Kiedy w czerwcu zeszłego roku testowaliśmy aparat kompaktowy Fujifilm X100, w podsumowaniu znalazł się następujący fragment: Ten aparat aż się prosi o to, aby być bezlusterkowcem, a nie aparatem kompaktowym. Możliwość wymiany optyki zdecydowanie podniosłaby jego funkcjonalność i uczyniła bardziej uniwersalnym. Tak naprawdę, na początek wystarczyłyby trzy obiektywy stałoogniskowe – od szerokiego kąta począwszy, poprzez odpowiednik standardowej pięćdziesiątki, a na umiarkowanym portretowym szkle skończywszy. Można powiedzieć, że w pewnym sensie wykrakaliśmy X-Pro1, bowiem razem z obiektywami, z którymi został na początek zaprezentowany, jest właśnie takim aparatem, jakiego oczekiwaliśmy.

Co prawda Fujifilm X-Pro1 nie jest kopią X100 z wymienną optyką, jednak zaczerpnięto z niego część rozwiązań oraz zachowano w nim charakterystyczną dla aparatów serii X stylistykę. W porównaniu do X100 bezlusterkowiec Fujifilm jest nieco większy, aczkolwiek swoim wyglądem wciąż przypomina analogowe aparaty z dawnych lat. Po X100 odziedziczył między innymi pokrętła migawki i kompensacji ekspozycji, spust z możliwością dokręcenia mechanicznego wężyka spustowego, czy wreszcie charakterystyczną „wajchę” na przedniej ściance. Nie zabrakło też w X-Pro1 funkcjonalnego hybrydowego wizjera, choć ze względu na wymienną optykę jego konstrukcja uległa pewnym modyfikacjom.

Mówiąc o rozwiązaniach zastosowanych w Fujifilm X-Pro1 nie sposób nie wspomnieć o jego wyjątkowej matrycy. Trzeba bowiem przyznać, że mamy w tym przypadku do czynienia z innowacyjnym sensorem. Konstruktorzy wykazali się pomysłowością i zastosowali w X-Pro1 matrycę X-Trans CMOS, w której światłoczułe komórki RGB są ułożone w bardziej nieregularny sposób, w bloki o wymiarach 6×6, dzięki czemu nie ma konieczności stosowania filtru AA, gdyż obrazy generowane przez matrycę są wolne od efektu mory.

Porównanie standardowej matrycy z regularną mozaiką RGB (górny rysunek) z matrycą Fufjifilm X-Trans, gdzie piksele zostały ułożone w sposób bardziej nieregularny (dolny rysunek).

Zupełny brak filtru AA pozwala mieć nadzieję, że 16-megapikselowa matryca w X-Pro1 będzie dawała obrazy o wyższej rozdzielczości niż typowe matryce o tej samej liczbie pikseli ze standardowym filtrem dolnoprzepustowym. Czy faktycznie możemy liczyć na wyraźny zysk pod tym względem? Czy nowa matryca zaskoczy nas również pod względem poziomu szumu oraz zakresu tonalnego? Są to z pewnością jedne z ważniejszych pytań, na które postaramy się odpowiedzieć w naszym teście. Zapraszamy zatem do lektury kolejnych rozdziałów.

Aparat do testów wypożyczyła firma Fujifilm, za co serdecznie dziękujemy.

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.

Porównanie specyfikacji Fujifilm X-Pro1 z bezlusterkowcami konkurencji można obejrzeć tutaj.