i można przypuszczać, że gdzieś na tym poziomie określony jest bias w tym aparacie. Stąd szukane pole ma numer 37, a co za tym idzie, wartość zakresu tonalnego wynosi około 11.3 EV.

Takich zabaw w liczenie zakresu tonalnego może być wiele. Wymyślając własne definicje i stosując różne kryteria, jesteśmy w stanie otrzymać różne wartości, z których każda jest przecież prawidłowa. W naszych testach skupimy się jednak na dotychczasowej procedurze, której trzymamy się praktycznie od samego początku. Postanowiliśmy jednak dodatkowo pokazywać na wykresie całościowe wyniki dla SNR równego 2 i 1. Nie zmienia to faktu, że gdybyśmy trzymali się tylko zakresu dla najlepszej jakości obrazu, pokazywanego w naszych testach od samego początku, to i tak dla tej wartości Pentax K-5 wypada wyraźnie lepiej od konkurentów.

Poniżej prezentujemy wycinki ze zdjęć JPEG z tablicy testowej. Można wizualnie ocenić rozpiętość tonalną od bieli do głębokiej czerni, pamiętając, że różnica jasności sąsiednich pól wynosi 1/3 EV. Całkowity zakres tonalny zmierzony za pomocą programu Imatest na JPEG-ach sięga 9 EV.

ISO	Granica bieli
80
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
ISO	Granica czerni
80
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200

Przy omawianiu zakresu tonalnego tradycyjnie już pokazujemy, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy to rozjaśniamy je lub przyciemniamy. Zdjęcia scenki zostały wykonane z czasem 30 s i 2 s przy czułościach odpowiednio ISO 100 i ISO 1600. Zdjęcia zostały wywołane programem dcraw do 48-bitowych TIFF-ów, a następnie skorygowane o +4 EV i −4 EV w programie Adobe Lightroom i ostatecznie zapisane do postaci 24-bitowej.

100 ISO
	0 EV	+4 EV
D7000
K-5
1600 ISO
D7000
K-5

Po skorygowaniu o +4 EV standardowo na zdjęciu pojawia się znaczna ilość szumu. Takie porównanie Nikona D7000 i najnowszego Pentaksa K-5, pokazuje lepszą jakość zdjęć u tego drugiego. Różnice w poziomie szumu widać już wyraźnie na ISO 100, a na ISO 1600 Pentax K-5 wręcz nokautuje Nikona D7000. Na zdjęciach po korekcji o −4 EV nie widać już takich różnic w jakości obrazu, a ilość odzyskanych szczegółów jest podobna dla obu aparatów.

100 ISO
	0 EV	–4 EV
D7000
K-5
1600 ISO
D7000
K-5