Irix 150 mm f/2.8 MACRO 1:1 Dragonfly - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Trzy soczewki ze szkła ED bardzo dobrze wykonują swoje zadanie, bo testowany obiektyw nie ma praktycznie żadnych problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Nawet na maksymalnym otworze względnym obszary w dalekich nieostrościach nie pokazują zabarwienia.
Tutaj też wyniki są wręcz rewelacyjne. W znacznej większości przypadków mamy wyniki poniżej poziomu 0.02%, a to oznacza, że aberracja, nawet przy oglądaniu zdjęć w skali 1:1, jest niezauważalna. Brawo!
Canon 5D III, RAW, f/2.8 | Canon 5D III, RAW, f/16.0 |
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują najmniejszego wpływu „pływania” ogniska. Aberracja sferyczna nie może być więc duża lub bardzo duża. Rozogniskowane krążki światła pokazują jednak, że nie skorygowano jej wzorowo. Krążek za ogniskiem ma wyraźną i jasną obwódkę, a ten uzyskany przed ogniskiem jest jej prawie pozbawiony. To klasyczny objaw omawianej wady i świadczy o tym, że optyka nie koryguje jej do końca. Trudno powiedzieć, czy to celowy zabieg związany z zapewnieniem lepszego wyglądu nieostrości, czy może cena, jaką przyszło zapłacić za lepsze skorygowanie innej wady optycznej.
Canon 5D III, f/2.8, przed | Canon 5D III, f/2.8, za |