Główne ustawienia wyglądu zdjęć JPEG znajdują się w menu pod nazwą „Zdjęcie niestandardowe”. Są to klasyczne ustawienia nasycenia, odcienia, tonów (ciemne/jasne), kontrastu i ostrości, wszystkie w zakresie od −4 do +4. W przypadku ostrości mamy dodatkową opcję do wyboru określaną jako „precyzyjna ostrość”. Większość wymienionych parametrów można regulować w poszczególnych trybach kolorystycznych: jasne, naturalne, portret, pejzaż, żywe, nasycone, blady, pomijanie wybielania, film odwracalny, monochromatyczny. W przypadku trybów: blady, pomijanie wybielania i monochromatyczny zamiast regulacji odcienia mamy opcję tonowania, która obejmuje następujące ustawienia: wyłączony, zielony, żółty, pomarańczowy, czerwony, purpurowy, fioletowy, błękitny, niebieski. Poza tym, w trybie monochromatycznym zamiast nasycenia można regulować efekt filtru: brak, zielony, żółty, pomarańczowy, czerwony, purpurowy, błękitny, niebieski, podczerwony. W trybie film odwracalny natomiast, możemy ustawiać jedynie ostrość zdjęcia. Nieco odmienny jest tryb krosowania, w którym nie odnajdziemy żadnego z parametrów wspomnianych wcześniej. W tym przypadku możemy jedynie kontrolować parametr krosowania wybierając jedną z opcji: losowo, ustawienie 1–3, ulubione 1–3. Dla opcji ulubione 1–3 należy wcześniej zapisać ustawienia krosowanego zdjęcia jako ulubione, korzystając z palety trybów odtwarzania.

W testowanym aparacie czułość można zmieniać w zakresie od ISO 100 do 51200, a krok zmiany ISO wynosi 1/3 lub 1 EV. Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej zapisanych w formacie JPEG. Dla porównania prezentujemy także wycinki dla aparatów Canon 100D oraz Sony A58. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

W Pentaksie K-50 jakość obrazu na zdjęciach zapisanych w formacie JPEG w szerokim zakresie oferowanych czułości jest na odpowiednio dobrym poziomie. Przy ISO 3200 szum jest w zasadzie niezauważalny i dopiero przy ISO 6400 można dopatrywać się jego minimalnych oznak. Przy tej czułości degradacja szczegółów jest wciąż nieznaczna. W miarę wzrostu ISO sytuacja jednak się pogarsza i przy czułości ISO 25600 wpływ szumu oraz utrata szczegółów jest już wyraźna. Maksymalne ISO 51200 można właściwie uznać za nieużyteczne, bowiem obraz wygląda naprawdę nieciekawie, a drobne detale w zasadzie zupełnie znikają.

W porównaniu do zaprezentowanych aparatów konkurencji K-50 utrzymuje dobry poziom. Do ISO 1600 w zasadzie nie widać szczególnych różnic. Od czułości ISO 3200, pod względem zaszumienia obrazu testowany Pentax zaczyna wyprzedzać lustrzankę Canona. Na prowadzenie wysuwa się co prawda Sony A58, jednak trzeba mieć świadomość, że w jego przypadku działa odszumianie (którego nie można wyłączyć), a ponadto zastosowane wyostrzenie powoduje, że zdjęcia prezentują się jednak lepiej. Na wyższych czułościach różnica pomiędzy K-50 a 100D staje się jeszcze wyraźniejsza, a przy ISO 25600 na zdjęciach z Pentaksa widać więcej szczegółów niż w przypadku lustrzanki Canona.

Wyostrzanie

W Pentaksie K-50 skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −4 a +4, ze skokiem jednostkowym. Dodatkowo dostępna jest opcja „precyzyjna ostrość” (oznaczona literą „F” przy skali wyostrzania w momencie aktywacji). Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej zapisanych z wyostrzaniem w ustawieniach skrajnych i ustawieniu środkowym. Pokazujemy również zdjęcia z włączoną opcją „precyzyjna ostrość”.

Pentax K-50, ISO 100
wyostrzenie −4
wyostrzenie −4 (F)
wyostrzenie 0
wyostrzenie 0 (F)
wyostrzenie +4
wyostrzenie +4 (F)

Z powyższego porównania widać, że przy ustawieniu wyostrzania na poziomie neutralnym, JPEG-i wyglądają całkiem rozsądnie. Z jednej strony prezentują się lepiej niż te z najniższym stopniem wyostrzania, a z drugiej strony nie widać śladów przeostrzenia obrazu, które przy ustawieniu +4 są już wyraźne.

