_968856305.jpg)
Sigma C 56 mm f/1.4 DC DN - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Testowany obiektyw, pomimo dużej jasności, nie ma problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Zabarwienie obrazów pozaogniskowych, nawet na maksymalnym otworze względnym, jest znikome i nie powinno nam zupełnie dokuczać na zdjęciach.
 |
Jeśli chodzi o poprzeczną aberrację chromatyczną, jej zależność od wartości przysłony jest przedstawiona poniżej.
Tutaj też nie ma problemów, bo wartości w okolicach 0.06% określamy mianem małych. Maksimum aberracji chromatycznej z wartością 0.063% jest osiągane dla okolic przysłony f/2.8, czyli dokładnie tam, gdzie obiektyw ma najwięcej problemów na brzegu kadru.
| Sony A7R II, RAW, f/1.4 | Sony A7R II, RAW, f/2.8 |
|
|
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują zauważalnych symptomów „pływania” ogniska. Trudno mieć też zarzuty do wyglądu rozogniskowanych krążków, które uzyskano przed i za ogniskiem. Ich wygląd jest bardzo podobny i jedyna, niewielka różnica, jaką daje się zauważyć, to troszkę intensywniejsza obwódka krążka uzyskanego za ogniskiem. Wszystkie te fakty oznaczają, że testowana Sigma nie ma problemów z korygowaniem aberracji sferycznej.
| Sony A7R II, f/1.4, przed | Sony A7R II, f/1.4, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.