Pentax K-50 jest minimalnie mniejszy od modelu K-30, aczkolwiek w żadnym z wymiarów różnice nie przekraczają 1 mm, zatem w praktyce są w zasadzie nie do zauważenia. Według informacji producenta zmienił się częściowo materiał z którego wykonano korpus. O ile w obu przypadkach mamy do czynienia ze stalą nierdzewną, o tyle w K-30 użyto dodatkowo tworzywo poliwęglanowe natomiast w K-50 stop magnezu. Warto jednak zauważyć, że elementy obudowy nowego Pentaksa wyglądają jakby były wykonane z tworzywa sztucznego. Mimo to całość konstrukcji prezentuje się solidnie i zachowuje należytą sztywność. Dobre wrażenie potęguje również całkiem spora waga aparatu (można odczuć, że jest on cięższy od na przykład od Canona 700D) oraz fakt, że wszystkie elementy są bardzo dobrze ze sobą spasowane. Wartym podkreślenia jest fakt, że korpus K-50, podobnie zresztą jak K-30, został w pełni uszczelniony, co oznacza, że jest odporny na kurz i wodę. W tej klasie aparatów nie jest to popularny zabieg i być może zwiększy to zainteresowanie na rynku tym modelem. Należy jednak pamiętać o stosowaniu odpowiednich obiektywów, oznaczonych symbolem WR (Weather Resistant), czyli zabezpieczonych przed wpływem czynników atmosferycznych.

Poza użytymi materiałami, zmiany w obudowie K-50 dotyczą również kształtu. Przypomnijmy, że K-30 charakteryzuje się dość ciekawym i jednak niecodziennym jak na lustrzankę wyglądem. W nowym modelu zdecydowano się na bardziej standardową stylistykę, zatem pod względem kształtu nie wyróżnia się on niczym szczególnym. Rękojeść oraz część lewej ścianki korpusu pokryto gumą, która zapewnia dłoniom dobrą przyczepność. Szkoda tylko, że nie zdecydowano się na dodanie łatki z tego materiału na tylnej ściance, w miejscu gdzie przypada kciuk. Odnośnie wyglądu, warto również dodać, że standardowo aparat dostępny jest w trzech wersjach kolorystycznych: czarnej, białej i czerwonej. Istnieje jednak możliwość zamówienia wersji w jednym ze 120 dostępnych kolorów.

----- R E K L A M A -----

Zasilanie i gniazda

Pentax K-50 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym D-LI109 o pojemności 1050 mAh i napięciu 7.4 V. Aparat umożliwia jednak wykorzystanie również czterech akumulatorów (lub baterii) rozmiaru AA. Do tego potrzebujemy jednak adaptera o symbolu D-BH109, który należy nabyć osobno. Wspólna komora na akumulator i baterie znajduje się tradycyjnie na spodzie korpusu, a zamyka ją plastikowa klapka wyposażona w gumową uszczelkę. Ładowanie akumulatora za pomocą dołączonej do zestawu ładowarki D-BC109 trwa około 4 godzin. Według specyfikacji wydajność akumulatora to 480 zdjęć (bez użycia lampy). W trakcie testowania aparatu na w pełni naładowanym akumulatorze mogliśmy wykonać do około 550 zdjęć. Do zasilania aparatu można również wykorzystać opcjonalny zasilacz sieciowy K-AC128E.

Pentax K-50 podobnie jak jego poprzednik współpracuje z kartami pamięci SD/SDHC oraz SDXC. Kieszeń na kartę pamięci znajduje się po prawej stronie aparatu.

Dostępne w aparacie gniazda znajdują się w dwóch miejscach. Po lewej stronie znajdziemy uniwersalne złącze USB 2.0 Hi-Speed, które stanowi jednocześnie wyjście wideo (PAL/NTSC). Po prawej stronie znajduje się natomiast gniazdo wężyka spustowego CS-205.

Warto również dodać, że aparat możemy obsługiwać zdalnie za pomocą uszczelnionego pilota O-RC1. Ponadto mamy możliwość wykorzystania opcjonalnego odbiornika GPS O-GPS1.

Przyciski

Układ elementów sterujących w K-50 jest taki sam jak w poprzednim modelu. Ich opis zaczniemy od górnej ścianki aparatu.

