• proporcje obrazu 3:2
  • Duży (L) – 4896×3264 pikseli,
  • Średni (M) – 3456×2304 pikseli,
  • Mały (S) – 2496×1664 pikseli,
• proporcje obrazu 16:9
  • Duży (L) – 4896×2760 pikseli,
  • Średni (M) – 3456×1944 pikseli,
  • Mały (S) – 2496×1408 pikseli,
• proporcje obrazu 1:1
  • Duży (L) – 3264×3264 pikseli,
  • Średni (M) – 2304×2304 pikseli,
  • Mały (S) – 1664×1664 pikseli,

• Provia – standardowa, naturalna reprodukcja kolorów (opcja, której aparat używa do generowania standardowych plików JPEG),
• Velvia – podbity kontrast i bardziej nasycone kolory,
• Astia – spokojne, stonowane i mniej nasycone kolory.
• Pro Neg. Std – paleta miękkich tonów; zwiększony zakres odcieni typowych dla skóry sprawia, że ustawienie jest dobrym wyborem do fotografii portretowej w studiu,
• Pro Neg. Hi – nieco większy kontrast niż w poprzednim ustawieniu; tryb zalecany do portretów w plenerze,
• Czarno-biały,
• Czarno-biały z filtrem żółtym,
• Czarno-biały z filtrem czerwonym,
• Czarno-biały z filtrem zielonym,
• Sepia.

Efekty działania poszczególnych ustawień przedstawiamy na poniższych przykładach.

Provia (standardowy)

Velvia (wyraziste barwy)

Astia (stonowane barwy)

Pro Neg. Std

Pro Neg. Hi

Czarno-biały

Czarno-biały z filtrem żółtym

Czarno-biały z filtrem czerwonym

Czarno-biały z filtrem zielonym

Sepia

Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej i tablicy Kodaka Q-13, w formacie JPEG zapisane przy ustawieniach neutralnych oraz minimalnym wyostrzeniu i odszumianiu. Porównujemy je z odpowiednimi wycinkami z testu Olympusa OM-D E-M5, Pentaksa K-01 oraz Sony NEX-5N.

ISO 100
X-Pro1
K-01
NEX-5N
ISO 200
X-Pro1
E-M5
K-01
NEX-5N
ISO 400
X-Pro1
E-M5
K-01
NEX-5N
ISO 800
X-Pro1
E-M5
K-01
NEX-5N
ISO 1600
X-Pro1
E-M5
K-01
NEX-5N
ISO 3200
X-Pro1
E-M5
K-01
NEX-5N
ISO 6400
X-Pro1
E-M5
K-01
NEX-5N
ISO 12800
X-Pro1
E-M5
K-01
NEX-5N
ISO 25600
X-Pro1
E-M5
K-01
NEX-5N

Trzeba przyznać, że zdjęcia w formacie JPEG z X-Pro1 charakteryzują się bardzo dobrą jakością obrazu. Nawet na najwyższych czułościach, mimo widocznego szumu, ilość szczegółów obrazu jest całkiem wysoka. Na tle pozostałych zaprezentowanych aparatów bezlusterkowiec Fujifilm prezentuje bardzo dobry poziom w tej kategorii. W zasadzie do czułości ISO 1600 nie widać wyraźniejszych różnic pomiędzy porównywanymi aparatami, a szum jest praktycznie niedostrzegalny. W miarę wzrostu ISO szum zaczyna się uwydatniać, ale różnice w jego poziomie pomiędzy poszczególnymi aparatami są raczej niewielkie. Łatwiej zauważyć różną strukturę szumu w poszczególnych bezlusterkowcach, świadczącą o odmiennych procedurach odszumiających. Warto zwrócić uwagę na fakt, że na najwyższych czułościach ISO 12800 i 25600 w bezlusterkowcach konkurencji mamy do czynienia z dość wyraźnym spadkiem szczegółowości obrazu, podczas gdy w X-Pro1 ilość zachowanych szczegółów jest całkiem wysoka. Nie ulega wątpliwości, że przy maksymalnych ISO zdjęcia z bezlusterkowca Fujifilm prezentują się najlepiej na tle konkurencji. Firma Fujifilm, po raz kolejny udowadnia, że w swoich zaawansowanych aparatach algorytmy odpowiadające za piki JPEG ma opanowane prawie do perfekcji. Szczerze powiedziawszy widząc takie JPEG-i, aż nie chce się używać RAW-ów. Nasze doświadczenie uczy, że w znacznej większości typowych scen, trzeba się naprawdę mocno napracować i mieć spore umiejętności graficzne, aby z RAW-a Fuji "wycisnąć" więcej niż z JPEG-a.

