_1094526942.jpg)
Tamron AF 18-250 mm f/3.5-6.3 Di II LD Aspherical (IF) - test obiektywu
22 lipca 2009
6. Dystorsja
W obiektywie, w którym krotność zoomu wynosi kilkanaście i który zawiera szeroki kąt, dystorsja jest bardzo trudna do korygowania. Na najkrótszej ogniskowej zawsze mamy solidną "beczkę", która bardzo szybko przechodzi w zauważalną "poduszkę". Typowo, obiektywy klasy 18-2xx mm pokazują na 18 mm dystorsję sięgającą około -5%, która dla dłuższych ogniskowych zmienia znak i sięga 1.5-2.0%. Najlepszy wynik w tej kategorii odnotowała Sigma 18-200 mm OS, która na 18 mm dawała poziom -4.4%.
Tamron 18-250 mm osiąga tutaj dość typowy wynik. Dla 18 mm mamy bardzo wyraźną dystorsję poduszkową, której poziom zmierzyliśmy na -5.29%. Wada ta bardzo szybko maleje wraz ze wzrostem ogniskowej, zerując się w okolicach 28 mm, zmieniając potem znak i dla 35 mm osiągając niewielką wartość 0.35%. Na szczęście na dłuższych ogniskowych dystorsja nigdzie nie przekracza poziomu 1.5%. Dla 50 mm jej wartość wynosi 1.34%, dla 120 mm 1.30% i wreszcie dla 250 mm spada do 1.08%.
 |
 |
 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.