A57 nie tylko kontynuuje stylistycznie linię poprzednich lustrzanek systemu Sony Alpha, ale nawet dzieli tę samą obudowę z modelem A65. Dzięki temu nowy aparat odziedziczył optymalny rozmiar i dobrze wyprofilowany uchwyt pokryty gumowym tworzywem. Tym samym materiałem pokryto część obszaru po prawej stronie LCD, co wraz z niewielkim wypustem na obudowie, zapewnia dobre oparcie dla kciuka prawej dłoni.

Reszta korpusu (z wyjątkiem zaślepek chroniących dostęp do gniazd USB, HDMI, mikrofonu, wężyka spustowego i zewnętrznego zasilacza) wykonana jest z tworzywa sztucznego, które prawdę powiedziawszy, nie wyróżnia się ani pozytywnie, ani negatywnie. Muszla wizjera posiada ergonomiczny kształt, jednak wykonano ją z twardego plastiku. Podsumowując, nie mamy większych zastrzeżeń do materiałów użytych do wykonania Alphy, choć z drugiej strony nie sposób oprzeć się wrażeniu, że mamy do czynienia z aparatem klasy amatorskiej.

Zasilanie i gniazda

Zasilanie aparatu odbywa się przy użyciu akumulatora litowo-jonowego NP-FM500H o pojemności 1650 mAh i napięciu 7,2 V, który teoretycznie pozwoli na wykonanie 550 zdjęć przy korzystaniu z wizjera lub 590 gdy kadrujemy na LCD. W wizjerze bądź na wyświetlaczu widzimy procentowy wskaźnik stopnia naładowania akumulatora. Opcjonalnie dostępny jest także zasilacz sieciowy o symbolu AC-PW10AM.

Nośnikami pamięci obsługiwanymi przez A57 są karty Memory Stick PRO Duo lub PRO-HG Duo, a także SD, SDHC i SDXC. Slot zlokalizowano na prawej ściance aparatu, zamykany pod plastikową klapką.

Gniazda USB, HDMI, mikrofonu, wężyka spustowego (migawkę można także wyzwalać przy pomocy pilota RMT-DSLR1) i zewnętrznego zasilacza zgromadzono na lewej ściance aparatu. Za wyjątkiem dwóch pierwszych złącz, każde posiada własną gumową zaślepkę.

Przyciski

Opis przycisków i przełączników zaczniemy od szczytu korpusu.

Spust migawki otacza dźwignia włącznika. Obok nich znajdują się przyciski zmiany kompensacji ekspozycji oraz czułości ISO. Do drugiego guzika można także podporządkować jedną z kilkudziesięciu innych funkcji:

• kompensacja ekspozycji,
• tryb pracy (zdjęcia pojedyncze, seryjne, samowyzwalacz),
• tryb błysku,
• tryb autofokusa,
• obszar AF,
• uśmiech / wykrywanie twarzy,
• automatyczne kadrowanie portretowe,
• tryb pomiaru światła,
• korekcja błysku,
• balans bieli,
• DRO / Auto HDR,
• strefa twórcza,
• efekt wizualny,
• rozmiar obrazu,
• jakość,
• blokada AEL,
• przełączanie AEL,
• blokada AEL z punktowym pomiarem światła,
• przełączanie AEL z punktowym pomiarem światła,
• śledzenie obiektu,
• blokada AF,
• podgląd przysłony,
• podgląd zdjęcia,
• zoom,
• powiększenie.

Na pochwałę z pewnością zasługuje możliwość zaprogramowania tak wielu funkcji pod jednym przyciskiem. Jednak z drugiej strony naszym zdaniem niepotrzebne jest dublowanie funkcjonalności guzików (np. WB, kompensacji ekspozycji).

