Tamron 100-400 mm f/4.5-6.3 Di VC USD - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Podłużna aberracja chromatyczna nie sprawia testowanemu Tamronowi żadnych problemów. Zarówno na ogniskowej 200 mm jak i na 400 mm, w nieostrościach, nie widzimy praktycznie żadnych zabarwień. To wynik praktycznie identyczny jak ten, który widzieliśmy u Sigmy 100–400 mm.
Zobaczmy teraz, jak wygląda sprawa z korygowaniem poprzecznej aberracji chromatycznej. Przebieg tej wady w zależności od przysłony, odpowiednio dla brzegu matrycy APS-C/DX i brzegu pełnej klatki, prezentują poniższe wykresy.
Najwięcej problemów mamy na krańcach zakresu ogniskowych. Na 100 mm, w okolicach maksymalnego otworu względnego, aberracja chromatyczna potrafi dochodzić do 0.10–0.12% i to właśnie może po części tłumaczyć gorsze wyniki rozdzielczości uzyskane dla tej ogniskowej na brzegu pełnej klatki. Natomiast tej samej wielkości wyniki uzyskane na ogniskowej 400 mm są mniej uciążliwe, bo pojawiają się dopiero po mocnym przymknięciu przysłony. W zakresie f/6.3–11, gdzie obiektywu będzie używać się najczęściej, nie przekraczają one 0.09%. Wada ta jest za to najmniej uciążliwa dla ogniskowych 200–300 mm i to właśnie one poczynały sobie najlepiej na brzegu kadru, jeśli chodzi o rozdzielczość.
Sigma C 100–400 mm na maksymalnej ogniskowej, po mocnym przymknięciu przysłony także potrafiła dochodzić do okolic 0.1%. Jej problemy na ogniskowej 100 mm były jednak mniejsze, a w środku zakresu prezentowała się dobrze. W ogólności, jej zachowanie pod względem korygowania podłużnej aberracji chromatycznej jest więc trochę lepsze niż u Tamrona, ale znów różnice są naprawdę niewielkie i w wielu przypadkach trzymają się granicy błędów pomiarowych.
Canon 5D III, RAW, 100 mm, f/5.6 | Canon 5D III, RAW, 400 mm, f/6.3 |
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują efektu „pływania” ogniska. Krążki światła uzyskane przed i za ogniskiem nie są identyczne, ale różnice między nimi trudno nazwać dużymi, bo dotyczą w zasadzie tylko intensywności obwódki krążka. Można więc uznać, że testowany Tamron nie ma zauważalnych problemów z aberracją sferyczną. Sigma C 100–400 mm prezentowała tutaj praktycznie identyczne zachowanie.
Canon 5D III, 200 mm, f/5.6, przed | Canon 5D III, 200 mm, f/5.6, za |
Canon 5D III, 400 mm, f/6.3, przed | Canon 5D III, 400 mm, f/6.3, za |