Carl Zeiss Otus 55 mm f/1.4 ZE/ZF.2 - test obiektywu
8. Winietowanie
Widać dość wyraźnie, że tutaj nie napotkamy na poważne przeszkody. Nawet na maksymalnym otworze względnym spadek jasności w rogach kadru jest umiarkowany i wynosi 24% (−0.79 EV). Wada ta robi się niewielka już po przymknięciu przysłony do f/2.0, gdzie sięga 14% (−0.42 EV). Problem znika całkowicie dla wartości przysłony f/2.8, gdzie winietowanie wynosi już tylko 4% (−0.11 EV).
Poniższa tabela pokazuje, jak wyglądają osiągi Zeissa Otusa 1.4/55 na tle konkurentów.
|
Zeiss Otus 1.4/55 |
Voigtlander 1.4/58 |
Nikkor AF-S 1.4/50G |
Zeiss Makro Planar 2.0/50 |
f/1.4 |
24% |
28% |
29% |
- |
f/2.0 |
14% |
9% |
12% |
33% |
f/2.8 |
4% |
3% |
3% |
15% |
Sprawdźmy teraz, jakie wyniki udało nam się uzyskać na pełnej klatce Nikona D3x. Odpowiednie miniaturki znajdują się poniżej.
Tutaj panuje znacznie gorsza sytuacja. Na maksymalnym otworze względnym musimy liczyć się ze stratą aż 51% światła w rogach kadru (−2.05 EV). Winietowanie jest wciąż całkiem spore na przysłonie f/2.0, gdzie sięga 39% (−1.41 EV). Umiarkowany poziom tej wady odnotowaliśmy na f/2.8, gdzie uzyskany przez nas wynik to 21% (−0.69 EV). Winietowanie znika prawie całkowicie dla przysłony f/4.0, gdzie sięga już tylko 9% (−0.28 EV).
Poniższa tabela pokazuje wyraźnie, że Zeiss Otus, pomimo potężnych rozmiarów, wcale nie wypada dobrze na tle konkurentów. Znacznie mniejszy od niego Voigtlander 1.4/58 prezentuje się na jego tle bardzo dobrze, nieznacznie ustępując Otusowi na f/1.4, ale wypadając od niego lepiej po przymknięciu. To dość spora niespodzianka.
|
Zeiss Otus 1.4/55 |
Voigtlander 1.4/58 |
Nikkor AF-S 1.4/50G |
Zeiss Makro Planar 2.0/50 |
f/1.4 |
51% |
52% |
56% |
- |
f/2.0 |
39% |
36% |
41% |
49% |
f/2.8 |
21% |
18% |
24% |
31% |
f/4.0 |
9% |
8% |
13% |
16% |