Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Sigma A 14-24 mm f/2.8 DG HSM - test obiektywu

7 kwietnia 2018

5. Aberracja chromatyczna i sferyczna

Aberracja chromatyczna

Poniższe zdjęcia pokazują, że Sigma 14–24 mm nie ma problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Nawet na maksymalnym otworze względnym trudno dojrzeć jakieś ślady zabarwienia obrazów pozaogniskowych.

Sigma A 14-24 mm f/2.8 DG HSM - Aberracja chromatyczna i sferyczna

Tak samo dobrze możemy wypowiadać się o korygowaniu poprzecznej aberracji chromatycznej. Jej przebieg, odpowiednio dla brzegu matrycy APS-C i brzegu pełnej klatki, pokazują poniższe wykresy.

----- R E K L A M A -----

Sigma A 14-24 mm f/2.8 DG HSM - Aberracja chromatyczna i sferyczna

Sigma A 14-24 mm f/2.8 DG HSM - Aberracja chromatyczna i sferyczna


W znacznej większości przypadków aberracja trzyma się znikomego poziomu z przedziału od 0.02–0.04%. Nawet najwyższy odnotowany wynik, czyli 0.05%, nie jest najmniejszym powodem do zaniepokojenia. Tutaj możemy więc wystawić ocenę bardzo dobrą, a nawet celującą, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, z jak ekstremalnie dużymi kątami widzenia mamy do czynienia oraz to, że Sigma wyraźnie tutaj pokonała Tamrona 15–30 mm VC.

Canon 5D III, RAW, 14 mm, f/11.0 Canon 5D III, RAW, 19 mm, f/2.8
Sigma A 14-24 mm f/2.8 DG HSM - Aberracja chromatyczna i sferyczna Sigma A 14-24 mm f/2.8 DG HSM - Aberracja chromatyczna i sferyczna

Aberracja sferyczna

Na pierwszych zdjęciach z niniejszego rozdziału trudno dojrzeć przesunięcie ogniska, ale utrudnia to duża głębia ostrości, którą oferuje testowany obiektyw. O tym, że z korygowaniem aberracji sferycznej, szczególnie na maksymalnej ogniskowej, Sigma nie uporała się do końca, świadczą poniższe zdjęcia. Widzimy na nich zauważalne różnice pomiędzy oboma krążkami. Ten uzyskany przed ogniskiem ma wyraźnie jaśniejsze centrum, a ten za ogniskiem, notuje w tym samym centrum wyraźne minimum lokalne.

Canon 5D III, 24 mm, f/2.8, przed Canon 5D III, 24 mm, f/2.8, za
Sigma A 14-24 mm f/2.8 DG HSM - Aberracja chromatyczna i sferyczna Sigma A 14-24 mm f/2.8 DG HSM - Aberracja chromatyczna i sferyczna