Poza tradycyjnym spustem migawki mamy otaczający go w postaci pierścienia włącznik aparatu, a przed nimi, już praktycznie na rękojeści, umieszczono przednie pokrętło sterujące. Przyciski kompensacji ekspozycji oraz „zielony” (resetujący ustawione wartości) zlokalizowano poniżej spustu migawki. Ponad wizjerem umieszczono suwak korekcji dioptrii, a po prawej stronie lampy błyskowej mamy pokrętło trybów pracy aparatu. Zawiera ono następujące pozycje:

• P – automatyczna ekspozycja,
• Sv – priorytet czułości,
• Tv – priorytet migawki,
• Av – priorytet przysłony,
• TAv – priorytet czasu i przysłony,
• M – tryb manualny,
• B – tryb Bulb,
• U1 i U2 – ustawienia własne,
• SCN – tryb sceny (do wyboru są następujące opcje: Portret, Pejzaż, Makro, Ruchomy obiekt, Portret nocny, Zachód, Błękit nieba, Las, Scena nocna, Scena nocna HDR, Zdjęcie nocne, Żywność, Zwierzęta, Dzieci, Plaża i śnieg, Podświetlona sylwetka, Świece, Oświetlenie sceny, Muzeum),
• tryb zielony Auto,
• tryb filmowania.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Obok prawego górnego rogu wyświetlacza znajduje się tylne pokrętło sterujące. Pod nim umieszczono dwa przyciski: blokadę AF/AE-L oraz wejście do trybu przeglądania zdjęć. Wybierak wielofunkcyjny stanowią cztery przyciski służące do przemieszczania się po menu aparatu, a także zatwierdzający guzik OK pośrodku. Oprócz roli nawigacyjnej, przyciski te pełnią również inne funkcje, wymienione poniżej:

• w górę – zmiana czułości ISO,
• w dół – zmiana balansu bieli,
• w lewo – opcje dot. lampy błyskowej,
• w prawo – tryb pracy migawki aparatu (zwykły, samowyzwalacz, zdjęcia seryjne, bracketing, wyzwalanie pilotem),
• OK – powiększenie obrazu w trybie live view i MF, a także zmiana punktu AF.

Pod wybierakiem znajduje się przycisk INFO oraz MENU. Pierwszy służy do przełączania trybu wyświetlania obrazu na LCD, zarówno podczas fotografowania, jak i przeglądania zdjęć. Drugi natomiast, jak wskazuje nazwa, umożliwia wejście do menu aparatu. Po lewej stronie wizjera umieszczono klawisz uruchamiający tryb live view, lub pozwalający na kasowanie zdjęć w trybie przeglądania. Do opisania pozostał nam jeszcze przód aparatu.

Po prawej stronie mocowania obiektywu umieszczono tylko jeden przycisk – blokadę bagnetu. Z kolei na lewej ściance korpusu zgromadzono guzik podnoszący lampę błyskową, dźwignię trybu pracy autofokusu oraz przełącznik RAW/Fx. Do ostatniego z wymienionych przycisków można przyporządkować jedną z kilku wymienionych niżej funkcji:

• Zmiana formatu pliku,
• Bracketing ekspozycji,
• Podgląd optyczny (podgląd po przymknięciu przysłony),
• Podgląd cyfrowy,
• Dostosowywanie kompozycji,
• Aktywne pole AF.

Menu

Główne menu w K-50 zmieniło się w stosunku do modelu K-30 tylko nieznacznie. Jest ono zatem bogate w opcje, które znakomicie pozwalają na dopasowanie sposobu działania aparatu do potrzeb użytkownika. Wszystkie funkcje zgromadzono w 14 zakładkach podzielonych na 5 grup: opcje fotografowania, filmowania, przeglądania, ustawienia aparatu oraz ustawienia niestandardowe. Poniżej prezentujemy poszczególne elementy kolejnych zakładek.

Menu fotografowania:

• Zdjęcie niestandardowe (profile obrazu),
• Filtr cyfrowy,
• Zdjęcia HDR,
• Ustawienia robienia zdjęć (format, rozdzielczość, jakość, przestrzeń barw),
• Pomiar ekspozycji – matrycowy, centralnie ważony, punktowy,
• Ustawienia AF,
• Korekta obiektywu – korekta dystorsji i aberracji chromatycznej,
• Wielokrotna ekspozycja – złożenie zdjęcia z maksymalnie 9 ujęć plus opcja automatycznego dostosowania ekspozycji,
• Zdjęcia z przedziałem czasu – ustawienie: przedziału czasu, liczby zdjęć, czasu rozpoczęcia serii,
• Ustawienia zakresu dynamicznego – kompensacja prześwietlenia i cienia,
• Redukcja ziarna przy wysokim ISO,
• Redukcja ziarna przy długich czasach,
• Dostosowywanie kompozycji,
• Poziom elektroniczny,
• Korekcja horyzontu,
• Shake Reduction (stabilizacja),
• Podaj ogniskową (dla obiektywów bez CPU),
• Podgląd na żywo,
• Natychmiastowy podgląd,
• Programowanie e-pokrętła,
• Programowanie przycisków,
• Pamięć,
• GPS,
• Zapisz tryb USER.