Nieco z przodu zlokalizowano pokrętło sterujące, które służy m.in. do regulacji czasu naświetlania oraz wartości przysłony. Bliżej wizjera znajduje się guzik FINDER/LCD przełączający wyświetlanie obrazu pomiędzy wyświetlaczem a wizjerem EVF. Warto zauważyć, że wizjer nie pracuje cały czas, aktywuje się dopiero po zbliżeniu do niego oka.

Po lewej stronie gorącej stopki zainstalowano kółko trybów pracy aparatu. Zawiera ono następujące pozycje:

• AUTO – podstawowy tryb automatyczny,
• AUTO+ – rozszerzony tryb automatyczny z rozpoznawaniem fotografowanej sceny,
• P – tryb półautomatyczny,
• A – priorytet przysłony,
• S – priorytet migawki,
• M – tryb ręczny,
• Film,
• Szybkie zdjęcia seryjne,
• Zdjęcia panoramiczne 3D,
• Zdjęcia panoramiczne,
• SCN – programy tematyczne (Portret, Sporty, Makro, Krajobraz, Zachód słońca, Scena nocna, Z ręki o zmierzchu, Nocny portret,
• Bez lampy.

Lewa strona korpusu A57 zawiera guzik podnoszący lampę błyskową, blokadę obiektywu, a także przełącznik ustawiania ostrości (automatycznego lub manualnego).

Z prawej strony aparatu dostępny jest tylko jeden przycisk, któremu możemy przyporządkować jedną z trzech następujących funkcji: podgląd przysłony, podgląd zdjęcia (czyli podgląd przysłony plus efekt innych ustawień, np. funkcji DRO) oraz powiększenie obrazu w trybie Live View.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę korpusu. Z lewej strony wizjera zlokalizowano przycisk uruchamiający menu główne A57. Na tej samej wysokości, ale po prawej stronie EVF, znajdują się trzy przyciski: nagrywania filmu (MOVIE), blokady ekspozycji (AEL) oraz powiększenia cyfrowego (ZOOM). Dwa ostatnie guziki służą także do powiększania i zmniejszania zdjęć w trybie przeglądania. Klawisz AEL, podobnie jak ISO na górnym panelu, umożliwia przyporządkowanie mu innej funkcji niż fabryczna, lista dostępnych opcji jest taka sama jak dla guzika ISO. Poniżej ulokowano przycisk Fn, włączający menu funkcyjne aparatu, a podczas podglądu zdjęć umożliwiający ich obracanie. Niżej zainstalowany został krzyżak kierunkowy. Oprócz funkcji nawigowania po menu aparatu, rola poszczególnych jego przycisków jest następująca:

• w górę – zmiana sposobu wyświetlania informacji na LCD lub w wizjerze,
• w prawo – balans bieli,
• w dół – efekt wizualny (np. aparat zabawka, zdjęcie retro itd.),
• w lewo – wybór trybu wyzwalania migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, bracketing, pilot).

W środku krzyżaka znajduje się przycisk AF, który w trybie AF „szeroki” oraz „punktowy” pozwala na ustawienie ostrości, w trybie „lokalny” umożliwia wybór jednego z 15 pól ostrości, natomiast „strefa” – wybór jednej z trzech aktywnych stref ostrości. Poza tym pełni funkcję zatwierdzania wyboru danej opcji w menu. Ostatnie dwa guziki zlokalizowane są na dole korpusu. Ten z lewej służy do włączania podglądu zdjęć. Drugi, oznaczony znakiem zapytania, umożliwia kasowanie zdjęć w trybie podglądu, natomiast w wciśnięcie go podczas przeglądania menu, powoduje wyświetlanie krótkich komunikatów pomocy dotyczących aktualnie wybranej funkcji. Ostatnią jego rolą jest uruchamianie przewodnika po aparacie.

