Carl Zeiss Touit M 50 mm f/2.8 - test obiektywu
11. Podsumowanie
- solidna i gustowna obudowa,
- genialna jakość obrazu w centrum kadru,
- dobra jakość obrazu na brzegu kadru,
- dobrze korygowana aberracja sferyczna,
- niewielka dystorsja,
- prawie zerowa koma,
- znikomy astygmatyzm,
- celny autofokus.
Wady:
- duże winietowanie,
- aberracja chromatyczna mogłaby być mniejsza.
Trudno napisać coś oryginalnego w podsumowaniu. Zeiss znów pokazał, że potrafi zrobić jedno z najostrzejszych szkieł w danym systemie. Jednocześnie pokazał też, że jest tego w pełni świadomy i każe za to dość słono płacić. Jakość optyczna i mechaniczna połączona z renomą marki kosztuje – z tym trzeba się pogodzić.