Olympus M.Zuiko Digital ED 30 mm f/3.5 Macro - test obiektywu
8. Winietowanie
E-PL1, JPEG, f/3.5 | E-PL1, RAW, f/3.5 |
E-PL1, JPEG, f/4.0 | E-PL1, RAW, f/4.0 |
E-PL1, JPEG, f/5.6 | E-PL1, RAW, f/5.6 |
Na plikach JPEG, na maksymalnym otworze względnym, winietowanie sięga 29% (−0.98 EV). Na plikach RAW jest tylko 1% większe (−1.03 EV). Gdy przymkniemy przysłonę do f/4.0, winietowanie zmniejsza się do wartości 21% (−0.67 EV) dla plików JPEG i do 23% (−0.77 EV) dla plików RAW. Problemy z tą wadą kończą się dla przysłony f/5.6, gdzie na JPEG-ach musimy liczyć się ze spadkiem jasności w rogach wynoszącym 10% (−0.30 EV), a na RAW-ach z trochę większą wartością 12% (−0.39 EV).
Winietowanie sprawdziliśmy także wykorzystując do tego Olympusa O-MD E-M5 Mark II. W jego przypadku wyniki były o 1–3% wyższe niż na E-PL1. Z jednej strony różnica może wynikać z innej budowy pikseli i mikrosoczewek na matrycy. Z drugiej jednak, rozbieżności na poziomie 1–3% to granica naszych błędów pomiarowych.