Sony FE 90 mm f/2.8 Macro G OSS - test obiektywu
11. Podsumowanie
Zalety:
- zgrabna, szczelna i w większości metalowa obudowa,
- świetna jakość obrazu w centrum kadru,
- bardzo dobra jakość obrazu na brzegu matrycy APS-C,
- dobra jakość obrazu na brzegu pełnej klatki,
- brak problemów z aberracją sferyczną,
- znikoma podłużna aberracja chromatyczna,
- umiarkowana poprzeczna aberracja chromatyczna,
- mała dystorsja,
- niewielkie winietowanie na matrycy APS-C,
- świetnie korygowana koma,
- mały astygmatyzm,
- cichy i celny autofokus,
- całkiem ładny wygląd nieostrości,
- skuteczna stabilizacja optyczna.
Wady:
- duże winietowanie na pełnej klatce w okolicach maksymalnego otworu względnego,
- praca pod ostre światło mogłaby być lepsza,
- wolny autofokus.
Porównanie długości listy zalet i wad wystawia jednoznaczną ocenę testowanemu obiektywowi. Co więcej, wyłapane przez nas wady są mało istotne, gdy obiektyw używamy w celu, do którego został stworzony. W fotografii makro przysłonę najczęściej mocno przymykamy, więc winietowanie przestaje być jakimkolwiek problemem. Rzadko mamy wtedy słońce w jednym z rogów kadru, a praca odbywa się najczęściej w trybie manualnej ostrości. W kwestiach ważnych w fotografii makro, takich jak ostrość obrazu czy korygowanie podstawowych wad optycznych, obiektyw notuje osiągi wręcz świetne. I tak naprawdę jedyna rzecz, do której moglibyśmy mieć większe zastrzeżenia, to cena, która jest wyższa od pokazujących podobnie świetne osiągi konkurentów.