Menu

Menu A57 nie odbiega w swojej konstrukcji od innych lustrzanek tego systemu. Jest dość przejrzyste, a widoczne na ekranie funkcje nie wymagają przewijania w pionie. Zostały poukładane w siedem grup zakładek: ustawienia fotografowania (3 zakładki), ustawienia filmowania, opcje aparatu (4 zakładki), ustawienia przeglądania (2 zakładki), ustawienia karty pamięci, ustawienia zegara oraz konfiguracja aparatu (3 zakładki). Wszystkie dostępne opcje w poszczególnych zakładkach wypisano poniżej.

Menu fotografowania:

• rozmiar obrazu: L [16 Mpix], M [8.4 Mpix], S [4 Mpix],
• format obrazu – 3:2 lub 16:9,
• jakość zdjęć – możliwość wyboru zapisu: RAW, RAW + JPEG, JPEG (wysoka jakość), JPEG (standardowa jakość),
• Panorama (rozmiar): standardowy, szeroki,
• Panorama (kierunek): w lewo, w prawo, w górę, w dół,
• Panorama 3D (rozmiar): 16:9, standardowy, szeroki,
• Panorama 3D (kierunek): w lewo, w prawo,
• wyraźny zoom obrazu: wł, wył,
• zoom cyfrowy: wł, wył,
• redukcja szumów długich czasów naświetlania: wł, wył,
• redukcja szumów przy wysokich ISO: Wysoka, Normalna, Niska,
• regulacja błysku (Błysk ADI, Przedbłysk TTL),
• wspomaganie AF: automatyczne, wył,
• przestrzeń barw: sRGB lub AdobeRGB,
• SteadyShot – stabilizacja obrazu,
• wskazówki dotyczące fotografowania.

Menu ustawień filmowania:

• format filmu: AVCHD, MP4,
• ustawienie nagrywania,
• nagrywanie dźwięku: wł, wył,
• redukcja szumu wiatru: wł, wył,
• SteadyShot – stabilizacja obrazu.

Menu ustawień aparatu:

• Eye-Start AF – uruchamianie autofokusa przy zbliżeniu oka do wizjera,
• ustawienie przełączania widoku wizjer/ekran LCD: automatyczny lub ręczny,
• powiększenie obrazu w wizjerze – standardowe lub maksymalne,
• redukcja czerwonych oczu: wł, wył,
• wyzwalanie migawki bez obiektywu: aktywne, nieaktywne,
• Zdjęcia seryjne w AUTO+: automatyczne, wyłączone,
• Pojedyncze zdjęcie w AUTO+: automatyczne, wyłączone,
• wyświetlanie linii siatki kadrowania: siatka 3×3, siatka kwadratowa, siatka przekątnych + kwadratowa, wył,
• regulacja czasu auto podglądu (10, 5, 2 s, wył),
• przycisk DISP monitor – ustawienie wyświetlania parametrów ekspozycji na ekranie LCD,
• przycisk DISP wizjer – ustawienie wyświetlania parametrów ekspozycji w wizjerze,
• poziom zarysu – uwydatnienie określonym kolorem zarysu obszarów z ustawioną ostrością,
• kolor zarysu – ustawienie koloru wykorzystywanego w przypadku funkcji uwydatniania zarysu (czerwony, żółty, biały),
• wyświetlanie efektu ustawień przy podglądzie na żywo: wł, wył,
• przycisk AEL,
• przycisk ISO,
• przycisk Podgląd,
• przycisk blokady ostrości,
• przycisk zoom cyfrowy,
• przycisk MOVIE,
• redukcja winietowania: automatyczna, wył,
• redukcja aberracji chromatycznej: automatyczna, wył,
• redukcja dystorsji: automatyczna, wył,
• pierwsza kurtyna migawki: wł, wył,
• rejestracja twarzy,
• priorytet śledzenia twarzy.

Menu odtwarzania:

• kasowanie,
• odtwarzanie zdjęć lub filmów,
• pokaz zdjęć (zdjęcia lub filmy z odpowiednim interwałem czasowym),
• indeks obrazów: 2×2 lub 3×3 szt.,
• oglądanie 3D (przy użyciu odpowiedniego telewizora 3D),
• ochrona zdjęć,
• ustawienie wydruku,
• nastawy głośności przy odtwarzaniu filmu,
• automatyczne obracanie zdjęć.