Menu filmowania:

• Ustawienie ekspozycji,
• Ustawienia rejestracji filmów,
• Poziom nagrywania dźwięku,
• Movie SR (stabilizacja podczas nagrywania filmów),
• Film z przedziałem czasowym.

Menu odtwarzania:

• Pokaz slajdów,
• Szybki zoom,
• Jasne/ciemne obszary,
• Automatyczny obrót zdjęć,
• Skasuj wszystkie zdjęcia.

Menu ustawień aparatu:

• Język,
• Ustawienie daty,
• Czas na świecie,
• Rozmiar tekstu,
• Efekty dźwiękowe,
• Wyświetlacz LCD,
• Ustawienia wyświetlacza LCD,
• Redukcja migotania,
• Opcje interfejsu (wyjście wideo i połączenie USB),
• Nazwa folderu,
• Utwórz nowy folder,
• Nazwa pliku,
• Prawa autorskie – możliwość zapisania w EXIF-ie autora zdjęcia i właściciela praw autorskich,
• Eye-Fi,
• Automatyczne wyłączanie,
• Typ baterii – Auto, Litowe, Niklowo-wodorkowe, Alkaliczne,
• Reset,
• Odwzorowanie pikseli,
• Usuwanie kurzu,
• Czyszczenie czujnika – uniesienie lustra,
• Format karty SD,
• Informacje o sprzęcie/opcje.

Ustawienia niestandardowe:

• 1. Krok ustawień ekspozycji,
• 2. Krok ustawień czułości,
• 3. Czas pomiaru,
• 4. Blokada ekspozycji przy zablokowanej ostrości,
• 5. Powiązanie punktu automatycznej ostrości i ekspozycji,
• 6. Kolejność bracketingu,
• 7. Bracketing jednym naciśnięciem,
• 8. Opcje trybu czasu B,
• 9. Balans bieli podczas korzystania z lampy błyskowej,
• 10. Automatyczny balans bieli przy sztucznym świetle,
• 11. Krok temperatury barwowej,
• 12. Ustawienie AF.S,
• 13. Ustawienie AF.C,
• 14. Automatyka ostrości w czasie zdalnego sterowania,
• 15. Nakładanie obszaru AF,
• 16. Zwolnienie migawki podczas ładowania lampy błyskowej,
• 17. Błysk w trybie bezprzewodowym,
• 18. Zapis informacji o obrocie,
• 19. Zapisz położenie menu,
• 20. Przechwytywanie ostrości,
• 21. Precyzyjna regulacja AF,
• 22. Użycie pierścienia przysłony,
• Resetuj ustawienia funkcji niestandardowych.

Podczas przeglądania zdjęć, przy pomocy przycisku WB możemy uruchomić menu edycji zdjęć. Opcje tam zgromadzone są następujące:

• Obrót zdjęcia,
• Filtr cyfrowy,
• Zmiana wielkości,
• Przycinanie,
• Indeks,
• Zabezpiecz,
• Pokaz slajdów,
• Zapisz jako ręczny balans bieli,
• Zapisz krosowanie,
• Obróbka RAW,
• Edycja filmu,
• Transfer zdjęć Eye-Fi,
• DPOF (opcje wydruku bezpośredniego).

Wyświetlacz

W Pentaksie K-50 zastosowano 3-calowy wyświetlacz TFT o rozdzielczości 921 tysięcy punktów. Do jego pracy nie mamy żadnych zastrzeżeń. Wyświetlany przez niego obraz jest ostry i wyraźny, a odzwierciedlane kolory są naturalne. Istnieje opcja regulacji jasności LCD w 15-stopniowej skali oraz kalibracji koloru (dwie, również 15-stopniowe skale: B-A – niebieski-bursztynowy oraz G-M – zielony-magenta). Kąty widzenia wyświetlacza są dość szerokie i nie dają powodów do narzekań.

