Test obiektywu

Sigma 50-150 mm f/2.8 APO EX DC OS HSM - test obiektywu

11 lutego 2013

Drukuj

Arkadiusz Olech Komentarze: 127

4. Rozdzielczość obrazu

Rozdzielczość Sigmy 50–150 mm f/2.8 APO EX DC OS HSM została wyznaczona w oparciu o pliki RAW z korpusu Canon EOS 50D. Maksymalne MTF-y jakie uzyskują najlepsze obiektywy testowane przy użyciu tego aparatu sięgają 51–53 lpmm. Za poziom przyzwoitości uznajemy rezultaty w okolicach 34–35 lpmm. Zobaczmy jak na tym tle wyglądają osiągi testowanej Sigmy. Wykres prezentujący jej zachowanie w centrum kadru dla ogniskowych 50, 100 i 150 mm znajduje się poniżej.

Sigma 50-150 mm f/2.8 APO EX DC OS HSM - Rozdzielczość obrazu

Szczerze powiedziawszy, po obiektywie zmiennoogniskowym nie spodziewałem się takich wyników. Na maksymalnym otworze względnym Sigma osiąga rewelacyjnie rezultaty na poziomie 46–50 lpmm. Po przymknięciu do przysłon f/4.0–f/5.6 MTF-y wspinają się do wartości 52–54 lpmm. Żeby uzmysłowić sobie jak rewelacyjny jest to poziom, możemy cofnąć się do testu Canona EF 100 mm f/2.8L IS USM Macro. Obiektyw ten jest jednym z najostrzejszych jakie testowaliśmy i jest przez nas często używany do testów rozdzielczości aparatów jako obiektyw referencyjny. Gdy teraz popatrzymy na wyniki Sigmy 50–150 mm OS na ogniskowej 100 mm, to okaże się zmiennoogniskowa Sigma wypada odrobinę lepiej niż stałoogniskowy, świetny optycznie Canon! Nie trzeba chyba nic więcej dodawać.

----- R E K L A M A -----

Jak wygląda sytuacja na brzegu kadru, możemy się przekonać spoglądając na poniższy wykres.

Jak widać, znów obiektyw można tylko chwalić. Rozrzut pomiędzy ogniskowymi jest co prawda ciut większy niż w centrum kadru, ale nawet najsłabiej wypadająca ogniskowa 150 mm daje na maksymalnym otworze względnym MTF-y dochodzące do prawie 40 lpmm, a więc obraz, który uznajemy za dobry. Co ciekawe, najlepsza ogniskowa – czyli 100 mm – znów wypada ciut lepiej niż w przypadku Canona 2.8/100L IS Macro. Niesamowite!

Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy wycinek zdjęcia naszej tablicy testowej pobrany z plików JPEG, które są zapisywane równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.