Menu karty pamięci:

• formatowanie,
• numeracja plików,
• nazwa katalogu,
• wybór katalogu nagrywania,
• nowy katalog,
• odzyskiwanie bazy danych obrazów dla filmów,
• wyświetlanie możliwej do wykonania liczby zdjęć (JPEG 16 Mpix w jakości FINE) oraz czasu nagrania filmu w jakości PS (kodek AVCHD) na obecnej w aparacie karcie pamięci.

Menu ustawień zegara:

• ustawienia daty i czasu,
• ustawienia lokalizacji.

Menu konfiguracji:

• start menu: główne lub poprzednie,
• jasność LCD: automatycznie lub ręcznie w 5-stopniowej skali,
• jasność wizjera: automatycznie lub ręcznie w 3-stopniowej skali,
• tryb ekonomiczny: standardowy lub maksymalny,
• oszczędzanie energii (10 s, 20 s, 1 min, 5 min, 30 min)
• rozdzielczość HDMI (automatycznie, 1080p, 1080i),
• sterowanie przez HDMI: wł, wył,
• połączenie USB: automatyczne, pamięć masowa, MTP,
• sygnały audio: wł, wył,
• czyszczenie matrycy,
• wersja oprogramowania aparatu,
• język,
• pomoc pokrętła trybu: wł, wył,
• tryb demonstracyjny,
• nastawy domyślne.

Przycisk Fn uruchamia menu funkcyjne, pozwalające na szybszą zmianę kilkunastu parametrów, bez konieczności wchodzenia do menu głównego. Znajdziemy tu następujące pozycje:

• tryb pracy,
• tryb błysku,
• tryb autofokusa,
• obszar AF,
• śledzenie obiektu,
• wykrywanie twarzy i uśmiechu,
• automatyczny kadrowanie portretowe,
• czułość ISO,
• tryb pomiaru światła,
• korekcja błysku lampy,
• balans bieli,
• tryby DR i HDR,
• strefa twórcza,
• efekt wizualny.

Wyświetlacz

Testowaną Alphę wyposażono w obrotowy, 3-calowy monitor LCD (TruBlack) o rozdzielczości 921.600 punktów. Trzeba przyznać, że prezentowany przez niego obraz jest bardzo dobrej jakości, ostry i wyrazisty, a w typowych warunkach pozbawiony jakiegokolwiek smużenia. Jasność LCD można regulować w 5 stopniach lub ewentualnie zdać się na automatykę aparatu. Funkcjonalność ekranu znakomicie zwiększa możliwość odchylenia go o 180 stopni oraz obrotu o 270 stopni. Niestety, umieszczenie zawiasu na dolnej jego krawędzi powoduje, że po zamocowaniu aparatu na statywie pełne manewrowanie wyświetlaczem może nie być wykonalne.

Zmianą wyświetlanych na monitorze parametrów i informacji steruje przycisk DISP. Dostępnych jest 6 wariantów:

• obraz z parametrami ekspozycji oraz informacjami m.in. nt. rozdzielczości, jakości obrazu oraz proporcji boków rejestrowanych zdjęć, wskaźnik baterii oraz graficzne przedstawienie czasów naświetlania i wartości przysłony w formie poziomych osi,
• obraz z parametrami ekspozycji oraz szereg ikon zajmujących prawą i lewą krawędź monitora, odnoszącymi się do wszystkich opcji dostępnych w menu funkcyjnym Fn,
• czysty obraz z parametrami ekspozycji,
• obraz, cyfrowa poziomica oraz parametry ekspozycji,
• obraz, histogram oraz parametry ekspozycji,
• brak podglądu fotografowanego obrazu, widoczne są ikony odnoszące się do wybranych opcji zawartych w menu funkcyjnym, ułożone w formie tabelki, oprócz tego wyświetlane są parametry oraz drabinka ekspozycji.
  
