Fujifilm Fujinon XF 18-55 mm f/2.8-4 OIS - test obiektywu
3. Budowa, jakość wykonania i stabilizacja
Na poniższym zdjęciu Fujinon 18–55 mm stoi obok Fujinona XC 16–50 mm i Fujinona XF 1.4/35.
Testowany obiektyw zaczyna się metalowym bagnetem otaczającym styki i nieruchomy tylny element optyczny w formie prostokąta o wymiarach 24×18 mm. Dzięki jego zastosowaniu, od strony bagnetu, obiektyw jest całkowicie szczelny.
Właściwa obudowa obiektywu zaczyna się czerwonym kwadracikiem, który ułatwia mocowanie obiektywu do korpusu oraz napisem „18–55”. Idąc trochę dalej i spoglądając na lewą stronę znajdziemy tabliczkę z napisem „XF ZOOM”, za nią przełącznik trybu pracy przysłony (automatycznie, ręcznie) oraz włącznik stabilizacji optycznej (OIS ON/OFF).
Kolejny element korpusu to szeroki na 8 mm i karbowany pierścień do zmiany przysłony. Pracuje on prawidłowo i pozwala na ustawienie wartości przysłony z krokiem 1/3 EV. Zaraz za nim znajdziemy wąski i nieruchomy fragment obudowy, który przechodzi w pierścień do zmiany ogniskowej. Ma on szerokość 23 mm i większą jego część zajmuje karbowanie, pod którym naniesiono znaczniki ogniskowych dla wartości 18, 23, 35 i 55 mm. Pierścień ten pracuje z należytym oporem pozwalając jednocześnie na płynne nastawy. Nie ma na nim żadnych luzów, przez co ogniskowa obiektywu nie zmienia się samoczynnie. Nawet silne potrząsanie obiektywem nie powoduje zmiany jego ogniskowej.
Przechodząc dalej mamy kolejny pierścień – tym razem do manualnego ustawiania ostrości. Ma on szerokość 11 mm, jest karbowany i pracuje z przełożeniem elektronicznym. Przebieg całej skali odległości wymaga obrotu nim o kąt prawie 200 stopni.
Pierścień do manualnego ustawiania ostrości kończy zasadniczą część korpusu. Dalej mamy tylko przedni układ soczewek, który wysuwa się na jednolitym i bardzo solidnym tubusie. Układ ten jest otoczony nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 58 mm oraz bagnetem do mocowania osłony przeciwsłonecznej. W momencie wysunięcia układu (przejście z ogniskowej 18 mm do 55 mm) rozmiary obiektywu (to, co wystaje z korpusu) rosną z 70 do 98 mm.
Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 14 soczewkami ustawionymi w 10 grupach. Producent zastosował trzy elementy asferyczne i jeden, który wykonano ze szkła o niskiej dyspersji. Wewnątrz instrumentu znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o siedmiu listkach, którą możemy domknąć do wartości f/22.
Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki oraz tulipanową osłonę przeciwsłoneczną.
Stabilizacja optyczna
Test stabilizacji optycznej obiektywu przeprowadziliśmy na ogniskowej 55 mm wykonując po kilkadziesiąt zdjęć na każdym czasie ekspozycji z zakresu od 1/80 do pół sekundy zarówno dla stabilizacji wyłączonej i włączonej. Następnie dla każdego czasu wyznaczyliśmy odsetek zdjęć poruszonych i wykreśliliśmy go w funkcji czasu ekspozycji wyrażonego w EV, przy czym 0 EV odpowiadało czasowi 1/60 sekundy.
Maksymalna odległość obu krzywych od siebie, która określa skuteczność stabilizacji, wynosi 2.7–2.8 EV. Jest to wynik dobry, ale nie wyróżniający Fujinona jakoś szczególnie na tle konkurentów. Najlepsze obiektywy wyposażone w stabilizację optyczną potrafią pokazywać skuteczność jej działania na poziomie 3–4 EV.