Sigma A 70 mm f/2.8 DG Macro - test obiektywu
4. Rozdzielczość obrazu
Zobaczmy więc, jak na tym tle prezentują się wyniki Sigmy A 70 mm f/2.8 DG Macro. Jej osiągi w centrum kadru, na brzegu matrycy APS-C/DX i na brzegu pełnej klatki prezentuje poniższy wykres.
Centrum kadru prezentuje się rewelacyjnie. Już na maksymalnym otworze względnym mamy wyniki przekraczające 46 lpmm, czyli poziom, o którym starsze stałki mogły tylko pomarzyć. Na f/4.0 notujemy rezultat 48.6 lpmm, a więc może nie rekordowy, ale bardzo tym rekordom bliski. Tym bardziej, że w granicach błędów pomiarowych to jest dokładnie taki sam wynik, jaki uzyskał wspominany na wstępie tego rozdziału Otus 1.4/28, czyli obiektyw prawie 10 razy droższy od Sigmy.
Równie rewelacyjnie prezentuje się brzeg matrycy APS-C/DX. Tutaj, już na maksymalnym otworze względnym przekroczony jest poziom 40 lpmm, a po przymknięciu do f/4.0 osiągamy wyniki w okolicach 45 lpmm.
Troszkę inaczej wygląda przebieg MTF-ów dla brzegu matrycy pełnoklatkowej. Wyniki znów są świetne, bo już na maksymalnym otworze względnym przekroczony jest wysoki poziom 39 lpmm. Tyle, że tym razem maksimum osiągów nie jest obserwowane dla przysłony f/4.0, lecz dla f/5.6, gdzie MTF-y docierają do ponad 42 lpmm.
Jeśli chodzi o rozdzielczość, testowana Sigma nie ma słabych punktów. Jej wyniki są rewelacyjne i godne tego, co pokazywały inne obiektywy z linii Art.
Na zakończenie tej części testu tradycyjnie prezentujemy wycinki zdjęć naszej tablicy do testowania rozdzielczości pobrane z plików JPEG.
Canon 5D MkIII, JPEG, 70 mm, f/2.8 |
Canon 5D MkIII, JPEG, 70 mm, f/4.0 |