  

  Poniżej prezentujemy fragment instrukcji obsługi aparatu, pokazujący schemat wyglądu LCD oraz opis wszystkich ikonek i oznaczeń jakie mogą się na nim pojawić.

  
  

  
  

  W trybie przeglądania zdjęć możemy oglądać pojedynczą fotografię w trybie pełnoekranowym oraz z wyświetleniem podstawowych parametrów naświetlania i informacji o pliku, a także w szczegółowym widoku z histogramem luminancji oraz dla poszczególnych kanałów RGB.

  
  

  
  Tryb wideo

  Przycisk Movie umożliwia szybki dostęp do nagrywania filmów w każdym trybie fotografowania. Rejestracja odbywa się wówczas w trybie automatycznym, choć możliwa jest zmiana ISO (w zakresie 100–3200) oraz kompensacja ekspozycji (±2 EV). Co więcej, działa również kilka efektów kolorystycznych (np. aparat zabawka, kolor częściowy). Po wyłączeniu autofokusa i wejściu w dedykowany tryb filmowania (odpowiednia pozycja na kółku trybów) aktywują się trzy pozostałe tryby nagrywania: A, S, M. Ich funkcjonalność jest analogiczna jak podczas fotografowania, czyli w trybie A sterujemy wartością przysłony, a w S – czasem naświetlania (również w trakcie nagrywania). W trybie M oczywiście ustawiamy wszystkie parametry ręcznie. Nie należy zapominać o funkcji nagrywania dźwięku, systemie stabilizacji obrazu oraz możliwości redukcji szumu wiatru (dostępne w menu, w zakładce dot. filmowania).

  Podczas nagrywania w trybie automatycznym, autofocus aparatu działa w trybie AF-C (ciągłym). Możliwa jest też zmiana punktu ostrości (w trybie lokalnym AF). Generalnie ustawianie ostrości odbywa się dość szybko i skutecznie, a w razie potrzeby możemy przełączyć się na ręczną regulację i wspomagać się funkcją „focus peaking”.

  Warto wspomnieć o jednej rzeczy, mianowicie o węższym kącie widzenia podczas filmowania. Nie mówimy tutaj o ograniczeniach wynikających z faktu stosowania proporcji obrazu 16:9 (zamiast 3:2). Postanowiliśmy sprawdzić czy stabilizacja obrazu ma wpływ na redukcję kąta widzenia. Okazało się jednak, że kadr jest obcięty z każdej strony i nie zależy to od tego, czy stabilizacja jest włączona czy też nie.

  Filmy nagrywane są w dwóch formatach: AVCHD lub MP4 z użyciem kodeka MPEG-4 AVC/H.264. Dostępne są następujące tryby zapisu:

  • AVCHD:
    • 50i 24 Mbit/s (FX) (1920×1080 pix)
    • 50i 17 Mbit/s (FH) (1920×1080 pix)
    • 50p 28 Mbit/s (PS) (1920×1080 pix)
    • 25p 14 Mbit/s (FX) (1920×1080 pix)
    • 25p 17 Mbit/s (FH) (1920×1080 pix)
  • MP4:
    • 1440×1080 pix (12 Mbit/s)
    • 640×480 pix (3 Mbit/s)

  Aparat rejestruje dźwięk w systemie Dolby Digital. Długość nagrywanego filmu jest ograniczona do 29 minut lub przez rozmiar 2 GB pojedynczego pliku.

  Przykładowe filmy nagrane testowaną Alphą prezentujemy poniżej. Większość z nich została zarejestrowana przy użyciu obiektywu Sony Carl Zeiss Vario Sonnar 24–70 mm f/2.8 T* SSM. Dwa z nich, czyli numery 8 i 10 nagraliśmy wykorzystując dołączony do aparatu obiektyw Sony DT 18–55 mm f/3.5–5.6 SAM. Co więcej, klipy te zostały zarejestrowane po zmierzchu, po wybraniu czułości ISO 3200.