Należy oczywiście pamiętać, że na podstawie porównania JPEG-ów niewiele można powiedzieć o możliwościach samej matrycy. Z pewnością jednak możemy stwierdzić, że oprogramowanie X-Pro1 produkuje najlepiej wyglądające JPEG-i spośród zaprezentowanych tu aparatów. Można oczywiście podejrzewać, że bez dobrych osiągów matrycy byłoby to bardzo utrudnione lub wręcz niemożliwe. O tym jednak, na ile jest to zasługa samej matrycy przekonamy się w następnym rozdziale, porównując zdjęcia w surowym formacie.

Wyostrzanie

W Fujifilm X-Pro1 skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −2 a +2, ze skokiem jednostkowym. W rozdziale dotyczącym rozdzielczości zwróciliśmy uwagę, że JPEG-i są umiarkowanie wyostrzane przy minimalnym stopniu ustawienia tego parametru. Jak mocno działa wyostrzanie na wyższych poziomach można przekonać się na podstawie poniższej tabelki, w której przedstawiamy działanie tego procesu dla ustawień skrajnych i ustawienia środkowego.

Fujifilm X-Pro1, ISO 200
wyostrzenie -2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2

Trzeba przyznać, że skala wyostrzania w X-Pro1 jest całkiem rozsądna. Co prawda przy maksymalnym poziomie, zdjęcia wyglądają już na lekko przeostrzone, jednak efekt ten nie rzuca się mocno w oczy. Mimo to wydaje nam się, że ustawienie środkowe daje optymalny poziom wyostrzania.

Zdjęcia panoramiczne

Fujifilm X-Pro1 posiada tryb zdjęć panoramicznych, w którym aparat automatycznie wykonuje i skleja poszczególne zdjęcia tworząc z nich wynikową panoramę. Tryb ten znajduje się na liście dostępnej pod górnym przyciskiem kierunkowym. Można również wybrać kierunek fotografowania: w prawo, w lewo, w górę lub w dół. Podczas wykonywania panoramy aparat należy po prostu obracać równomiernie w ustalonym kierunku. Kolejne zdjęcia wykonują się automatycznie i następnie są składane. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• panorama wąska (M)
  • pozioma – 5120 × 1440 pikseli,
  • pionowa – 2160 × 5120 pikseli,
• panorama szeroka (L)
  • pozioma – 7680 × 1440 pikseli,
  • pionowa – 2160 × 7680 pikseli.

Poniżej prezentujemy przykładowe panoramy wykonane podczas testowania aparatu.

Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak X100, Fujifilm X-Pro1 posiada programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu fotografowania, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Widać zatem, że funkcja ta nie jest szczególnie rozbudowana. Co więcej efekt działania ustawień 200% i 400% jest tak naprawdę niewielki, co widać wyraźnie na poniższym przykładzie.

Dostępna jest także funkcja bracketingu z wykorzystaniem dostępnych ustawień zakresu dynamicznego. Polega ona po prostu na tym, że aparat automatycznie wykonuje trzy zdjęcia z ustawieniami kolejno DR 100%, DR 200% oraz DR 400%.

DR 100%

DR 200%

DR 400%

Wielokrotna ekspozycja

Nazwa tego trybu mogłaby sugerować, że można za jego pomocą łączyć ze sobą kilka zdjęć. Niestety jego możliwości są ograniczone do łączenia za sobą zaledwie dwóch zdjęć. Co więcej, nie znajdziemy żadnych dodatkowych opcji, pozwalających modyfikować efekt połączenia. Co ciekawe jednak, aparat jest w stanie zapisywać wynikowe zdjęcia nie tylko w formacie JPEG ale również RAW. Poniżej przedstawiamy przykładowe zdjęcie wykonane w tym trybie.