Obiektywy makro są często jednymi z najostrzejszych „szkieł” w całym systemie. Nic więc dziwnego, że nasze oczekiwania w stosunku do Fujinona 2.4/60 były spore. Choć z drugiej strony były one temperowane przez kompromisowy projekt tego obiektywu, który zakładał zrobienie z niego jednocześnie obiektywu makro oraz portretówki. A gdy mocno naciska się na własności uniwersalne, to często traci na tym jakość. Być może Fujinon 2.4/60 padł ofiarą tej polityki, bo jego maksymalne wyniki są bardziej porównywalne z obiektywem typu „naleśnik” niż z wybitną systemową „stałką”, która powinna przekraczać poziom 65 lpmm. Na obronę testowanego obiektywu można jednak powiedzieć dwie rzeczy. Po pierwsze, rekordów rozdzielczości może nie ma, ale osiągany wynik na poziomie 62 lpmm i tak jest świetny. Po drugie, mamy tutaj rewelacyjne zachowanie na maksymalnym otworze względnym, gdzie obiektyw dociera do bardzo wysokiej wartości 58 lpmm. Wynik ten nie odstaje prawie w ogóle od maksymalnych osiągów, przez co centrum kadru prawie w ogóle nie wymaga przymykania przysłony w celu poprawy jakości obrazu.

Brzeg kadru też nie daje powodów do narzekań. Okolice maksymalnego otworu względnego pozwalają uzyskiwać ostre obrazy, bo zmierzone przez nas wartości funkcji MTF50 sięgnęły 49 lpmm. Ciekawe jest to, że lekkie przymykanie przysłony nie specjalnie pomaga w polepszaniu jakości obrazu. Na szczęście zastosowanie otworu względnego f/5.6 powoduje, że osiągi obiektywu docierają do bardzo dobrego rezultatu 54 lpmm.

Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy wycinki zdjęć naszej tablicy do testowania rozdzielczości pobrane z plików JPEG, które były zapisywane równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.