  • film 1 – AVCHD 1920×1080 pix (50p, PS), 31.5 MB,
  • film 2 – AVCHD 1920×1080 pix (50i FX), 38.8 MB,
  • film 3 – AVCHD 1920×1080 pix (50i FH), 21.0 MB,
  • film 4 – AVCHD 1920×1080 pix (50i FH), 14.1 MB,
  • film 5 – AVCHD 1920×1080 pix (25p FX), 33.9 MB,
  • film 6 – AVCHD 1920×1080 pix (25p FH), 10.8 MB,
  • film 7 – AVCHD 1920×1080 pix (25p FH), 21.0 MB,
  • film 8 – AVCHD 1920×1080 pix (50p PS), 36.0 MB,
  • film 9 – MP4 1440×1080 pix, 20.8 MB,
  • film 10 – MP4 1440×1080 pix, 20.9 MB,
  • film 11 – MP4 640×480 pix, 5.2 MB.

  
  Wizjer

  W A57 zastosowano elektroniczny wizjer Xtra Fine o efektywnej rozdzielczości wynoszącej 1 152 000 punktów (przy całkowitej rozdzielczości 1 440 000 punktów) i rozmiarze 0.46 cala. Jego powiększenie wynosi x1.04, pokrywa on ok. 100% kadru, a jego punkt oczny wynosi 25.2 mm. Korekcja dioptrii jest możliwa w zakresie od −4 do +3. Podobnie jak w przypadku wyświetlacza, jasność można regulować ręcznie (w 3-stopniowej skali), bądź zdać się na automatykę aparatu. Warto także wspomnieć o czujniku zbliżenia, dzięki któremu wizjer nie pracuje non-stop.

  Informacje i wskaźniki wyświetlane w wizjerze zmieniamy także za pomocą klawisza DISP. Co więcej, nie różnią się one od tych prezentowanych na LCD. Wyjątek stanowi tryb „wizjer” (tabelka z parametrami naświetlania), który z racji braku podglądu fotografowanego obrazu nie miałby w tym wypadku większego zastosowania. Naturalnie, korzystając z wizjera możemy zmieniać ustawienia w menu głównym i funkcyjnym, a także przeglądać wykonane fotografie.

  Ogólnie jakość wyświetlanego obrazu w EVF jest przyzwoita. Na pewno do zalet można zaliczyć duży rozmiar wizjera a także powiększony (np. w stosunku do A55) punkt oczny. Z tego ostatniego udogodnienia w szczególności mogą ucieszyć się osoby fotografujące w okularach. Wadą natomiast jest występujący m.in. w tym modelu tzw. „efekt tęczy”, czyli widocznego podczas szybkiego ruchu oka (w szczególności na jasnych obiektach znajdujących się na ciemnym tle) rozbicia obrazu na kolory RGB, czyli czerwony, zielony i niebieski.

  Zwolennicy wizjerów optycznych mogą nie być do końca zadowoleni z tego, co oferuje wizjer elektroniczny testowanej Alphy. W głównej mierze jest to kwestia przyzwyczajenia, choć naszym zdaniem minie jeszcze sporo czasu zanim EVF będą oferowały jakość obrazu porównywalną z klasycznymi wizjerami optycznymi. Póki co, w A57 nie unikniemy smużenia, które choć nie jest specjalnie intensywne, to jednak zauważalne. Dodatkowo wciąż nie rozwiązany jest problem, który był już opisywany przy okazji testu A35. W jasnym otoczeniu widoczność szczegółów w ciemnych obszarach jest bardzo słaba i wynika z funkcji automatycznego dostosowywania jasności obrazu w EVF. Być może warto było by zaimplementować opcję polegającą na rozjaśnianiu cieni, wraz z kilkustopniową regulacją.