Filtry cyfrowe

W menu K-50 mamy do dyspozycji kilka filtrów cyfrowych, które opisujemy poniżej oraz prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane z ich zastosowaniem:

• ekstrakcja kolorów – umożliwia wyodrębnienie jednego lub dwóch z 6 kolorów, pozostawiając pozostałą część czarno-białą; można również regulować zakres koloru do usunięcia w 5-stopniowej skali,
• aparat dziecinny – możliwość trzystopniowej regulacji poziomu cieni (oraz ich wyłączenia), rozmycia oraz ustawienia przełamania odcienia dla kolorów czerwonego, zielonego, niebieskiego lub żółtego,
• retro – ustawienia tonowania na 7-stopniowej skali B-A (niebieski-bursztynowy) oraz 4 ustawienia dotyczące ramki: wyłączona, wąska, średnia, gruba,
• wysoki kontrast – 5-stopniowa regulacja kontrastu,
• cieniowanie – wybór jednego spośród 4 kształtów cienia (prostokątny poziomy i pionowy, kolisty, zaokrąglony prostokąt) oraz regulacja jego intensywności w skali od −3 do +3,
• odwróć kolor – tworzy negatyw obrazu,
• kolor – tworzy obraz o zabarwieniu w wybranym kolorze: czerwony, purpurowy, błękitny, niebieski, zielony, żółty; umożliwia również 3-stopniową kontrolę intensywności zabarwienia.

Bez filtru

Ekstrakcja koloru (kolor: czerwony; zakres koloru: 3)

Ekstrakcja koloru (kolor: niebieski i zielony; zakres koloru: 3)

Aparat dziecinny (przełam. odcienia: czerwony; poziom cieni: średni; rozmycie: średnie)

Aparat dziecinny (przełam. odcienia: niebieski; poziom cieni: średni; rozmycie: średnie)

Retro (tonowanie: niebieskie, ramka: średnia)

Retro (tonowanie: bursztynowe, ramka: średnia)

Wysoki kontrast (intensywność: min)

Wysoki kontrast (intensywność: max)

Cieniowanie (typ: 2; poziom: −3)

Cieniowanie (typ: 2; poziom: +3)

Cieniowanie (typ: 4; poziom: −2)

Cieniowanie (typ: 4; poziom: +2)

Odwróć kolor

Kolor (kolor: czerwony; intensywność: max)

Kolor (kolor: niebieski; intensywność: max)

Zdjęcia HDR

Funkcję wykonywania zdjęć o rozszerzonej rozpiętości tonalnej odnajdziemy w menu fotografowania. Do wyboru mamy następujące opcje: HDR Auto, HDR 1, HDR 2 i HDR 3, które różnią się sposobem obróbki obrazu. Ponadto, możemy aktywować funkcję automatycznego wyrównania obrazu (przydatną gdy nie fotografujemy ze statywu) oraz ustalić krok ekspozycji, z jakim wykonywane będą zdjęcia (±1 EV, ±2 EV, ±3 EV). Obraz wynikowy jest składany przez aparat w pełni automatycznie. Poniżej zamieszczamy przykłady działania tej funkcji dla różnych ustawień. Więcej zdjęć HDR znaleźć można w galerii ze zdjęciami przykładowymi.

HDR OFF

HDR AUTO ±1 EV

HDR AUTO ±2 EV

HDR AUTO ±3 EV

HDR 1 ±1 EV

HDR 1 ±2 EV

HDR 1 ±3 EV

HDR 2 ±1 EV

HDR 2 ±2 EV

HDR 2 ±3 EV

HDR 3 ±1 EV

HDR 3 ±2 EV

HDR 3 ±3 EV

Kompensacja prześwietleń i cieni

Oprócz rejestracji HDR-ów, większą rozpiętość tonalną na zdjęciach możemy uzyskać wykorzystując dwie dodatkowe funkcje: kompensacji prześwietleń oraz cieni. Pierwsza posiada opcje: Auto, ON oraz OFF, natomiast druga: Auto, stopień 1, stopień 2 i stopień 3 oraz OFF. Przykładowe zdjęcia prezentujemy poniżej:

Ustawienia neutralne

Kompensacja prześwietlenia (ON), kompensacja cienia (OFF)

Kompensacja prześwietlenia (AUTO), kompensacja cienia (OFF)

Kompensacja prześwietlenia (OFF), kompensacja cienia niska

Kompensacja prześwietlenia (OFF), kompensacja cienia średnia

Kompensacja prześwietlenia (OFF), kompensacja cienia wysoka

Kompensacja prześwietlenia (OFF), kompensacja cienia (AUTO)

Kompensacja prześwietlenia (ON), kompensacja cienia wysoka

Kompensacja prześwietlenia (AUTO), kompensacja cienia (AUTO)

Wielokrotna ekspozycja
Wielokrotna ekspozycja w Pentaksie K-50 to złożenie jednego zdjęcia z maksymalnie 9 ujęć. Dostępna jest także opcja automatycznego dostosowania ekspozycji. Efekt połączenia trzech zdjęć prezentujemy poniżej.

Automatyczne dostosowywanie ekspozycji wyłączone

Automatyczne dostosowywanie ekspozycji włączone