Podstawowy ekran informacyjny w trybie fotografowania prezentuje parametry naświetlania (czas migawki, wartość przysłony i czułości ISO), a także inne dane, np. rozmiar, jakość i format zdjęć, tryb fotografowania, autofokusu i balansu bieli, suwak ekspozycji itd. Przy pomocy przycisku INFO możemy przełączać pomiędzy widokiem ekranu stanu, panelu sterowania, cyfrowej poziomicy, danych GPS oraz wyłączyć ekran.

Panel sterowania to zbiór kilkunastu opcji, stanowiących menu funkcyjne aparatu. Wśród nich znajdziemy następujące ustawienia:

• Zdjęcie niestandardowe (edytowalne profile kolorów),
• Filtr cyfrowy,
• Zdjęcia HDR,
• Aktywne pole AF,
• AF.A (automatyczny tryb ustawienia ostrości),
• Korekta dystorsji,
• Kompensacja aberracji chromatycznej,
• Kompensacja prześwietlenia,
• Kompensacja cienia,
• Pomiar ekspozycji,
• Format plików,
• Rozdzielczość JPEG,
• Jakość plików JPEG,
• Shake Reduction,
• Kontrast AF (wybór trybu działania).

W trybie odtwarzania wyboru sposobu wyświetlania zdjęcia dokonujemy również przy pomocy przycisku INFO. Dostępnych jest pięć wariantów:

• ekran standardowych informacji,
• ekran szczegółowych informacji,
• ekran histogramu,
• ekran histogramu RGB,
• ekran bez informacji.

Zdjęcia możemy powiększać (maksymalny dostępny zoom podglądu wynosi 16x) przy pomocy tylnego pokrętła sterującego. Ponadto, służy ono do włączania widoku miniatur, których liczbę (2×2, 3×3, 4×4, 6×6, 9×9) zmieniamy korzystając z przycisku INFO. Przewidziano także przeglądanie zdjęć w poszczególnych folderach oraz w widoku kalendarza.

Live view

Tryb live view aktywowany jest przyciskiem oznaczonym symbolem LV, położonym po lewej stronie wizjera. Podczas fotografowania w podglądzie na żywo, automatyczne ustawianie ostrości działa na zasadzie detekcji kontrastu. Szybkość i skuteczność pracy tego mechanizmu jest w pełni zadowalająca. Dopiero w słabym oświetleniu da się odczuć zwłokę w działaniu kontrastowego ustawiania ostrości. AF działa w następujących trybach:

• wykrywanie twarzy,
• śledzenie obiektu,
• wybór pola AF,
• środkowe pole AF.

W podglądzie na żywo mamy możliwość powiększania obrazu (2x, 4x, 6x), wyświetlenia jednej z trzech siatek kadrowania, aktywacji funkcji wspomagającej ręczne ostrzenie (focus peaking) oraz podglądu przepalonych i niedoświetlonych obszarów na zdjęciach.

Tryb wideo

Nagrywanie filmów w Pentaksie K-50 jest uruchamiane za pomocą spustu migawki, po uprzednim ustawieniu koła trybów pracy aparatu na odpowiedniej pozycji. Klipy są zapisywane w formacie MPEG-4 AVC/H.264, a pliki mają rozszerzenie MOV. Długość filmu ograniczona czasem nagrywania (25 minut) lub maksymalną wielkością pliku (4 GB). Dostępne są następujące tryby zapisu:

• Full HD (1920×1080 pix) 30, 25 lub 24 kl/s,
• HD (1280×720 pix) 60, 50, 30, 25 lub 24 kl/s,
• VGA (640×480) 30, 25 lub 24 kl/s.

Dodatkowo, mamy trzy ustawienia jakości nagrywanych filmów: dobra (★), lepsza (★★), najlepsza (★★★). Filmowanie może odbywać w trybach: P, Av oraz M. W trybie manualnym możemy dostosować czułość, czas naświetlania oraz przysłonę, ale tylko przed uruchomieniem rejestracji. Po jej rozpoczęciu, można jedynie korzystać z kompensacji ekspozycji (w zakresie ±2 EV). Regulacji czułości mikrofonu dokonujemy w menu, podobnie jak włączenia stabilizacji. Profile kolorystyczne („zdjęcie niestandardowe”) oraz filtry cyfrowe mogą być także użyte przy rejestracji filmu. Lista filtrów jest ograniczona o jedną pozycję w stosunku do trybu fotografowania i przedstawia się następująco:

• Ekstrakcja koloru,
• Aparat dziecinny,
• Retro,
• Wysoki kontrast,
• Odwróć kolor,
• Kolor.

