Samyang AF 35 mm f/2.8 FE - test obiektywu
8. Winietowanie
A7R II, APS-C, f/2.8 | A7R II, APS-C, f/4.0 |
W tym przypadku nie mamy jeszcze powodów do obaw. Winietowanie daje się zauważyć na maksymalnym otworze względnym, gdzie sięga 29% (−0.98 EV). Problemy robią się jednak małe już na przysłonach f/4.0 i f/5.6, gdzie wada ta sięga odpowiednio 17% (−0.52 EV) i 13% (−0.41 EV).
Zobaczmy teraz, jak wygląda sytuacja, gdy użyjemy pełnej klatki. Odpowiednie miniaturki możemy znaleźć poniżej.
A7R II, FF, f/2.8 | A7R II, FF, f/4.0 |
A7R II, FF, f/5.6 | A7R II, FF, f/8.0 |
W tym przypadku problemy są naprawdę poważne, bo na maksymalnym otworze względnym w rogach gubimy aż 63% światła (−2.91 EV). To trochę więcej niż u Sonnara, który pokazywał wartość 58%. Na f/4.0 wada ta jest wciąż wyraźna, bo sięga 49% (−1.97 EV), a na f/5.6 wynosi 42% (−1.59 EV) i na tych przysłonach Samyang zaczyna być lepszy od Sonnara. Po dalszym przymknięciu przysłony sytuacja nie robi się jednak dobra. Na f/8.0 wada ta sięga 37% (−1.32 EV), a na f/11 wynosi 33% (−1.16 EV). Winietowanie jesteśmy w stanie dojrzeć nawet na przysłonie f/16, gdzie sięga ono 30% (−1.01 EV).
Poniżej pokazujemy uśredniony w koncentrycznych kręgach przebieg spadku jasności wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Wartość liczbowa podana w procentach na każdym rysunku mówi nam, jaką powierzchnię ma obszar ograniczony od góry i z prawej strony wartością 100%, a z dołu prezentowaną krzywą. Mówi nam ona tym samym, ile całościowo światła jest traconego przez efekt winietowania. Proszę nie mylić tych procentów z procentami podawanymi na początku niniejszego rozdziału, bo nie są one ze sobą bezpośrednio powiązane.
Sony A7R II, JPEG, f/2.8 |