Autofocus w trakcie rejestracji działa tylko po przyciśnięciu guzika AF/AE-L, przy czym ustawienie ostrości trwa dość długo. Można się oczywiście posiłkować manualnym ostrzeniem, niestety podczas nagrywania funkcja „focus peaking” nie działa.

W menu przewidziano także opcję nagrywania filmów poklatkowych. Wymaga ona ustawienia żądanego odstępu czasowego z jakim wykonywane będą zdjęcia (3, 5, 10, 30 sekund, 1, 5, 10, 30 min lub 1 h) oraz całkowitego czasu nagrywania (od 12 s do 99 h – w zależności od interwału). Dostępna jest również opcja określająca czy nagrywanie ma rozpocząć się w momencie wciśnięcia migawki czy o konkretnej godzinie. Wynikowe filmy zapisywane są w formacie Motion JPEG (AVI) i odtwarzane z prędkością 15 kl/s.

Przykładowe filmy:

• film 1 – Full HD (1920×1080 pix), 30 kl/s, 52.9 MB,
• film 2 – Full HD (1920×1080 pix), 25 kl/s, 48.3 MB,
• film 3 – Full HD (1920×1080 pix), 24 kl/s, 46.7 MB,
• film 4 – Full HD (1920×1080 pix), 30 kl/s, 62.0 MB (działanie AF),
• film 5 – Full HD (1920×1080 pix), 30 kl/s, 48.0 MB (filtr cyfrowy: ekstrakcja kolorów),
• film 6 – Full HD (1920×1080 pix), 30 kl/s, 54.4 MB (filtr cyfrowy: retro),
• film 7 – Full HD (1920×1080 pix), 30 kl/s, 46.6 MB (filtr cyfrowy: wysoki kontrast),
• film 8 – Full HD (1920×1080 pix), 30 kl/s, 67.9 MB (film nagrany po zmroku),
• film 9 – HD (1280×720 pix), 60 kl/s, 55.6 MB,
• film 10 – HD (1280×720 pix), 50 kl/s, 48.2 MB,
• film 11 – HD (1280×720 pix), 30 kl/s, 34.2 MB,
• film 12 – HD (1280×720 pix), 60 kl/s, 54.0 MB (działanie AF),
• film 13 – HD (1280×720 pix), 50 kl/s, 48.1 MB (film nagrany po zmroku),
• film 14 – VGA (640×480 pix), 30 kl/s, 25.1 MB,
• film 15 – VGA (640×480 pix), 25 kl/s, 20.6 MB,
• film 16 – 1920×1080 pix (Motion JPEG), 15 kl/s, 292.3 MB (film poklatkowy),
• film 17 – 1920×1080 pix (Motion JPEG), 15 kl/s, 184.8 MB (film poklatkowy z filtrem wsoki kontrast).

Wizjer

W Pentaksie K-50 odnajdziemy ten sam wizjer, co w modelu K-30. Mamy zatem pentapryzmatyczny celownik, który pokrywa ok. 100% pola widzenia i charakteryzuje się powiększeniem 0.92x. Jego punkt oczny wynosi 21.7 mm. Zakres regulacji dioptrii zawiera się w przedziale od −2.5 do 1.5 1/m. Korzystanie z wizjera jest bardzo wygodne, ponieważ subiektywnie rzecz ujmując, oglądany przez niego obraz jest dość duży i jasny. Po wciśnięciu spustu migawki do połowy, wybrane punkty AF są podświetlane, co niewątpliwie stanowi udogodnienie. Poniżej prezentujemy schemat wizjera pochodzący z instrukcji obsługi aparatu.

1 – ramka AF, 2 – ramka pomiaru punktowego, 3 – punkt automatyki ostrości, 4 – wskaźnik lampy błyskowej, 5 – tryb ustawiania ostrości, 6 – czas migawki, 7 – wartość przysłony, 8 – wskaźnik ostrości, 9 – linijka ekspozycji, 10 – ISO / ISO Auto, 11 – czułość / pozostała liczba zdjęć, 12 – blokada ekspozycji, 13 – zmiana punktu ostrości, 14 – wielokrotna ekspozycja, 15 – pomiar ekspozycji, 16 – Shake Reduction, 17 – kompensacja ekspozycji błysku, 18 – kompensacja ekspozycji / bracketing ekspozycji, 19 – format pliku.